شته سیاه باقلا یکی از مهمترین آفات محصولات زراعی در سرتاسر جهان است. سن شکارگر deraeocoris lutescens (schilling) (hemiptera: miridae)، جایگاه ممتازی در کنترل بیولوژیکی شته هایی از قبیل شته سیاه باقلا aphis fabae scopoli دارد. در دهه های اخیر در جوامع رو به رشد، گرایش به مصرف هر چه کمتر سموم شیمیایی و استفاده از مشتقات گیاهی به عنوان جایگزین سموم مصنوعی بوده است. در تحقیق حاضر، اثر تلفیق دشمن طبیعی با آفت کش های تجاری (پیریمیکارب و آبامکتین) و عصاره های گیاهی زیتون تلخ و اسفند، جهت کنترل شته سیاه باقلا مورد بررسی قرار گرفت. همچنین اثر این آفت کش های تجاری و عصاره های گیاهی بر روی میزان تغذیه دشمن طبیعی اسپری شده مورد ارزیابی قرار گرفت. نهایتاً عصاره ی اتانولی زیتون تلخ و پیریمیکارب کمترین تأثیر را بر روی مرگ و میر دشمن طبیعی داشتند و عصاره ی اتانولی زیتون تلخ کمترین تأثیر را بر روی تغذیه دشمن طبیعی داشت.

در این پژوهش، تاکسونومی و تنوع گونه‏ ای زنبورهای پارازیتویید گروه pimpliformes (hymenoptera: ichneumonidae) در بعضی از مناطق استان کرمان (کوه باداموئیه، جوشان، بیدخون، قلعه عسکر و خبر) در سال 1392 مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‏ ها با استفاده از تله‏ ی مالیز جمع ‏آوری شدند. در هر محل دو تله مالیز به فاصله حدود 50 تا 100 متر از اواخر فروردین تا اواسط آذر قرار داده شد. برداشت نمونه‏ ها به صورت هفتگی صورت گرفت.در بررسی تنوع گونه‏ ای، گونه ‏ی pimpla rufipesبه عنوان گونه‏ ی غالب شناخته شد و دارای بیش‏ترین فراوانی و منطقه‏ ی کوه باداموئیه دارای بیش‏ترین تنوع گونه‏ ای بود. در مجموع 13 گونه متعلق به 11 جنس و سه زیرخانواده جمع‏ آوری و شناسایی شد. از این تعداد یک گونه برای ایران و 6 گونه گزارش جدید برای استان کرمان است که به ترتیب با علامت (**) و (*) مشخص شده اند. اسامی گونه‏ ها به ترتیب خانواده‏ ها و جنس‏ ها به شرح زیر است: subfamily: diplazontinae viereck, 1918 diplazon laetatorius (fabricus, 1781) enizemum ornatum(gravenhorst, 1829) homotropus signatus(gravenhorst, 1829) homotropus elegans (gravenhorst, 1829)** subfamily: orthocentrinae (forster, 1869) megastylus orbitator schiodte, 1839 picrostigeus ventrodentatusmohammadi-khoramabadi and talebi, 2013* stenomacrus affinitoraubert, 1981* subfamily: pimplinae wesmael, 1845 perithous septemcinctorius(thunberg, 1824)* pimpla rufipes (miller, 1759) pimpla spuriagravenhorst, 1829 dolichomitus kriechbaumeri(schulz, 1906)* sscambus vesicariusratzeburg, 1844* zatypota bohemani(holmgren, 1860)*

طراحی و زمان بندی فعالیت ها از دیدگاه تولید طرح های موفق و بیشینه نمودن بهره وری اهمیت فوق العاده ای دارند. به علاوه در محیط واقعی، مسائل شامل چندین هدف می باشند که باید به طور هم زمان بهینه شوند و محیط واقعی معمولاً به وسیله اطلاعات غیر قطعی و غیر قابل کنترل مشخص می شود. مسأله زمان بندی پروژه با منابع محدود (rcpsp) چند هدفه می کوشد تا فعالیت ها را زمان بندی نماید و منابع را به منظور یافتن یک مجموعه عملیات کارا برای کمک به مدیران پروژه و بهینه سازی چندین معیار اختصاص دهد. برای حل این قبیل مسائل نیاز به الگوریتم های تکاملی می باشد. در این تحقیق، روشی مبتنی بر مفاهیم چند هدفه و الگوریتم تکاملی کوانتومی (qea) را به منظور حل مسأله فوق توسعه می دهیم. در روش پیشنهادی نحوه کدگذاری جدیدی برای هر فرد جمعیت درنظر گرفته شده و هم چنین به منظور دستیابی به عملکرد بهتر از روال به روزرسانی و مشاهده (observe) پیشنهادی در الگوریتم استفاده شده است. در ابتدا مسأله rcpsp در حالت تک هدفه و سپس در حالت چند هدفه به دو روش ترکیب اهداف و روش مبتنی بر بهینه pareto توسط الگوریتم پیشنهادی حل شده و در هر روش، الگوریتم های جدیدی ارائه می شود. عملکرد الگوریتم های پیشنهادی از طریق آزمایش های عددی با الگوریتم nmopso، mots و nsga ii مقایسه شده است. آزمایش های عددی حاکی از برتری الگوریتم-های پیشنهادی می باشد.

