در این پژوهش اثر میزان لیگنین کرافت جزء جزء شده, درصد سازگارکننده(مالئیک انیدرید پلی پروپیلن) و درصد آرد چوب بر برخی خواص فیزیکی و مکانیکی مواد مرکب آرد چوب-پلی پروپیلن مورد بررسی قرار گرفت. دو جزء لیگنین به دست آمده از مایع پخت سیاه حاصل از خمیرسازی کرافت (رسوب دهی شده در ph2 و ph4) در چهار سطح 0, 2, 5 و 10 درصد (بر مبنای وزن خشک آرد چوب), با آرد چوب خشک شده راش در سه سطح 60, 65 و 70 درصد مخلوط شد. سپس مخلوط حاصل با پلی-پروپیلن در سه سطح 0, 1 و 2 درصد سازگارکننده (انیدرید مالئیک--پلی پروپیلن)، بوسیله دستگاه مخلوط کن داخلی با یکدیگر مخلوط و با استفاده از روش پرس گرم به صفحات چوب-پلاستیک تبدیل شدند. نمونه-های آزمونی تهیه و ویژگی های فیزیکی و مکانیکی مورد نظر در این تحقیق شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت پس از 2 و 24 ساعت, مدول گسیختگی(mor), مدول الاستیسیته خمشی(moe) و مقاومت به ضربه بدون فاق بر اساس استاندارد های مربوطه اندازه گیری شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. اختلاف ساختاری دو جزء لیگنین با استفاده از روش طیف سنجی مادون قرمز مورد بررسی قرار گرفت. طیف حاصل از هر دو نمونه از الگوی عمومی تقریبا یکسانی پیروی می کند. شدت پیک گروه های کربوکسیل و هیدروکسیل فنولی، در لیگنین باph2 نسبت به لیگنین باph4 کاهش یافته است، اما شدت پیک مربوط به گروه های کربونیل در لیگنین باph2 نسبت به لیگنین باph4افزایش نشان می دهد. نتایج این بررسی نشان می دهد که بهترین تیمار جهت افزایش ثبات ابعاد, استفاده از لیگنین به میزان 10 درصد, سازگارکننده 2 درصد و آرد چوب 60 درصد می باشد و در مورد ویژگی های مکانیکی مصرف لیگنین به میزان 5 درصد, سازگارکننده 2 درصد و آرد چوب 60 درصد منجر به تولید تخته هایی با مدول گسیختگی مناسبتر می گردد, در حالیکه مصرف لیگنین به میزان 10 درصد, سازگارکننده 2 درصد و آرد چوب 60 درصد منجر به بهبود مقاومت به ضربه و مدول الاستیسیته تخته ها می گردد همچنین نتایج این تحقیق نشان می دهد که تفاوت معنی داری بین ویژگی-های فیزیکی و مکانیکی مواد مرکب ساخته شده از دو جزء لیگنین با ph2 و ph4 با یکدیگر وجود نداشت. در نتیجه لیگنین با ph4 می تواند به عنوان جایگزینی اقتصادی تر و با اثرات زیست محیطی کمتر برای لیگنین با ph2 در ساخت چند سازه آرد چوب-پلی پروپیلن مورد استفاده قرار گیرد.