امروزه کشور ایران با درصد قابل توجهی از بافت های فرسوده و قدیمی مواجهه می باشد. بر اساس بر آورد وزارت مسکن و شهرسازی در کشور بیش از 50 هزار هکتار بافت فرسوده شهری وجود دارد که به دلیل کمبود اعتبارات و عدم شناخت کامل از چگونگی و ویژگی های این مناطق ، دولت را در امر برنامه ریزی و خروج بحران از این حجم زیاد بافت های فرسوده با مشکل مواجهه کرده است ، به طوریکه یکی از اهتمام های دولت دهم در راستای سیاست های صحیح شهرسازی و خروج از معضلات کلان شهرها ، احیاء و بازسازی پهنه های بافت های فرسوده شهری بوده است . کلان شهر مشهد به عنوان دومین کلان شهر کشوراز این امر مستثنی نبوده و با مشکلات فراوانی در این زمینه روبرو گشته است. قلعه وکیل آباد مشهد به عنوان یکی از مناطق فرسوده این شهر، با رشد بدون برنامه ی خود با اصول اولیه شهرسازی سازگاری و سنخیت نداشته لذا بهبود کیفیت کالبدی و خدماتی آن توجه مسئولین را به خود جلب کرده است. بر همین اساس هدف از پژوهش حاضر شناسایی نواحی مختلف این بافت از نظر اولویت در نوسازی و بهسازی با استفاده از نرم افزار arc gis و مدل تحلیلی سلسله مراتبی(ahp)در محدوده مورد نظر و میزان تمایل به ماندگاری ساکنین در اثر اجرای طرح، می باشد. معیارهای مورد استفاده در پژوهش ،کاربری اراضی، وسعت املاک، تعداد طبقات، کیفیت ابنیه، قدمت ابنیه، عرض معابر و مصالح ساختمانی می باشند. روش مورد مطالعه به صورت پیمایشی- تحلیلی بوده و نتایج بیانگر این امر است که45291 متر مربع از اراضی بافت نیاز به نوسازی، نیاز به بهسازی64903 متر مربع و 29887 متر مربع نیز فاقد هیچ گونه اولویتی می باشند که شدت این امر در قطعات مختلف محدوده نیز متفاوت می باشد و نیز با فاصله از گرفتن مرکز محدوده مورد مطالعه که همان نطفه ی قدیمی ساختمان هاست از درصد نوسازی کاسته شده و درصد بهسازی افزایش می یابد. همچنین نواحی فاقد اولویت اکثراً در حواشی خیابان های اصلی به خصوص حاشیه بلوار وکیل آباد قرار گرفته اند. میل به ماندگاری افراد در منطقه نیز در صورت اجرای طرح بهسازی و نوسازی بالا بوده و 78.8% از ساکنین اعلام رضایت نسبت به ماندگاری نموده اند.