افزایش چگالی گازهای گلخانه ای و گسترش صنایع جا پای پر رنگی در دگرگونی اقلیمی دارد. از جمله روشهای برآورد اندازه دگرگونی های اقلیمی، به کارگیری مدلهای گردش عمومی جو (gcm) می باشد. از آنجا که خروجی این مدلها نشانگر چگونگی اقلیم در یک پهنه گسترده جغرافیایی است، نیاز به کوچک مقیاس کردن آنها برای بکارگیری در گستره های محلی و حوزه های آبخیز می باشد. از جمله روشهای کوچک مقیاس کردن خروجی های این مدلها، کاربرد روشهای آماری می باشد که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است. در اینجا ابتدا سه روش کوچک مقیاس کردن آماری برای داده های همانند سازی شده بارش در 8 ایستگاه جنوبی کشور بیان گردید و بهترین روش انتخاب شد. سپس داده های بارش مدل گردش عمومی جو echam5 در دو سناریوی 20c3m و 1pto2x برای دوره گذشته کوچک مقیاس شدند. با بکار گیری روابط بدست آمده داده های آینده نیز کوچک مقیاس شدند و آوردها نشان داد که چنانچه تغییرات این گازها در جو همانند قرن بیستم در سناریوی نخست باشد باعث کاهش میزان بارش و تشدید خشکسالی در مناطق جنوب ایران در 6ماهه دوم سال گردیده و در صورتیکه تغییرات این گازها همانند سناریوی دوم تا 2 برابر شدن غلظت در جو پیش رود باعث افزایش احتمال بارش و رخداد ترسالی در دو فصل پاییز و زمستان خواهد شد.