اهمیت بخش حمل ونقل در اقتصاد کشورها انکارناپذیر است به طوری که با گستردگی فعالیت های اقتصادی و افزایش درآمد ملی نیاز به توسعه و بهبود شبکه های حمل ونقل به خوبی احساس?می شود . لذا طراحی مدلی که نیازهای آتی مسافران در این بخش را پیش بینی نموده و متعاقباً بتواند برنامه ریزی و اقدامات لازم جهت پاسخگوئی مناسب در حال و آینده را فراهم آورد، حائز اهمیت است. هدف از تحقیق، بررسی عوامل موثر بر تقاضای مسافر در ایران توسط حمل ونقل ریلی است. متغیرهای مورد استفاده در این تحقیق، تعداد مسافر جابجا شده توسط حمل ونقل ریلی، تولید ناخالص داخلی، جمعیت، سرانه مالکیت اتومبیل، تعداد واگن های مسافربری، تعرفه جابجائی مسافر با اتوبوس و طول خطوط اصلی راه آهن می باشند. مطالعه موردنظر به صورت فصلی طی سال های 86-1377 می باشد. مدل موردنظر از روش خودرگرسیون برداری برآورد شده است. نتایج تابع عکس العمل آنی نشان می دهد که شوک های وارد بر جمعیت و طول خطوط اصلی راه آهن هر دو اثری مثبت بر رشد تعداد مسافر می گذارند و شوک های وارد بر بهای بلیت قطار و تولید ناخالص داخلی و بهای بلیت اتوبوس هر سه اثری منفی بر رشد تعداد مسافر می گذارند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نیز نشان می دهد که در آینده رشد تولید ناخالص داخلی و قیمت بلیت قطار بیشترین سهم را در نوسانات رشد تعداد مسافردر حمل ونقل ریلی خواهد داشت.