مقدمه:عضله اسکلتی ظرفیت بیان چند سایتوکین شامل il-6، il-8، il-15 را دارد که روی هم میوکین نامیده می شوند. عضله اسکلتی در حال انقباض، منبع اصلی il-6 در گردش در پاسخ به ورزش است.افزایش il-6 به شدت و مدت فعالیت ورزشی، توده عضلانی درگیر و ظرفیت استقامتی بستگی دارد. پاسخ il-6 سرم به شدت ورزش حساس است.هدف از این مطالعه بررسی تاثیر دو شیوه تمرینی تناوبی و تداومی ویژه فوتبال(ssg) بر اینترلوکین- 6 سرمی بازیکنان فوتبال دانشگاهی بود. روش: 24 بازیکن از بین 48 بازیکن فوتبال دانشگاهی به صورت هدفمند انتخاب شدند و برای اجرای دو شیوه تمرینی تناوبی و تداومی که شدت به ترتیب در آن ها 85 و 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود و هر کدام از این روش ها شامل گروه های 2 در مقابل 2 و 4 در مقابل 4 و 6 در مقابل 6 بود و بازیکنان به صورت تصادفی در گروه های مختلف تقسیم شدند. این افراد دارای میانگین سن 37/22 سال، میانگین قد 03/174 سانتیمتر، میانگین وزن 29/68 کیلوگرم و میانگین vo2max54/40 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه بودند. نمونه خونی قبل و بلافاصله پس از تمرین برای ارزیابی il-6 گرفته شد.یافته ها: نتایج نشان داد میانگین غلظت سرمی il-6 پس از تمرینات تناوبی و تداومی دو در مقابل دو، چهار در مقابل چهار و شش در مقابل شش به صورت معنی داری افزایش می یابد (005/0=p). ولی بین هیچ یک از شیوه های تمرینی تفاوت معنی داری وجود ندارد.بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاصل از این مطالعه این شیوه تمرینی (ssg) باعث افزایش il-6 می شود که این افزایش ممکن است به دلیل پایین بودن سازگاری فیزیولوژیکی آزمودنی ها و یا شدت زیاد این تمرینات باشد که تخلیه ذخایر گلیکوژن را به همراه داشته است.