هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش بازی درمانی کودک ـ محور به مادران (فیلیال تراپی) بر سبک های فرزندپروری و تعامل مادر ـ کودک بود. در این پژوهش دو سوال مطرح بود: 1ـ آیا آموزش بازی درمانی کودک ـ محور به مادران می تواند میزان به کار بردن سبک مقتدرانه در مادران را افزایش و سبک های سهل گیرانه و استبدادی را کاهش دهد؟ 2ـ آیا آموزش بازی درمانی کودک ـ محور می تواند میزان پذیرندگی مادران را افزایش و میزان عدم پذیرندگی آنها را کاهش دهد؟ بدین منظور یک مهد کودک به صورت نمونه گیری در دسترس از میان مهد کودک های منطقه تبادکان شهر مشهد انتخاب شده و 20 نفر مادر کودکان 6-4 ساله نیز به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و مداخله نما قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش 10 جلسه 2 ساعته آموزش گروهی بازی درمانی کودک ـ محور را دریافت کردند و آزمودنی های گروه مداخله نما تحت آموزش تغذیه و شرکت در جلساتی در مورد امکانات مهدکودک قرار گرفتند. تمام آزمودنی ها مقیاس سبک های فرزندپروری بامریند و تعامل مادر ـ کودک رابرت راس را قبل و پس از ارائه متغیر مستقل پر کردند. پس از 1 ماه به منظور پیگیری هر دو گروه مجدداً پرسش نامه های مربوطه را تکمیل نمودند. نتایج تحلیل واریانس مختلط نشان داد که آزمودنی هایی که آموزش دریافت کرده بودند در مقایسه با سایر آزمودنی ها افزایش در میزان پذیرندگی و کاهش در عدم پذیرندگی و هم چنین افزایش در به کارگیری سبک فرزندپروری مقتدرانه وکاهش در به کار بردن سبک فرزندپروری استبدادی نشان دادند. کلید واژه ها : آموزش بازی درمانی کودک ـ محور به مادران، تعامل مادر ـ کودک، سبک های فرزندپروری