در این پایان نامه تأثیر نوع آنیون پیش ماده مورد استفاده در ساخت کاتالیست های پروسکایت بر عملکرد آنها در واکنش زوج شدن اکسایشی متان بررسی شد. بطور همزمان اثر دو نوع ارتقاء دهنده مختلف برکارایی کاتالیستی نیز ارزیابی گردید. بدین منظور پنج پیش ماده باریم، چهار ترکیب تیتانیم و دو ارتقاء دهنده در ساخت یازده کاتالیست باریم تیتانات بکار گرفته شد. نمونه های ساخته شده با آنالیزهای پراش سنجی پرتو ایکس (xrd)، طیف بینی مادون سرخ (ft-ir) و طیف بینی فرابنفش- مرئی (uv-visible) از لحاظ ساختاری مورد بررسی قرار گرفته و در یک میکروراکتور از جنس کوارتز تحت آزمون راکتوری قرار گرفتند. نتایج xrd آشکار ساخت که بکارگیری ارتقاء دهنده ها و آنیون های مختلف منجر به تشکیل فازهای کریستالی متفاوت و نیز اختلاف در اندازه ذرات فازهای مشابه می شود. طیف های ir نشان از حضور باندها و گروه های پیوندی متفاوت بر روی سطح نمونه ها داشت. با بررسی طیف های uv-visible مشخص گردید که جایگزینی آنیون ها پیک های جذب حداکثر را جابجا کرده و انرژی شکاف لایه را تغییر می دهد. با جمع بندی نتایج حاصل از آزمون راکتوری می توان آنیون ها را از لحاظ میزان بهبود در فعالیت کاتالیستی به ترتیب زیر مرتب نمود؛ آنیون باریم : پروپیونات < کربنات < هیدروکساید < سیترات < اگزالات آنیون تیتانیم : 2- پروپانوکسید < متانوکسید < اتانوکسید < اتیلن گلیکوکسید از سوی دیگر، کاتالیست های بهبود یافته با ارتقاء دهنده سریم اکساید عملکرد بهتری در قیاس با نمونه های ارتقاء یافته با قلع کلراید ارائه کردند. در مجموع بهترین نتیجه با استفاده از کاتالیست ساخته شده از پیش ماده های باریم پروپیونات، تیتانیم 2- پروپانوکسید و سریم اکساید بدست آمد.

هدف اصلی انجام این پروژه، ساخت کاتالیست نانو گاما-آلومینا با روش های مختلف و مقایسه ی آنها با هم به منظور دستیابی به روشی است که نتایج مطلوب تری را دارا می باشد. در ادامه بررسی هایی، روی پارامترهای مختلف تأثیرگذار روی روش انتخابی برای یافتن شرایطی که نتیجه بهتری را حاصل کند انجام گردیده است. در خاتمه نیز شرایط عملیاتی واکنش آبگیری متانول به دی-متیل اتر نظیر دما، سرعت فضایی و نوع خوراک بر روی کاتالیست منتخب نهایی مورد ارزیابی قرار گرفت و عملکرد کاتالیتیکی آن در سنتز dme با یک کاتالیست تجاری مقایسه شده است. در مطالعه ی حاضر از روش های سل-ژل و روش رسوبی برای ساخت کاتالیست استفاده شده است. مقایسه ی نتایج حاصل از تست های راکتوری و تست های تعیین مشخصات نشان داد که روش سل-ژل آلی عملکرد بهتری دارد. در ادامه با تغییر پارامترهای روش مذکور نقاط بهینه ی پارامترها تعیین گردید. جمع بندی نتایج نشان داد که نمونه یsgo-10 نمونه ی بهینه می باشد.در مرحله ی بعد کاتالیست بهینه با کاتالیست صنعتی ref-c مقایسه شد و نتایج نشان داد که در شرایط تعادلی عملکرد آنها نزدیک به هم می باشد ولی با افزایش جریان خوراک و دور شدن از تعادل کاتالیست بهینه عملکرد بهتری از خود نشان می دهد. در انتها بررسی شرایط عملیاتی فرایند روی کاتالیست بهینه نشان داد که دما روی میزان تبدیل کل متانول تأثیری ندارد ولی با افزایش دما میزان محصولات جانبی افزایش یافته و درنتیجه میزان گزینش پذیری dme در دماهای بالا کاهش می یابد. بررسی اثر آب هم نشان داد که حضور آب در خوراک باعث کاهش میزان فعالیت کاتالیست (تبدیل متانول و بهره ی dme تولیدی) می شود.

هدف اصلی انجام این پروژه، ساخت نانو کاتالیست زئولیتی zsm-5 به روش هیدروترمال، بررسی ساختار و شکل شناسی کاتالیست ها و بررسی عملکرد کاتالیستی آن در سنتز دی متیل اتر (dme) می باشد تا بهترین کاتالیست انتخاب شود. در ابتدا آزمایش ها با استفاده از روش طراحی آزمایش (طراحی عاملی کامل ) تعیین شدند. نمونه کاتالیست های زئولیتی با نسبت si/al برابر100، 125 و 150 در دماهای برابر170، 180 و 190 درجه سانتیگراد ساخته شده و تاثیر این پارامترها روی خواص زئولیت سنتزی مورد بررسی قرار گرفت. ساختار و شکل شناسی کاتالیست ها توسط روشهای آنالیز xrd, sem , nh3-tpd ,tga/dta وbet مطالعه گردید. نتایج نشان داد کاتالیست z1 (100si/al= و c? 170t=) بیشترین میزان اسیدیته و مساحت سطح و کمترین اندازه کریستال را داراست. آزمون راکتوری در یک راکتور بستر ثابت تحت شرایط عملیاتی یکسان ( k573t=، atm 1p=، h-1 07/26whsv=) بر روی کاتالیست ها انجام شد. برای به دست آوردن میزان تبدیل تعادلی، آزمایشاتی با whsv های مختلف بر روی یکی از کاتالیست ها (z1) انجام شد. کاتالیست بهینه به مدت 30 ساعت مورد آزمون راکتوری قرار گرفت تا پایداری آن بررسی شود. مطابق نتایج آزمایشگاهی کاتالیستzsm-5 با نسبت si/al برابر 100 و دمای 170 درجه سانتیگراد بیشترین فعالیت را در آبگیری از متانول و تولید دی متیل اتر داشت.

