غزل از مهمترین قالب های شعر فارسی در بیان مضامین مختلف، بویژه مضامین عاشقانه و عارفانه است که درطول تاریخ خود فراز و نشیب های بسیاری را پشت سر گذاشته است. سعدی یکی از بلندترین قله های غزل فارسی از قرن هفتم به بعد محسوب می شود. وی بر شعر بسیاری از شاعران بعد از خود، بویژه بر شعر شاعران قرن هشتم، مانند خواجه حافظ، خواجوی کرمانی، عماد فقیه، جلال عضد و ... تأثیر گذاشته است. یکی از موفق ترین پیروان سعدی در غزل سید جلال الدین بن سید عضدالدین یزدی معروف به «جلال عضد» و متخلص به «جلال» از شاعران قرن هشتم هجری و از معاصران خواجه حافظ شیرازی است. دراین پژوهش، غزل های «جلال عضد» با غزل های «سعدی» مقایسه و تطبیق شده اند. از بهترین نتایج به دست آمده ی این پژوهش این است که تأثیرپذیری های جلال عضد از سعدی شیرازی در حوزه های گوناگون؛ مضامین، تصاویر، ساختار کلام، تعبیر و ترکیب ها ، وزن، قافیه و ردیف فراوان است. یافته های این رساله، در هفت فصل به شرح زیر فراهم آمده اند: در فصل اول، به طرح مباحث کلی تحقیق شامل: مقدمه، اهمیت، هدف، پیشینه و روش تحقیق پرداخته شده است؛ فصل دوم به معرفی جلال الدین عضد اختصاص یافته و بر اساس منابع موثق درباره ی موضوع هایی همچون زندگی، اندیشه، آثار و احوال جلال الدین عضد یزدی سخن به میان آمده است؛ در فصل سوم و چهارم به مقایسه ی مضامین، واژگان، ساختار کلام و ترکیبات سعدی و جلال الدین عضد پرداخته ایم و در فصل پنجم به مشترکات موسیقایی(وزن، قافیه و ردیف) در غزلیات سعدی و جلال عضد سخن به میان آمده است؛ فصل ششم به بررسی عناصر بدیعی و بیانی مشترک در غزلیات سعدی و جلال عضد اختصاص یافته است و فصل پایانی - فصل هفتم- نتایج به دست آمده از این پژوهش، فراهم آمده اند.