امروزه، سازمانها به منظور رقابت در بازارهای جهانی قرن بیست و یکم در حال نبردی سنگین جهت ارتقا مزیت رقابتی خودشان هستند، ماهیت این بازارها پویا است لذا سازمانها برای حفظ مزیت رقابتی خود مجبور به انعطاف پذیری در مقابل تغییرات فراوان محیطی هستند وجهت مقابله با این تغییرات از تمامی قابلیتهای خود استفاده می کنند. مطالعات اخیر نشان داده است که یادگیری سازمانی مهمترین قابلیت برای سازمانهای امروزه است تا با یکپارچگی فرآیندها و فعالیتهای کسب و کار به آنها برای پیشرفت یاری رساند. دیگر سازمانی نمی تواند تاثیر یادگیری را بر فرآیند تصمیم گیری و تولیدی خود نادیده بگیرد. از سوی دیگر، در محیط رقابتی محصول نهایی هر سازمانی از طریق نام تجاری آن در بازار شناخته می شود. نام تجاری یکی از عناصر مهم در بازریابی امروز است. سازمانها در تلاشند تا نام تجاری محصول خود را به مصرف کنندگان هدف بشناسانند. به نظر می رسد هر گونه تغییر در فرآیند تصمیم گیری و تولید محصول بر شناخته شدن نام تجاری موثر است. در این راستا، تحقیق حاضر به بررسی مولفه های یادگیری سازمانی بر نام تجاری 21 شرکت فعال در صنایع غذایی در سطح محلی پرداخته است. بدین منظور مطالعات کتابخانه ای برای شناسایی مولفه های مدل تحقیق صورت گرفت و از پرسشنامه برای گردآوری اطلاعات از مدیران ارشد، مدیران منابع انسانی و مصرف کنندگان این محصولات استفاده شد. در نهایت از طریق تجزیه و تحلیل آماری ارتباط بین متغیرهای تحقیق تایید گردید. بعد از تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از هر دو پرسشنامه نتایج اینگونه بدست آمد که یادگیری سازمانی تاثیر معنی داری بر قابلیتهای پویا داشت همچنین قابلیتهای سازمان بر عملکرد و در نهایت بر نام تجاری سازمان تاثیر به سزایی دارد، اما یادگیری سازمانی به طور مستقیم بر نام تجاری تاثیر گذار نبود بدین ترتیب فرضیه های اول تا سوم این تحقیق تایید و فرضیه آخر رد شد.