سیستم فتوولتائیک به دلیل ولتاژ dc تولیدی در خروجی خود، از طریق مبدلهای الکترونیک قدرت به شبکه متصل می شود و توان اکتیو و راکتیو به سیستم توزیع تزریق می نماید. با توجه به اهمیت کنترل منابع تولید پراکنده مبتنی بر ادوات الکترونیک قدرت نظیر واحدهای فتوولتائیک در حین فروافت ولتاژ، که یکی از پدیده های مهم کیفیت توان به شمار می رود، در این پایان نامه دو راه کار برای افزایش قابلیت عبور از فروافت ولتاژ ارائه شده است. در حین فروافت ولتاژ، بدلیل ثابت بودن توان تزریقی از سوی واحد و ثابت بودن ولتاژ در سمت dc مبدل dc/ac، جریان عبوری از سوئیچ های الکترونیک قدرت در مدت فروافت ولتاژ افزایش چشمگیری پیدا می کنند و این موضوع سبب آسیب رسیدن به سوئیچ ها می شود. اولین راهکار پیشنهادی به منظور افزایش قابلیت عبور از فروافت ولتاژ واحد فتوولتائیک استفاده از محدود کننده جریان خطا است. محدود کننده جریان خطا در نقطه اتصال واحد فتوولتائیک به شبکه متصل می شود و با وارد کردن مقاومت نسبتاً بزرگ در حین فروافت ولتاژ از اضافه جریان شدن سوئیچ ها جلوگیری می کند و واحد تولید پراکنده فتوولتائیک در حین فروافت ولتاژ متصل به شبکه باقی می ماند. دومین راهکار پیشنهادی در افزایش قابلیت عبور از فروافت ولتاژ در یک واحد فتوولتائیک متصل به شبکه تغییر نقطه کار مبدل فتوولتائیک و خروج از نقطه حداکثر توان در حین فروافت ولتاژ می باشد. در این روش با توجه به جریان مجاز عبوری از سوئیچ ها، نقطه کار واحد فتوولتائیک به نحوی تغییر می کند تا حتی در حین فروافت ولتاژ، جریان عبوری از سوئیچ ها در مقدار مجاز خود قرار گیرد. نتایج حاصل از شبیه سازی های انجام شده، نشان دهنده موثر بودن راهکارهای پیشنهادی می باشد.

برای محلول های فوق کشش سطحی محلول به صورت معادله درجه اول با درصد وزنی در دمای ثابت و همچنین جرم حجمی محلول به صورت معادله درجه دوم با درصد وزنی در دمای ثابت و همچنین ویسکوزیته محلول به صورت معادله درجه سوم با درصد وزنی در دمای ثابت و به صورت معادله نمایی با دما بر حسب کلوین در درصد وزنی پلیمر تطابق دارد، که با استفاده از اطلاعات آزمایشگاهی موجود ثوابت این معادله محاسبه گردید.

با جمع آوری نمونه و انجام آزمایشات، مقاومت فشاری سنگ محاسبه و در مرحله بعدی مدل هندسی دیواره غربی در برنامه flacslope ساخته و دیواره به چهار لایه تقسیم بندی شد. با توجه به معلوم نبودن سطح آب زیر زمینی برای سطح آب، 13 تراز در مدل مشخص شد. در مرحله ی بعد با توجه به نوع سنگ، خشک یا تر بودن لایه و پارامترهای هندسی دیواره rmr و gsi مشخص شد. سپس با استفاد از برنامه roclab و با توجه به عمق لایه، نوع سنگ در لایه و rmr و gsi محاسبه شده برای هر قسمتی از لایه، زاویه اصطکاک داخلی و چسبندگی برای آن قسمت محاسبه شد. در نهایت برای تحلیل دیواره در هر تراز آبی 9 شیب مختلف در نظر گرفته شد، که به عبارتی به ساخت 117 مدل با تراز آبی و شیب متفاوت انجامید. برای تحلیل شبه استاتیکی نیروی برشی زلزله معادل 3/0 شتاب گرانشی زمین در نظر گرفته شد و با این ویژگی مدل ها حل شدند. در نهایت با استفاده از ضرایب ایمنی محاسبه شده و با توجه به تراز آّب، شیب سرتاسری بین 38 الی 5/27 درجه برآورد شد.

