در آنالیز جزئیات فاز پروازی، تعیین مقادیر نیرو ها و ممان های عمل کننده بر یک وسیله پرتابی امری ضروری است. ظاهرشدن نیروها و در نتیجه ی آن، ممان هایی در هنگام جدایش راکت های اتصالی از راکت اصلی، احتمال انحراف وسیله ی پرتابی را از مسیر مشخص شده بالا می برد. به منظور بررسی عملکرد موثر کل سیستم و ایمنی وسیله ی پرتابی در بازهی زمانی جدایش راکت های اتصالی از راکت اصلی و همچنین به جهت دستیابی به دقت بالا، نیاز به یک تجزیه و تحلیل عددی در کنار تجزیه و تحلیل های دیگر می باشد. از این رو در این تحقیق، چندین وسیله ی پرتابی (دارای راکت های اتصالی) جهت میانگین گیری مورد استفاده قرار گرفته است. یک ترکیب هندسی ساده شد? فرضی، که ضمن داشتن ویژگی های لازم برای بررسی اثرات راکت های اتصالی، فاقد جزئیات غیر لازم باشد، برای این تحقیق انتخاب شده است. با مطالعه تحقیقات انجام شده در این زمینه، یک مسیر برای فاز جدایش وسیله پرتابی که ایمن بودن آن با استفاده از تست های تونل باد به اثبات رسیده است جهت اعمال به راکت های اتصالی استخراج شده است. شبیه سازی این وسیله پرتابی در حالت دو بعدی به همراه دو راکت اتصالی در عدد ماخ 2 در دو زاویه حمله انجام شده است. همچنین این شبیه سازی در شرایط واقعی یعنی در ارتفاعی که راکت های اتصالی از راکت اصلی جدا می شوند بر روی وسیله ی پرتابی اعمال شده است. چگونگی تغییرات و توزیع فشار، دما، نیروها و ممان های آیرودینامیکی وارد بر روی وسیله ی پرتابی در این جریان محاسبه شده است. عملکرد جریان در ناحیه بین راکت های اتصالی و راکت اصلی ارزیابی شده است و مسائل مربوط به انعکاس امواج شوک و تداخل آنها با امواج انبساطی در آن ناحیه مورد بررسی قرار گرفته است. لازم به ذکر است که تحلیل های عددی در این تحقیق با استفاده از نرم افزار فلوئنت 26. 3. 6 انجام شده است.