پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین خودکارآمدی و کیفیت تجارب یادگیری با استرس تحصیلی دانشجویان کارشناسی دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 90-89 انجام شد. نمونه گیری پژوهش در دو مرحله انجام گرفت؛ ابتدا سه دانشکده از مجموع دانشکده های دانشگاه گیلان به روش تصادفی ساده انتخاب شدند و سپس 300 نفر دانشجوی کارشناسی دختر و پسر از دانشکده های منتخب به روش طبقه ای نسبی برگزیده شدند. آزمودنی ها سه پرسشنامه خودکارآمدی شرر(1982)، کیفیت تجارب یادگیری نیومن(1990) و پرسشنامه استرس زاهای دوران دانشجویی پولادی و ری شهری (1374) را پاسخ دادند. داده ها با روش آماری ضریب هبستگی ساده و چندگانه تجزیه وتحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد روابط منفی و معناداری بین خودکارآمدی و ابعاد کیفیت تجارب یادگیری(منابع ، محتوا ،انعطاف پذیری وکیفیت روابط استاد-دانشجو) با استرس تحصیلی وجود دارد. در این بین معلوم شد که سهم متغییر کیفیت تجارب یاد گیری در تبیین استرس تحصیلی بیشتر از خودکارآمدی است.