هدف اصلی انجام این پروژه، ساخت نانو کاتالیست زئولیتی zsm-5 به روش هیدروترمال با استفاده از مخلوط تمپلیت ها ، بررسی ساختار و شکل شناسی کاتالیست ها و بررسی عملکرد کاتالیستی آن در سنتز دی متیل اتر (dme) می باشد . در ابتدا نمونه کاتالیست های زئولیتی با نسبت si/al برابر 125در دما برابر با 180 درجه سانتیگراد با نسبت های مختلف تترا پروپیل آمونیوم بروماید به تتراپروپیل آمونیوم هیدروکساید (tpabr/tpaoh) ساخته شده و تاثیر این پارامتر روی خواص زئولیت سنتزی مورد بررسی قرار گرفت. ساختار و شکل شناسی کاتالیست ها توسط روشهای آنالیزxrd, sem , nh3-tpd وbet مطالعه گردید. آزمون راکتوری در یک راکتور بستر ثابت تحت شرایط عملیاتی یکسان ( ok573t=، atm 1 p=، 1- h26 whsv=) بر روی کاتالیست ها انجام شد. مطابق نتایج آزمایشگاهی، افزایش10% تا 15% از تترا پروپیل آمونیوم بروماید در ساخت کاتالیست h-zsm-5 تاثیر چندانی در میزان بهره dme ندارد ولی افزایش آن از 15% بیشتر باعث کاهش بهره می شود. یکی دیگر از اهداف پروژه ، ساخت نانو کاتالیست زئولیتی h-zsm-5 به روش هیدروترمال با استفاده از ریز امواج و امواج فرا صوتی، بررسی اندازه ذره و شکل شناسی کاتالیست ها می باشد. کاتالیست های زئولیتی با نسبت si/al برابر 125 و دمای برابر180 درجه سانتیگراد به مدت 15 ،30 و60 دقیقه پیر سازی و 24 ، 48 و 72 ساعت کریستال سازی ساخته شده اند و تاثیر این پارامترها روی خواص زئولیت سنتزی مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت بهترین نمونه به لحاظ مشخصات تست راکتوری شد. . نتایج حاصله نشان می دهد که استفاده از ریز امواج می تواند باعث صرفه جویی قابل توجهی در وقت (ثلث) و انرژی می شود بدون آنکه تاثیر زیادی بر عملکرد کاتالیست داشته باشد.

واکنش کاتالیستی ریفرمینگ دی متیل اتر با بخار آب برای تولید هیدروژن در یک راکتور آدیاباتیک بستر ثابت با ورودی های پیوسته در بازه دمایی c? 270-310 و در فشار اتمسفریک بر روی مخلوط فیزیکی زئولیت h-zsm-5(کاتالیست هیدرولیز دی متیل اتر) و cu/zno/al_2 o_3 (کاتالیست ریفرمینگ متانول با بخار آب) مورد بررسی قرار گرفته است که هر دوکاتالیست تجاری می باشند. تغییرات دما در طول بستر کاتالیست و همچنین تاثیر دما و سرعت فضایی وزنی های (whsv) مختلف((ml?gr?^(-1) h^(-1) )4000-2000) بر روی میزان تبدیل dme و بازده هیدروژن برای مخلوط این کاتالیست های صنعتی به دست آمده است. مدل یک بعدی همگن به کار برده شده برای مدل سازی راکتور آدیاباتیک بستر ثابت برای تولید هیدروژن با استفاده از دی متیل اتر(dme) و بخار آب می باشد. پروفایل تغییرات دما در طول بستر و نیز میزان تبدیل توسط این مدل پیش بینی شده و با داده های تجربی اندازه گیری شده، مقایسه گردیده است. نتایج حاصل حاکی ازهم خوانی مدل با داده های تجربی می باشد. نتایج نشان داد که شیب تغییرات دما در طول بستر ثابت نبوده به طوری که در ابتدای بستر و نقاط نزدیک به ورودی راکتور شیب تغییرات خیلی تند بوده و بتدریج شیب تغییرات کاهش می یابد.

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر پارامتر های ph، میزان جاذب مصرفی، غلظت اولیه یون-های فلزی اورانیوم و وانادیم، دما و زمان تماس بر میزان جذب اورانیوم و وانادیم از محلول های آبی و هم چنین میزان جذب اورانیوم و وانادیم از محلول به دست آمده از فروشویی اسیدی سنگ معدن در سیستم ناپیوسته می باشد. نتایج به دست آمده برای جذب اورانیوم نشان داد که در ph 3، میزان جاذب مصرفی g/l2 و زمان تعادل 100 دقیقه بیشترین میزان جذب اتفاق می-افتد. هم چنین برای فرآیند جذب وانادیم ph بهینه 7، زمان تماس 60 دقیقه و میزان جاذب مصرفی g/l1 به دست آمد. در بررسی تاثیر غلظت بر میزان جذب اورانیوم و وانادیم مشاهده شد که با افزایش غلظت اولیه یون های فلزی درصد جذب کاهش می یابد اما میزان جذب به ازای واحد گرم جاذب افزایش می یابد. نتایج آزمایشات سینیتیکی در شرایط بهینه برای جذب وانادیم و اورانیوم و مطابقت داده های تجربی با مدل های سینیتیکی مرتبه اول و مرتبه دوم نشان داد که فرآیند جذب اورانیوم و وانادیم توسط رزین amberlite ira-402 از مدل سینیتیکی شبه مرتبه دوم پیروی می کند.در بررسی تعادلی جذب اورانیوم و وانادیم توسط رزین amberlite ira-402 در سه دمای 25، 35 و 45 درجه سانتیگراد و تحلیل داده های آزمایشگاهی با مدل-های لانگمویر و فروندلیچ مشاهده شد که مدل فروندلیچ با دقت بالایی ( ) قادر به برازش داده ها می باشد. هم چنین ماکزیمم ظرفیت جذب با استفاده از معادله لانگمویر برای اورانیوم mg/g212 و ماکزیمم ظرفیت جذب وانادیم mg/g112 به دست آمد. محاسبات ترمودینامیکی نشان داد که فرآیند جذب اورانیوم و وانادیم توسط رزین amberlite ira-402 فرآیندی خود به خودی ( )، گرماگیر ( ) و همراه با افزایش آنتروپی ( ) می باشد. نتایج حاصل از جذب اورانیوم از محلول فروشویی نشان داد که میزان جذب اورانیوم 45 درصد بود که با حذف ناخالصی های محلول فروشویی این مقدار به 76% رسید. هم چنین میزان جذب وانادیم از محلول فروشویی 86% به دست آمد.

