هدف ازاین تحقیق بررسی تأثیر 8 هفته تمرین پلایومتریک، قدرتی و ترکیبی (پلایومتریک- قدرتی) بر چابکی کشتی گیران آزاد کار جوان شهرستان ایلام بود. این تحقیق از نوع تحقیقات نیمه تجربی است که جامعه آماری آن را 328 نفر از کشتی گیران جوان آزاد کار شهرستان ایلام تشکیل داده است. بدین منظور تعداد 40 نفر از آنها به صورت تصادفی انتخاب شدند و پس از گرفتن تست چابکی ایلینویز در پیش آزمون از آنها، به چهار گروه 10 نفره تمرین قدرتی، تمرین پلایومتریک، تمرین ترکیبی و کنترل تقسیم بندی شدند و متعاقباً پس از 8 هفته انجام پروتکل های تمرینی مختلف از آنها پس آزمون بعمل آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی وابسته، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی lsd استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن بود که انجام 8 هفته تمرینات قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی بر کاهش زمان آزمون چابکی کشتی گیران تأثیر معنی داری دارد (05/0p<). در رابطه با تفاوت های بین گروهی، نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که در پیش آزمون تفاوت معنی داری بین میزان چابکی آزمودنی ها در هر یک از گروه های تحقیق وجود ندارد (655/0, p= 856f=). اما پس از 8 هفته مداخله های تمرینی مختلف اختلاف معنی داری بین آنها مشاهده شد (009/0, p= 48/4f=) که نتایج آزمون تعقیبی lsd نشان داد که بیشترین اثر را بر بهبود چابکی ابتدا تمرینات ترکیبی سپس تمرینات پلایومتریک و در نهایت تمرینات قدرتی داشته است. البته بین گروه تمرین ترکیبی و پلایومتریک و بین گروه تمرین قدرتی و کنترل این اختلاف معنی دار نبود. به طور کلی با استفاده از نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که، برای بهبود وضعیت چابکی کشتی گیران، انجام تمرینات پلایومتریک و به خصوص انجام تمرینات ترکیبی (پلایومتریک- قدرتی) بسیار مفیدتر از انجام تمرینات صرفاً قدرتی است. در نتیجه انجام تمرینات مذکور را با تأکید بر رعایت ویژگی های نمونه های تحقیق و معیارهای ورود و خروج نمونه ها در تحقیق حاضر توصیه می کنیم.