در این تحقیق برای بررسی همه جانیه اثر رشته کوههای زاگرس برآب و هوای منطقه مرکزی ایران داده های 35 ایستگاه سینوپتیک ، مجموعه نقشه های هواشناسی تراز میانگین سطح دریا ، تراز 500 هکتوپاسکال و نقشه های آنومالی فشار هوا در یک دوره 20 ساله ( 1990 - 1971 ) مورد مطالعه قرار گرفت. برای شناخت بهتر آثار متفاوت سامانه های موثر در ناحیه براساس مناطق تشکیل ، این سامانه ها به 13 گروه تقسیم ، و نحوه برخورد و اثر زاگرس برآنها مطالعه گردید. این مطالعات نشان داد: شرایط اقلیمی منطقه مرکزی را نوع و مسیر سامانه های جوی که از راستاهای مختلف وارد ناحیه می شوند و اثری که کوههای زاگرس و البرز برآنها به جای می گذارند ، تعیین می نماید. یکی از مهمترین اثرهای زاگرس محصور نمودن هوای سرد پشته پرفشار سیبری در امتداد غرب و جنوب غرب ناحیه مرکزی است که سامانه غالب فصل سرد سال بحساب می آید. استقرار این پشته در شمال کشور، و یا جنوب شرق آن بر روی دریای عرب و اقیانوس هند امکان عبور سامانه های کم فشار موثر برآب و هوای ناحیه مرکزی را فراهم می سازد. پشته های پرفشاری که در ماههای سرد سال از طریق شمال غرب روی زاگرس توسعه می یابند تحت تاثیر پوشش برفی و هوای سرد آن تقویت می شوند. در چنین مواردی یا هنگامی که پشته پرفشار در منطقه مرکزی توسعه دارد سامانه های کم فشار در غرب و جنوب غرب زاگرس کند یا متوقف می گردند . پشته های پرفشار یا پرفشارهای کوتاهی که از غرب به زاگرس نزدیک می شوند نیز کند یا متوقف شده و بتدریج از بین می روند. بطور متوسط فراوانی سامانه های کم فشار در دوره سرد سال به حدود 35 عدد می رسد و مقدار بارش و گستردگی این سامانه ها به عمق و کشیدگی ناوه تراز بالا به سمت جنوب بستگی دارد. سامانه های جبهه ای وارده از شمال غرب کشور بدون آنکه دچار تغییرات ساختاری یا کندی عمده ای شوند از کوهستان می گذرند ولی جبهه هایی که از غرب و جنوب غرب به آن نزدیک می شوند ، بویژه زمانی که منطقه مرکزی زیر نفوذ پشته پرفشار قرار دارد، توسط زاگرس کند و مخلوط می گردند. در فرآیند چرخندزایی زاگرس نیز افزایش تاوایی مثبت و سرعت جریانها بعد از گذر از خط الراس کوهستان از یک طرف ، انتقال هوای گرم و مرطوب پشته پرفشاری که روی دریای عرب وآبهای مجاور آن مستقر می شود یا قرار گرفتن سامانه کم فشاری روی خلیج فارس از طرف دیگر، نقش عمده ای دارند.