در این پایان نامه تأثیر کاتالیزگر های مختلف به روی واکنش زوج شدن اکسایشی متان مورد بررسی قرار گرفت. در میان این کاتالیزگر ها، کاتالیزگر مناسب انتخاب گردید و شرایط بهینه ساخت اعم از ماده سازنده و روش ساخت و محیط تلقیح آن با توجه به توزیع محصولات و فعالیت واکنش در محدوده دمای عملیاتی، مورد بررسی قرار گرفته و اثر میزان ارتقاء دهنده در کاتالیزگر و توزیع دی اکسیدکربن و مونوکسید کربن در خروجی راکتور برای انتخاب کاتالیزگر بستر دوم بررسی شد. به عنوان بستر دوم کاتالیزگری برای انجام واکنش شیمیایی به همراه دو گروه متفاوت از کاتالیزگر ها استفاده گردید، 1- اکسید دوتایی فلزات 2-زئولیت ها. اکسیدهای دوتایی فلزات فعالیت مناسب تری از خود نشان داده و سبب ارتقاء گزینش پذیری و بهره واکنش ترکیبی گردیدند. در میان اکسیدهای دوتایی فلزات ترکیب اکسیدمنگنز-اکسیدکلسیم و هم چنین ترکیب اکسیدکلسیم-اکسیدروی راندمان مشابه ای را ایجاد نمودند و از آن جهت که از لحاظ دمایی بین بهترین نقطه عمل کرد این کاتالیزگر ها c?50 تفاوت وجود داشت لذا کاتالیزگر اکسیدکلسیم-اکسیدروی به جهت کارایی بیشتر در دمای پایین مورد بررسی بیشتر قرار گرفت. تاثیر نسبت کلسیم به روی برروی گزینش پذیری و بهره وری و هم چنین تاثیر رقیق نمودن بستر کاتالیزوری تحقیق گردید. جهت ایجاد دمای یکنواخت در بستر کاتالیزوری از راکتورهای چندلوله ای و هم چنین فیلتر فلزی درون بستر کاتالیزگر استفاده شد. در راکتورهای چندلوله ای ابتدا مساحت سطح مقطع های متفاوت و بالطبع سطح انتقال حرارت متفاوت مورد استفاده قرار گرفت. پس از مشخص شدن راکتور چند لوله ای مناسب، تاثیر جنس ماده سازنده آن مورد کاوش قرار گرفت. فولاد ضد زنگ 304، فولاد ضد زنگ 316 و مس اندود شده با طلای 24 عیار برای این کار استفاده گردیدند. فیلتر فلزی به کار رفته از جنس طلای خالص بود که به کارگیری این فیلتر در دماهای عملیاتی پائین سبب افزایش گزینش پذیری گردید. هم چنین پایداری کاتالیزگر در مدت 19 ساعت بررسی شد. نمونه های ساخته شده با آنالیزهای پراش پرتو ایکس (xrd)، طیف مادون قرمز (ft-ir) و دفع برنامه ریزی شده حرارتی (tpd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و تعیین مساحت سطح ویژه (bet) از لحاظ ساختاری مورد بررسی قرار گرفتند و در یک راکتور از جنس کوارتز آزمون راکتوری صورت پذیرفت.

هدف اصلی انجام این پروژه، ساخت نانو کاتالیست li/mgoبه روش سل-ژل و مقایسه ی آن باکاتالیست li/mgo (که به روش تلقیح تهیه می گردد) به منظور دستیابی به روشی است که نتایج مطلوب تری را دارا می باشد. در ادامه تاثیر عوامل موثر بر فرآیند زوج شدن اکسایشی متان از جمله دما و ترکیب درصد کاتالیست نیز مورد بررسی قرار گرفته و برای شناسایی و بررسی ویژگی های کاتالیست بهینه از روش های آنالیز bet،xrd و sem استفاده شده است. در مطالعه ی حاضر نانوکاتالیست li/mgo با استفاده از پیش سازنده منیزیم متوکساید و مقادیر مختلفی از نیترات لیتیم ساخته شده است. مقایسه ی نتایج حاصل از تست های راکتوری و تست های تعیین مشخصات نشان داد که نانوکاتالیست تهیه شده، عملکرد بهتری در مقایسه با کاتالیست ساخته شده به روش تلقیح دارد. افزایش میزان نیترات لیتیم تا حدود 5 درصد وزنی باعث بهبود شرایط فرایندی از قبیل تبدیل متان،گزینش پذیری و بازده c2+ می گردد. نانوکاتالیستli/mgo با ترکیب 5 درصد نیترات لیتیم مناسب ترین نتایج برای بازده محصولات مطلوب را به همراه دارد. درصد تبدیل متان محاسبه شده 21/34% بوده و بازده این کاتالیست، 87/18% می باشد. بالا بودن مساحت سطح نانوکاتالیست، درصد تبدیل و بازده به دست آمده را توجیه می کند. در انتها بررسی شرایط عملیاتی فرایند روی کاتالیست ها نشان داد که این کاتالیست ها نسبت به تغییرات دما حساس بوده و مولفه های آن با افزاش بیش از حد دما کاهش می یابد.

این تحقیق در دو مرحله انجام شده است؛ مرحله ی اول به یافتن مهم ترین فاکتورهای موثر بر انتخاب سیستم مانیتورینگ پرداخته است. به این منظور از فرم نظرسنجی جهت یافتن مهم ترین فاکتورها استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که " تطابق با کنوانسیون های دریایی "، "قابلیت اطمینان و پایداری"، "امکان توسعه آتی"، "انتقال انواع پیام (8-21-6)"، "رویت اطلاعات زمان واقعی (رویت آنلاین اطلاعات)" و "رویت اطلاعات پایش از طریق دیگر سیستم های کنترلی (vts و ....)" از اهمیت بیشتری نسبت به عوامل دیگر در انتخاب سیستم مانیتورینگ برخوردار می باشند. مرحله ی دوم این تحقیق به رتبه بندی سیستم ها با استفاده از روش تاپسیس اختصاص داده شده است. نتایج به دست آمده در این مرحله نشان می دهد که سیستم مانیتورینگais رتبه ی اول را به خود اختصاص داده و در مکان دوم این رتبه بندی سیستم مانیتورینگ رادیویی قرار گرفته است. در ادامه نیز سیستم scada، سیستم gsm و ماهواره ای به ترتیب رتبه های سوم تا پنجم را به خود اختصاص دادند.

