هدف این پژوهش بررسی متغیرهای شخصیتی و سازمانی به عنوان پیش بین های حادثه دیدگی در رانندگان اتوبوس های شهری در سازمان اتوبوسرانی شهر تهران است. فرضیه اصلی این پژوهش این بود که ترکیب خطی متغیرهای شخصیتی و سازمانی حادثه دیدگی را در رانندگان اتوبوس پیش بینی می کند. 300 نفر از رانندگان سازمان اتوبوسرانی در این پژوهش شرکت کردند و به پرسشنامه ها شامل پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئو پی.آی،آر ،پرسشنامه عدالت سازمانی ساخته کالکویت ، پرسشنامه خشنودی شغلی کلی و پرسشنامه تعارض بین فردی اسپکتور و جکس پاسخ دادند. با استفاده از شیوه آماری تحلیل تمیز اطلاعات جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت