شرکتهای سهامی بوسیله قاعده اکثریت اداره میشوند و کلیه تصمیمات در مراحل تاسیس و اداره شرکت بوسیله دارندگان اکثریت سهام اتخاذ میگردد. به عبارت دیگر تنها کسانی که حق رای بیشتری دارند در تصمیمات شرکت تاثیرگذار خواهند بود. این قاعده که بوسیله اساسنامه و قانون تجارت پشتیبانی میگردد علاوه بر تسریع در اتخاذ تصمیمات جمعی و جلوگیری از صرف بودجه عمومی در محاکم، به مدیران اجازه میدهد تا بر روی امور جاری شرکت تمرکز نمایند. با این وجود سهامداران اکثریت قادر می باشند از طریق اعمال قاعده اکثریت، منافع شرکت از جمله سهامداران اقلیت را نادیده گرفته و آن را به نفع خود مصادره نمایند.این امر میتواند گونه ای سوء استفاده از حق باشد که در پوشش قانون و با محتوای تقلب صورت میگیرد. مدیران شرکت نیز میتوانند با عدم انجام وظایف خود یا سوء استفاده از آن،این روند را تسریع بخشیده و سهم بسزایی در ورود خسارت به سهامداران اقلیت ایفاء نمایند که منجر به کاهش جذب سرمایه های خرد مردم خواهد شد.لذا لزوم وجود مکانیزم هایی جهت حمایت از سهامداران اقلیت اجتناب نذیر است.بررسی وضعیت حقوق ایران و انگلیس در این زمینه نمایانگر توجه قانونگذار انگلیس و آشفتگی و کمبودهای حقوق ایران در این زمینه است.