هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای باورهای انگیزشی در رابطه ویژگی های محیط یادگیری فراشناختی با پیشرفت تحصیلی بود. نمونه پژوهش که به روش خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب گردیدند شامل 510 دانش آموز (259دختر و 251پسر) اول دبیرستان شهر شیراز بودند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه ی محیط یادگیری فراشناختی (توماس،2003) و پرسشنامه باورهای انگیزشی (پنتریچ و همکاران،1991) استفاده شد. پایایی و روایی ابزارها با استفاده از ضریب پایایی آلفای کرونباخ و همبستگی هر عامل با نمره کل تعیین گردید. نتایج حاکی از پایایی و روایی قابل قبول آزمون ها بود. به منظور بررسی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از میانگین نمرات امتحانات نوبت اول آنان استفاده شد. سوالات تحقیق با استفاده از رگرسیون به شیوه متوالی همزمان و با بکارگیری مراحل پیشنهادی بارون و کنی، مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها حاکی از این بود که ویژگی های محیط یادگیری فراشناختی پیش بینی کننده مثبت و معنی دار پیشرفت تحصیلی بودند. همچنین ویژگی های محیط یادگیری فراشناختی پیش بینی کننده معنی دار باورهای انگیزشی بودند. در مجموع نتایج نشان داد که باورهای انگیزشی نقش واسطه را بین ویژگی های محیط یادگیری فراشناختی و پیشرفت تحصیلی بطور نسبی ایفا می کردند.