در این تحقیق به بررسی تولید هیدروژن از فرآیند ریفرمینگ با بخار گلیسرول در میکرو راکتور صفحه ای پرداخته شده است. در این فرآیند نانوکاتالیست های پلاتین به کار برده شدند. نانوکاتالیست ها با پایه های سیلیس و اکسید سریم/گاما آلومینا به روش سل ژل و تلقیح تهیه شدند. سپس ساختار نانوکاتالیست ها توسط آزمون های xrd،bet ، sem مورد بررسی قرار گرفتند. پس از پوشش دهی نانوکاتالیست ها روی صفحه میکرو کانال، به منظور دستیابی به شرایط بهینه واکنش، آزمون راکتوری با دو پارامتر دما و دبی انجام شد. تمام آزمایش ها در فشار جوی و نسبت بهینه بخار آب به کربن (3 s/c=) صورت گرفته است. با بررسی آزمایش ها مشخص گردید که نانوکاتالیست پلاتین بر پایه سیلیکا بیشترین پایداری و بهترین عملکرد را در این شرایط بهینه راکتوری، دمای 400 درجه سانتیگراد و سرعت فضایی h-1 47/25، دارد.

در پروژه حاضر نانو زئولیت nazsm-5 به روش هیدروترمال جهت حذف یون های نیکل (ii) و آهن (ii) از محلول آبی سنتز شد. با توجه به اینکه در فرایند های جداسازی بالا بودن نسبت سطح به حجم تاثیر فزاینده ای در حذف گونه های جذب شونده دارد جاذب مورد نظر در اندازه ی نانو سنتز شده است. تاثیر نانو در میزان جداسازی بسیار حائز اهمیت می باشد. نانو ذرات nazsm-5 همچنین توسط سدیم دودسیل سولفات (sds) و تتراپروپیل آمونیوم برومید (tpabr) به ترتیب بعنوان سورفکتانت های آنیونی و کاتیونی اصلاح سطح شده و تاثیر آن بر میزان جداسازی یون های نیکل (ii)مورد بررسی قرار گرفت. زئولیت های اصلاح شده بصورت sds-zsm-5 و tpa-zsm-5 نشان داده شد. همچنین ساختار نانو زئولیت سنتز شده و نانو زئولیت های اصلاح شده با کمک دستگاه های پراش پرتوی ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) ، ftir و bet تایید شد. غلظت های تمامی محلول ها در روند آزمایش با روش کمپلکسومتری و با کمک دستگاه اسپکتروفوتومتر (uv-visible) آنالیز شدند. تاثیر ph، زمان تماس، غلظت اولیه و دما بر روی جداسازی یون های فلزی مذکور مورد بررسی قرار گرفت. داده های تعادلی در دما های مختلف با بکار گیری از مدل های ایزوترم لانگمویر و فرندلیچ مورد مطالعه قرار گرفتند. مطالعه ایزوترم و نتایج ضرائب همبستگی نشان دادند که هر دو معادله، همسانی قابل قبولی با داده های تجربی داشتند. با این تفاوت که مدل فرندلیچ بیشترین مطابقت را نسبت به مدل لانگمویر دارد. همچنین جهت توصیف رفتار داده های تجربی سینیتیکی، از مدل های سینیتیکی شبه درجه اول و شبه درجه دوم استفاده شد. نتایج سینیتیکی با ضریب همبستگی بسیار مناسب، بیشترین مطابقت را با مدل شبه درجه دوم دارد. پارامتر های ترمودینامیکی از قبیل ?h°، ?s°و ?g° نشان دادند که ایجاد باند هایی بین گونه ی جذب شونده و جاذب گرما گیر و خود بخودی می باشند. این مهم بدان معناست که افزایش دما باعث افزایش میزان جذب و در نتیجه افزایش درصد جداسازی می شود.

