چکیده پژوهش حاضر، تحلیلی از ویژگی های اخلاقی مردم کوفه از زبان امیرالمومنین?در نهج البلاغه است. این ویژگی ها دو گونه اند: مثبت و منفی، ویژگی های مثبت، از سخنان ستایش آمیز حضرت در مورد مردم کوفه و ویژگی های منفی، از بیانات نکوهش بار ایشان استخراج شده است. امام? با ستودن ویژگی های مثبتی چون پیشتازی آنان در جهاد و اطاعت از اوامر امام?، مردم را تشویق فرموده، و با نکوهش ویژگی های منفی همچون حق گریزی، اختلاف و بازگشت به ارزش-های جاهلی، تلاش کرده مردم را به ترک آن ها ترغیب و بدین وسیله ناپسندی ها را اصلاح کند. در همین راستاست که امیرالمومنین?، به بیان آثار اخروی و دنیوی رفتارها، اعم از منفی و مثبت، مبادرت نموده است. امام علی?در جهت پالایش رفتارهای نکوهیده و آراستن مردم به ارزش های انسانی و دینی، تنها به پند و اندرز اکتفا نکرده، بلکه با سیره ی عملی خود، حقایق لفظی و زبانی را بر جان مردمان می نشاند؛ از این رو، مردم دوران امیرالمومنین??تشویقِ به مقاومت و جهاد در راه خدا را از مجاهد در میدان عمل شنیدند و زهد و معنویت گرایی در زندگی را در وجود یک حاکم سیاسی ساده زیست، نگریستند. بدین ترتیب در این پژوهش شیوه ی عملی و نظری امام? در هدایت مردم کوفه مورد بررسی قرار گرفته است. کلمات کلیدی: امیرالمومنین?، نهج البلاغه، کوفه، اخلاق، ویژگیها

با ورود اعراب به ایران در دو قرن دوم و سوم هجری، مسلمانان ایرانی برای انتقال دانش و فن، زبان عربی را ابزار کار خود قرار دادند. از کتاب هایی که به زبان فارسی در قرن دوم و سوم نوشته شده اثری باقی نمانده است. در نیمه نخست قرن چهارم هجری، مانویان خط دینی خویش را برای نوشتن آثار فارسی به کار بردند.این متن ها بخشی از دست نوشته هایی است که در تورفان یافت شده اند، و هم اکنون در فرهنگستان علوم برلین- براندنبورگ نگهداری می شود. به عبارت دیگر این متن ها را باید از جمله کهن ترین آثار زبان فارسی به شمار آورد، و در واقع به زبانی نوشته شده که آن را شاید بتوان فارسی نو آغازین خواند. در این پژوهش پس از درآمدی بر ادبیات مانوی و تاریخچه ی تورفان در نخستین فصل و به بررسی کوتاهی از محتوای متن های مانوی فارسی نو آغازین در فصل دوم پرداخته شده و سپس این دست نوشته ها را معرفی و در ادامه تعدادی از این متن ها را انتخاب نموده و توضیحاتی درباره ویژگی های هر قطعه، داده شده است. در فصل سوم به حرف نویسی، آوانویسی و ترجمه این متن ها پرداخته، توضیحات لازم مفهومی، دستوری و یا ریشه شناختی آنها در فصل چهارم به همراه نتیجه گیری آورده شده است. و در فصل پایانی نیز واژه نامه-ای بر اساس متن های پژوهش تنظیم شده است