هدف از پژوهش حاضر مقایسه کیفیت دلبستگی به والدین و خود پنداره تحصیلی در نوجوانان ناشنوادختر وخواهران شنوا آنها بود . جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر ناشنوا مدارس شهرستان های استان تهران ( شهریار- اندیشه –ملارد- مارلیک- گلستان- بوستان- اسلامشهر) که در سال تحصیلی88-89 در مقطع راهنمایی و دبیرستان و در گروه سنی (12-18 سال) مشغول به تحصیل بودندانتخاب شدندکه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای گروه نمونه 40نفر از دانش آموزان ناشنوا دختر و گروه مقایسه نیز همان تعداد دانش آموز شنوا انتخاب شدند.پس از اجرای پرسشنامه کیفیت دلبستگی و خود پنداره بک و تجزیه و تحلیل آماری و باآزمون t، نتایج نشان دادند که بین میزان دلبستگی و خود پنداره تحصیلی در نوجوانان شنوا ونا شنوا تفاوت وجود دارد. واژه های کلیدی: ناشنوا،دلبستگی،خودپنداره