فرآیندهای تبدیل متانول به اولفین ها، بخاطر بازار مصرف اتیلن و پروپیلن و استفاده از مواد اولیه غیر نفتی مورد توجه قرار گرفته اند. کاتالیست های استفاده شده در این فرآیند، انواع مختلف زئولیت ها با خاصیت اسیدی و شکل انتخابی هستند که از بین آنها، sapo-34 با ساختارcha بهترین نتایج را بدست داد. در تحقیق حاضر کاتالیست های sapo-34 بروش آب گرمایی و با بکارگیری قالب تترااتیل آمونیوم هیدروکساید سنتز گردیدند. برای بررسی تاثیر پارامترهای مهم سنتز از جمله زمان کریستالیزاسیون بروش آب گرمایی (18-6 ساعت)، زمان پیرسازی بروش ریز امواج (60-0 دقیقه) و زمان پیرسازی بروش فراصوت (30-0 دقیقه) بر روی میزان بلورینگی و عملکرد کاتالیست ها در فرآیند mto از روش طراحی box-behnken استفاده گردید. نتایج در مقایسه با کاتالیست سنتز شده بروش آب گرمایی معمولی نشان دهنده ی این است که نه تنها بکارگیری ریز امواج و فراصوت در سنتز sapo-34 در ابعاد نانو موثر بوده، بلکه بکارگیری همزمان این دو روش نیز سبب بهبود و افزایش سطح ویژه کل، کاهش قطر حفرات و اندازه بلور، و بهبود بازده ی تولید اولفین های سبک (c2-c4) و پایداری کاتالیست ها می گردد. مطابق با نتایج آنالیز anova، زمان آب گرمایی موثرترین عامل بر روی بلورینگی و بازده ی تولید اولفین های سبک می باشد. همچنین در مقادیر میانی زمان پیرسازی بروش فراصوت و حد بالایی زمان آب گرمایی و زمان پیر سازی بروش ریزامواج، بیشترین مقادیر بلورینگی و بازده ی تولید پروپیلن مشاهده می گردد. در حالیکه حد میانی زمان پیر سازی بروش ریز امواج و حد بالایی سایر متغیرها موجب بیشینه شدن بازده ی اتیلن می شود. درادامه ی تحقیق، با بکارگیری شرایط بهینه سنتز، کاتالیست های sapo-34با حفرات مزو با استفاده از قالبهای c19h42brn (ctab) و c22h50clno3si (tpoac) تهیه گردیدند. نتایج در مقایسه با کاتالیست سنتز شده بدون حضور سورفکتانت (s34-15) نشان دهنده ی این است که نه تنها حضور tpoac و ctab در سنتز sapo-34 موثر بوده بلکه بکارگیری همزمان این دو علاوه بر افزایش سطح کل و حجم کل حفرات کاتالیست های سنتز شده، سبب افزایش مساحت سطح خارجی و همچنین حجم حفرات مزو و کاهش قطر حفرات کاتالیست های سنتز شده نیز گردیده است. این امر نشان دهنده ی اثر توام و موثر این دو سورفکتانت برای سنتز کاتالیست sapo-34 در ابعاد نانو می باشد. هر دو سورفکتانت تاثیر مثبتی بر روی گزینش پذیری اولفین های سبک در فرآیند mto داشته، اما در این بین کاتالیست سنتز شده با ctab با نسبت 10 درصد نسبت به سیلیس (s34-c-1) عملکرد بهتری را از خود نسبت به کاتالیست سنتز شده با tpoac با نسبت 15 درصد (s34-t-3) نشان داد. کاتالیست تهیه شده با ترکیب سورفکتانت ها با نسبت مولی (7/8 نسبت به si) علاوه بر حفظ پایداری خود در مدت زمان مشابه با کاتالیست s34-t-3، گزینش پذیری بالاتری را نسبت به این کاتالیست و قابلیت رقابت با کاتالیست s34-c-1 از خود نشان داده است. برای بررسی تاثیر پارامترهای مهم مورد نظر در راکتور بستر سیال از جمله دمای واکنش (°c 500-350)، نسبت سرعت به حداقل سرعت سیالیت (3-1) و نسبت وزنی متانول در خوراک (75/0-25/0) بر روی عملکرد کاتالیست ها در فرآیند mto نیز از روش طراحی box-behnken استفاده گردید. بیشینه بازده ی تولید اولفین های سبک در راکتور بستر سیال، در حد میانی دمای واکنش (°c 425) و نسبت سرعت به حداقل سرعت سیالیت (2) و حداقل میزان نسبت وزنی متانول در خوراک (25/0) قابل دستیابی است. در شرایط عملیاتی بهینه ی راکتور بستر سیال، گزینش پذیری اولفین های سبک کاتالیست s34-t-c-2 نسبت به کاتالیست s34-15 بیشتر بوده و کاتالیست در این شرایط پایداری بیشتری از خود نشان داد.

یکی از اهداف اساسی این پژوهش تخمین مرز باطله-کانسنگ برای قسمت باقیمانده ذخیره است. مدل هندسی کانسار چغارت تهیه شد. نرم افزار سورپک به عنوان محیط نرم افزاری مورد استفاده در مدلسازی انتخاب شد. هدف از این قسمت تخمین مرز باطله و کانسنگ، مرز کانه کم عیار و پر عیار آهن و مرز کم عیار و پر عیار فسفر در افق های استخراجی بود.

یکی از اهداف اساسی این پژوهش تخمین مرز باطله-کانسنگ برای قسمت باقیمانده ذخیره است. مدل هندسی کانسار چغارت تهیه شد. نرم افزار سورپک به عنوان محیط نرم افزاری مورد استفاده در مدلسازی انتخاب شد. هدف از این قسمت تخمین مرز باطله و کانسنگ، مرز کانه کم عیار و پر عیار آهن و مرز کم عیار و پر عیار فسفر در افق های استخراجی بود.

در این تحقیق بررسی مقایسه ای بین روش شبکه های عصبی مصنوعی و روش الگوریتم ژنتیک با روش های کلاسیک برای تخمین کشش سطحی مواد مختلف که شامل گروه های هیدروکربن های خالص(1- آلکان هاو 1- آلکن ها)، الکل و اسید ها می باشد انجام شده است. در این تحقیق از شبکه عصبی پرسپترون چند لایه با الگوریتم آموزشی پس انتشار خطا با ورودی های مستقل دما، دمای بحرانی، فشار بحرانی، وزن مولکولی و ضریب بی مرکزی استفاده شده است که این پارامترها مشابه با پارامترهای استفاده شده در روش های کلاسیک نظری می باشد. همانند سایر روش¬های بهینه سازی، الگوریتم ژنتیک از پارامترهای بهینه سازی و یک تابع هدف تشکیل شده است ولی آنچه که این الگوریتم را از سایر روش¬ها جدا می کند، روش عملکرد آن است، لازم به ذکر است که هدف از بهینه سازی در این تحقیق پیدا کردن مینیمم مقدار خطای حاصل از روش های ارتقائ یافته با نتایج آزمایشگاهی می باشد. دراین پژوهش با توجه به نتایج بدست آمده از روش شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک و روش های کلاسیک، شبکه عصبی از دقت خوبی برخوردار بوده و درصد خطای حدود 27/0 درصد را نتیجه داده است و روش الگوریتم ژنتیک درصد خطای زیر5 درصد را نتیجه داده است.

