هدف عمده ی این پژوهش ضرورت و امکان سنجی رویکرد تلفیقی در برنامه درسی تربیت بدنی دوره ی ابتدایی با روش تحقیق توصیفی ـ پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را اساتید و صاحب نظران رشته ی علوم تربیتی با گرایش برنامه ریزی درسی و اساتید و صاحب نظران رشته ی تربیت بدنی با گرایش مدیریت و برنامه ریزی و آشنا به برنامه درسی تربیت بدنیِ دانشگاه های دولتی شهر تهران تشکیل می دهند. نمونه ی آماری این پژوهش با حجم 39 نفر به صورت هدفمند انتخاب شده و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه ی محقق ساخته ی 25 سوالی جمع آوری شده است. اطلاعات بدست آمده از طریق پرسشنامه با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و یافته های بدست آمده از این طریق با استفاده از دو روش آماری خطی- لگاریتمی و t تک نمونه ای مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از طریق روش خطی- لگاریتمی حاکی از آن است که در سطح (01/0p< )میزان موافقت و جنسیت صاحب نظران از لحاظ آماری معنادار است، یعنی از نظر متخصصان با توجه به جنسیت و میزان موافقت آنان می توان برنامه درسی تربیت بدنی را به صورت تلفیقی ارائه نمود؛ همچنین سابقه ی تدریس و تعامل این سه مورد یعنی (میزان موافقت، جنسیت و سابقه تدریس) معنادار نمی باشد. یعنی بین نظر متخصصان نسبت به ارائه برنامه درسی تربیت بدنی به صورت تلفیقی با توجه به سابقه تدریس و تعامل این سه مورد تفاوت وجود دارد. نتایج بدست آمده از طریق روش آماری t تک نمونه ای حاکی از آن است که در سطح (01/0p<) تمامی پنج مولفه ی برنامه ی درسی (اهداف، انتخاب محتوا، سازماندهی محتوا، روش تدریس و تجربیات یادگیری) با 99% اطمینان معنادار می باشد. به طور کلی نتایج درست آمده از این پژوهش نشان می دهد که از نظر متخصصان می توان برنامه درسی تربیت بدنی را به صورت تلفیقی تهیه و تدوین نمود.