این تحقیق با هدف بررسی مقایسه ای کاغذ حاصل از گونه ممرز با فرآیندهای سودا، سودا- اوره و کرافت و ارزیابی ویژگی های کاغذسازی آن ها انجام شد. میانگین طول الیاف ممرز 57/1 میلی متر و میانگین قطر کلی، قطر حفره سلولی و ضخامت دیواره سلولی الیاف به ترتیب 21/20، 18/9، 51/5 میکرومتر تعیین گردید. شرایط پخت در فرآیند کرافت شامل سولفیدیته 25، 28 و 30 درصد و قلیایی فعال 20 و 22 درصد نسبت به جرم خشک ممرز، درجه حرارت پخت 170 درجه سانتی گراد، زمان پخت 90 و 120 دقیقه و نسبت مایع به خرده چوب 5 به 1 و در فرآیند سودا شامل قلیایی فعال 20، 25 و 30 درصد نسبت به جرم خشک ممرز، درجه حرارت پخت 170 درجه سانتی گراد، زمان پخت 90، 120 و 150 دقیقه و نسبت مایع به خرده چوب 5 به 1 و در فرآیند سودا- اوره شامل قلیایی فعال 30 درصد و مقدار اوره 1، 2، 3، 4 و 5 درصد نسبت به جرم خشک ممرز، درجه حرارت پخت 170 درجه سانتی گراد، زمان پخت 120 دقیقه و نسبت مایع به خرده چوب 5 به 1 در نظر گرفته شد. تیمار انتخاب شده در فرآیند کرافت دارای بازده 43/44 و عدد کاپای 75/23 و در فرآیند سودا دارای بازده 75/38 و عدد کاپای 28/19 و همچنین تیمارهای انتخاب شده در فرآیند سودا- اوره دارای بازده 85/39، 1/40، 5/40، 8/39، 61/40 و عدد کاپای 21/21، 33/22، 66/22، 28/25 و 85/26 بوده اند. پس از پالایش و رسیدن به درجه روانی ml csf 25±400 برای هر یک از تیمارهای منتخب، کاغذ دست ساز با وزن پایه 60 گرم بر متر مربع تهیه شد و ویژگی های فیزیکی، مقاومتی و نوری آن ها ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که خمیرکاغذهای حاصل از فرآیند کرافت بازده بیشتر و پالایش پذیری بهتری در مقایسه با خمیرکاغذهای حاصل از فرآیندهای سودا و سودا- اوره دارند. کاغذهای ساخته شده با فرآیند کرافت نیز دارای ویژگی های مقاومتی بالاتری نسبت به فرآیندهای سودا و سودا- اوره هستند. با افزودن اوره، بازده و عدد کاپای خمیرکاغذها افزایش یافت. بیشترین بهبود در شاخص مقاومت در برابر کشش، طول پاره شدن و شاخص مقاومت در برابر پاره شدن با افزودن 3 درصد اوره و بیشترین بهبود در شاخص مقاومت در برابر ترکیدن با افزودن 4 درصد اوره به دست آمد. نتایج اندازه گیری درجه روشنی نشان داد که کاغذهای حاصل از فرآیند کرافت و سودا به ترتیب دارای کمترین و بیشترین درجه روشنی هستند. با افزودن اوره درجه روشنی کاغذها کاهش یافت.