در این مطالعه ابتدا به بررسی روشهای استخراج وانادیومو یافتن روشی مناسب به منظوراستخراج وانادیوم از خاک معدن آهن ساغند که حاویg/ton2039، v2o5می باشد،پرداخته شد. با توجه به نوع منبع حاوی وانادیوم و مطالعات صورت گرفته، با استفاده از روش تشویه و فروشویی اسیدی استخراج وانادیوم صورت می گیرد و به بهینه سازی پارامترهای این فرآیند از جمله دما و زمان فرآیند تشویه، غلظت اسید سولفوریک، نسبت مایع به جامد، دما و زمان فرآیند فروشوییپرداخته شده است. میزان بازده استخراج وانادیوم بدست آمده در این فرآیند تحت شرایط بهینه ی پارامترهای گفته شده (دمای c°900 و زمانh1در فرآیند تشویه و غلظت اسید سولفوریک(v/v)%15، نسبت مایع به جامدml/g15، دمای c°90 و زمان h4 برای فرآیند فروشویی)، حدودا 80% بدست آمد. سپس طی فرآیندی به جداسازی ناخالصی های موجود در محلول حاصل از فرآیند فروشویی که مهم ترین آن ها آهن می باشد، پرداخته شد. این محلول حاویppm 6000 آهن می باشد. در این مرحله روش رسوب دهی آهن با استفاده از اکسیداسیون بکار گرفته شد. در این فرآیند از هوا به عنوان اکسنده استفاده می شود و همچنین به منظور تنظیم ph، سدیم کربنات بکار برده می شود. سپس به بهینه سازی مهم ترین پارامتر های این فرآیند که عبارتند از زمان،phو دماپرداخته شد.در این مرحله نیز تحت شرایط بهینه phبرابر با 3 و دمای c°80 و در مدت زمان 2 ساعت، 88 درصد از آهن موجود در محلول را به روش رسوب دهی از محلول فروشویی خارج شد. در مرحله ی پایانی عملیات جذب وانادیوم به روش تبادل یونی با استفاده از رزین‘amberlite ira-402’صوت می گیرد. به منظور بررسیتاثیر پارامتر های موثر بر بازده این فرآیند از جملهph، میزان جاذب مصرفی، دما و زمان تماس، آزمایش هاییبا استفاده از نرم افزار17minitabو روش taguchiطراحی شد. آزمایش ها بر روی محلول آزمایشگاهی حاوی وانادیوم انجام گرفت. مطابق نتایج آزمایش هایصورت گرفته در شرایط بهینه، مشاهده شد نزدیک به99% از وانادیوم موجود در محلولبر روی این رزین جذبشد.در فرآیند جذب وانادیوم phبهینه 7، زمان تماس min60، دمای بهینه c°45 و میزان جاذب مصرفی g/l1 به دست آمد. همچنین بعد از بدست آوردن شرایط بهینه جذب، بر روی محلول نهایی حاصل از فرایند حذف آهن جذب صورت گرفت و حدودا 85 درصد از وانادیوم موجود در محلول بر روی رزین مورد نظر جذب شد.

در این پژوهش برای پیش بینی برخی از خواص ترمودینامیکی (دانسیته، ویسکوزیته و کشش سطحی) محلول پلی وینیل پیرولیدن (pvp) در آب و اتانول با استفاده از فناوری هوش مصنوعی (شبکه های عصبی مصنوعی و الگوریتم های تکاملی) استفاده شده است. دانسیته، ویسکوزیته و کشش سطحی محلول های پلی وینیل پیرولیدن با جرم متوسط مولکولی 10000، 25000، 40000 و 90000 در آب و اتانول در دماهای 20، 25، 30، 35، 40، 45، 50 و 55 درجه سانتی گراد و غلظت های 05/0، 1/0، 2/0، 3/0 و 45/0 بوسیله پیکنومتر و ویسکومتر و تانسیومتر اندازه گیری گردید که مجموعه داده جمع آوری شده شامل 552 داده (232 داده برای دانسیته، 192 داده برای ویسکوزیته و 128 داده برای کشش سطحی) می باشد. از این داده ها برای آموزش و اعتبار سنجی شبکه استفاده شد. با توجه به اینکه استفاده از الگوریتم های آموزشی متداول (مانند الگوریتم لونبرگ مارکوات) گاهاً باعث بروز مشکلاتی (مانند به دام افتادن در اکسترمم های محلی و عدم دستیابی به ضرایب وزنی و بایاس های مناسب) می شوند برای یافتن مینیمم مطلق تابع خطا و تعیین بهترین ضرایب وزنی و بایاس ها از الگوریتم ژنتیک استفاده شد. در این پژوهش برای پیش بینی دانسیته، ویسکوزیته و کشش سطحی محلول پلیمری پلی وینیل پیرولیدن در آب و اتانول از یک شبکه عصبی مصنوعی پیش خور با تابع آستانه تانژانت سیگموئیدی در لایه ای میانی و خروجی، سه نرون در لایه ورودی، هفت نرون در لایه میانی و یک نرون در لایه خروجی استفاده شد که ضریب همبستگی (r) داده های خروجی شبکه برای دانسیته، ویسکوزیته و کشش سطحی محلول ها به ترتیب 999/0، 996/0 و 998/0 بدست آمده است. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد در صورت استفاده از الگوریتم ژنتیک در فرایند آموزش شبکه، مدل ارائه شده، توانایی بالایی در پیش بینی خواص ترمودینامیکی دارد.