بخشی از ریزشهای جوی منطقه شمال غربی ایران، صرفنظر از عواملی که بطور کلی بارندگی را بوجود می آورند، ناشی از ویژگیهای جغرافیایی این منطقه می باشد که وجود رشته کوهها، دشتهای وسیع، رودخانه ها، دریاچه ارومیه و مجاورت با دریای خزر را می توان نام برد. بررسی بارشهای 24 ساعته، 30 میلی متر یا بیشتر در یک دوره 5 ساله (1992 تا 1996) با استفاده از نقشه های هواشناختی و آمار و اطلاعات ایستگاههای سینوپتیک منطقه شمال غرب نشان می دهد وقوع بارش سنگین و سیل آسا در منطقه با توجه به توپوگرافی و سایر عوامل در ماههای فصل بهار و پائیز بیشتر از بقیه ماهها می باشد که به نوع بارش مربوط می شود که بیشتر بصورت رگباری و در وسعت کوچک بوده و اکثرا در ساعات بعد از ظهر و اوایل شب اتفاق می افتد. اثرات کوهستان روی پدیده های جوی، شارشهای قوی و مرطوب برای بارش سنگین کوهستانی مهم بوده و سیستم هایی که شمال غرب ایران را تحت تاثیر قرار می دهند عبارتند از: سیستم پر فشار سیبری، سیستم های کم فشار مدیترانه ای، سیستم پرفشار اروپا و سیستم کم فشار حرارتی (مونسون). بیشترین بارندگی را سیستم های مدیترانه ای موجب می شوند که حاوی رطوبت زیاد می باشند و گاهی با سیستم واچرخند اروپائی گاهی با گسترش دامنه سیستم کم فشار حرارتی (مونسون) همراه است که باعث ایجاد منطقه همگرایی و تشدید بارندگی می شود. وجود جت استریم های قوی و سردچالها در سطوح بالا، بادها شدید در سطح 500 میلی باری، جریانات رطوبتی در سطح 850 میلی باری و استقرار طولانی آنها بارشهای شدید را سبب می شوند که گاهی با ناپداری شدید و بارش تگرگ همراه می باشد.

شدت و گسترش یا تحدید و تضعیف تاوه همراه با نوسانات پرفشار جنب حاره، تعیین کننده شرایط اقلیمی در عرض های میانی محسوب می گردد. از آنجا که درک بهتر تاثیر گردش جوی روی بارش و دمای هوا، از مهمترین اهداف اقلیم شناسی دینامیکی و سینوپتیک است، لذا شناخت تاوه قطبی به عنوان یکی از مهمترین مولفه های گردش عمومی جو می تواند در تحقیق این هدف کارساز باشد. خصوصیات جغرافیایی کشور پهناور ایران، ویژگی های اقلیمی متفاوت را بوجود آورده است. لذا در این رساله با تکیه بر این موقعیتها، گردش عمومی جو در منطقه وسیعی از اقیانوس اطلس تا شرق ایران و از مدار 10 شمال تا قطب شمال مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت. به این ترتیب، شرایط بارش و دمایی شکور براساس داده های نقشه های ماهانه سطح زمین و تراز 500 هکتوپاسکال در شش ماه سرد سال (از اکتبر تا مارس) طی دوره آماری 19 ساله (1971 تا 1989) بررسی گردید.نتایج حاصله بیانگر آن است که بارش های فراگیر و افت دما در کشور، با شدت فعالیت کم فشار ایسنلد همراه بوده و با موقعیت پربند معرف تاوه در امتداد طول های 40 درجه و 50 درجه شرقی همبستگی منفی دارد. استقرار پشته در غرب دریای سیاه و شرق اروپا، با افزایش بارش و کاهش دما در کشور همراه است. هر قدر پربند معرف تاوه در امتداد طول 50 شرقی در عرض های جنوبی تر استقرار یابد به دلیل ریزش هوای سرد عرض های شمالی بر روی کشور، دمای هوا در مناطق مختلف کشور کاهش می یابد. هرگاه محور تاوه مستقر در امتداد طول های 40 تا 50 درجه شرقی عمیق تر بوده و به عرض های جنوبی تر کشیده شود، بارش در کشور فراگیر بوده و از شدت بیشتری برخوردار است. استقرار مرکز اصلی تاوه در نیمکره غربی و نسبتا دور از نقطه شمالگان با افزایش دمای هوا در کل کشور همراه است. و بالعکس استقرار مرکز تاوه در نیمکره شرقی کاهش دمای هوا در کشور را به دنبال دارد. بنابراین وضعیت دما و بارش در کشور تحت کنترل دو پدیده تاوه قطبی و پرفشار جنب حاره قرار دارد. جابجایی این دو سیستم و شدت و ضعف هریک در مقابل دیگری تاثیر مستقیم بر میزان بارش و وضعیت دما در کشور دارد. وقوع دوره های ترسالی، خشکسالی و یا سرد و گرم در کشور به تضعیف و یا تقویت پرفشار جنب حاره و تاوه قطبی بستگی دارد.