با توجه به افزایش تقاضا برای پروپیلن و کاهش ذخایر نفت خام، فرایندهای جدیدی برای تولید پروپیلن با عملکرد بالا مورد نیاز می باشد. فرایند تبدیل متانول به پروپیلن (mtp) به عنوان یک مسیر امیدوارکننده جایگزین برای تولید پروپیلن با عملکرد بالا در نظر گرفته می شود، چراکه متانول را می توان با استفاده از فن آوری اثبات شده از گاز طبیعی و زغال سنگ در مقیاس صنعتی تولید نمود. در حال حاضر، زئولیت zsm-5 سیلیس-بالا بخاطر داشتن توپولوژی mfi یکی از امیدبخش ترین کاتالیزور ها برای واکنش mtp می باشد. با این حال، بخاطر حضور حفره های یکدست میکرو در ساختار آن همچنان تحت تاثیر کک گرفتگی شدید، که منجر به غیر فعال شدن کاتالیزور می گردد، قرار دارد. یکی از راه های غلبه بر این مشکل، استفاده از زئولیت های مزوحفره است، که می تواند با بهبود خواص انتقال جرم، تحمل کاتالیزور در مقابل کک گرفتگی زیاد را افزایش داده و باعث افزایش طول عمر کاتالیزور گردد. در این رساله، اثرات مزوحفره شدن بر عملکرد کاتالیزوری واکنش تبدیل متانول به پروپیلن با استفاده از یک سری زئولیت های zsm-5 مزوحفره سیلیس-بالا، که از طریق سیلیس زدائی در محیط قلیایی یا با سنتز هیدروترمالی در حضور دو تمپلیت ثانویه مختلف (ctab و tpoac) و ترکیبات مختلف آنها سنتز گردیده اند، مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج با یک زئولیت میکروحفره متداول مقایسه گردید. مشخصات کاتالیزور های تهیه شده با آنالیزهای xrd، icp-eos، fe-sem، bet، ftir و tpd تعیین شدند. در همین حال، فعالیت های کاتالیزوری آنها برای واکنش تبدیل متانول به پروپیلن در یک راکتور بستر ثابت تحت فشار اتمسفری، oc 460 و whsv متانول برابر با 1-h 1 با استفاده از مخلوطی از 50% وزنی متانول در آب مورد بررسی قرار گرفت. در مقایسه با کاتالیزور میکروحفره، نانوکاتالیزور zsm-5 مزوحفره سنتز شده با 75% از تمپلیت tpoac و 25% از تمپلیت ctab در نسبت مولی 02/0=sio2/(ctab + tpoac)، طول عمر کاتالیزوری مناسب (h 76) همچنین گزینش پذیری پروپیلن (65/43%) و نسبت پروپیلن به اتیلن (05/4) نسبتاً بالائی در فرایند mtp ارائه کرد، که عمدتاً به خاطر ترکیب همزمان اسیدیته مناسب و افزایش ضریب نفوذ واکنشگرها و محصولات در حفره های مزوی آن می باشد. در مقابل، سیلیس زدائی زئولیت zsm-5 سیلیس-بالا در مخلوطی از naoh/tpaoh با غلظت m 2/0 و نسبت 4/0=(naoh+tpaoh)/tpaoh در دمای oc 65 به مدت 30 دقیقه، تشکیل مزوحفره های درون بلوری باریک و یکدست بدون تخریب شدید در ساختار بلور و اسیدیته ذاتی زئولیت را تضمین می کند، که منجر به ارائه بهترین عملکرد کاتالیزوری، شامل بالاترین میزان گزینش پذیری پروپیلن (21/47%) و نسبت p/e (96/4) همچنین بیشترین پایداری کاتالیزوری (h 80)، در فرایند تبدیل متانول به پروپیلن گردید.

در این پژوهش، به بررسی داده های بدست آمده از آنالیزهای صورت گرفته به صورت پراکنده و دوره ای از نمونه های گاز استان مازندران و مقایسه آنها و همچنین تحقیق پیرامون کیفیت گاز طبیعی در استان مازندران و تغییرات آن طی سال های گذشته و ارائه ی مدلی جهت پیش بینی کیفیت گاز بر اساس نتایج بدست آمده که از آنالیزهای گذشته موجود می باشد، پرداخته می شود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

از آنجائیکه تبخیر یکی از مهمترین مراحل احتراق سوخت به خصوص در موتورهای دیزل می باشد با بررسی آن می توان راههایی برای بهبود کارایی موتورها ارائه داد. در موتورهای دیزلی سوخت با فشار به داخل سیلندر تزریق می شود و به صورت قطرات ریزی در می آید . این قطرات شروع به تبخیر می کنند و در مرحله بعد محترق می شوند.لذا مطالعه اسپری ها و قطرات و احتراق آنها نیز اهمیت می یابد.

خاکهای ریزدانه رس دار با فراوانی گسترده د رسطح کشور، مشکلات زیادی در پروژه های عمرانی ایجاد کرده اند. یکی از روشهای اصلاح یا بهبود خواص این خاکها ، تثبیت می باشد. تاکنون مطالعات نسبتا زیادی جهت تثبیت خاکهای مسئله دار با استفاده از آهک و سیمان انجام شده است . اخیرا نیز در کشورهای توسعه یافته ، ترکیبات شیمیایی جدیدی ابداع و مورد استفاده قرار می گیرد . در این میان ، استفاده از میکروسیلیکا و تاثیر آن در بهبود رفتار خاک ، بجز مطالعات شیمیایی انجام شده در آمریکا مورد بررسی چندانی قرار نگرفته است . در این بررسی ها معلوم شده است که افزودن میکروسیلیس در خاکهای سولفاته ای که با آهک تثبیت می گردند ، موجب کاهش تاثیر مخرب سولفاتها( همچون افزایش حجم و ترک خوردگی ) می شود.