گردش گری ، صنعتی درحال رشد است وحتی اگر دردوره هایی رشد کم باشد ، اما باز درطولانی مدت رشد دیده می شود . برخی از صاحب نظران گردش گری را نوش داروی مسائل توسعه یک منطقه می دانند . این دیدگاه واقع بینانه نیست زیرا منافع گردش گری می تواند همراه با مضرات اساسی همراه باشد . بررسی اثرات مثبت و منفی گردش گری ، مشخص می کند که تصمیم در مورد توسعه گردش گری ، باید به دقت گرفته شود . توسعه گردش گری باید براساس خط مشی های برنامه ریزی شده انجام شود . برنامه ریزی برای توسعه پایدار و حفظ محیط ، حیاتی است . اگر با دیدی جامع نگاه کنیم ، رابطه گردش گری با جامعه ، حکومت ، مناطق و کشورها ، نیازمند توجه به مسائل مختلفی است که اهمیت برنامه ریزی را نشان می دهد . برنامه ریزی اطمینان می دهد که توسعه گردش گری توانایی واقعی کردن منافع و کاهش مضرات گردش گری را دارد . تحقیق حاضر نقش برنامه ریزی در توسعه گردش گری شهر صددروازه را با تأکید بر آثار تاریخی ، باستانی وفرهنگی مورد بررسی قرارداده است . این تحقیق ازنوع توصیفی- تحلیلی است . برای جمع آوری اطلاعات علاوه برمصاحبه با صاحب نظران از پرسش نامه به عنوان ابزار اصلی تحقیق استفاده گردیده و به همین منظور روش این تحقیق پیمایشی است . جامعه آماری کلیه دانش جویان ، اساتید وصاحب نظران امر گردش گری وبرنامه ریزی گردش گری دانشگاه آزاد و دانش جویان رشته جهان گردی دانشگاه پیام نور واحد دامغان می باشد . حجم نمونه 310 نفر درنظر گرفته شد و350 پرسش نامه تهیه و در اختیار پرسش گران قرار گرفت . برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss استفاده گردید . نتیجه نشان داد که تعداد و نوع بازدید کنندگان از منطقه ، مزایای اقتصادی حاصل شده توسط گردش گرضایت گردش گران ، احساس امنیت ، سرگرمی های شبانه ، وجود هواپیما ، قطار ، پارک های مصنوعی ، سایت ها و بناهای تاریخی و تأسیسات اقامتی از عوامل مهم در توسعه برنامه ریزی گردش گری درشهرستان دامغان می باشند . توجه به این عوامل توسط سازمان های مرتبط در بهترشدن جذب گردش گر موثر خواهد بود . واژگان کلیدی : توسعه گردش گری ، برنامه ریزی ، شهرصددروازه ، آثار تاریخی ، باستانی ، فرهنگی ، گردش گری

زندگانی پیامبر اسلام به عنوان آخرین و برترین فرستاده خداوند از همان آغاز بعثت مورد توجه عالمان و اندیشمندان بسیاری قرار گرفته است. در این میان مستشرقان با واکاوی سیره پیامبر گاه با نگاهی همدلانه و منصفانه با مسلمانان، شخصیت پیامبر اسلام را ستوده و در آثار خود از عظمت و حسن اخلاق ایشان یاد کرده اند و گاهی با نگاه کینه توزانه و مملو از تعصبات دینی به ساحت مقدس پیامبر اسلام شبهاتی را وارد می کنند. این مستشرقان به عنوان پیش قراولان استعمار با نگاهی مغرضانه یا ناآگاهانه به زندگی و نبوت پیامبر، تعدد زوجات پیامبر و جنگ های صدر اسلام را دلیل بر شهوت رانی، خشونت ورزی، جاه طلبی، فریب کاری و شیادی پیامبر دانسته اند. آنان با استفاده از سلطه استعمار در رسانه های جهانی به اشاعه و ترویج این شبهات در اذهان مردم جهان پرداخته اند. لذا لازم است با بررسی و مطالعه سیره اخلاقی پیامبر و ارائه دلایل متقن و شواهد تاریخی از سیره آن حضرت پاسخی مناسب به این مستشرقان ناآگاه داده شود. بنابراین هدف از این تحقیق پاسخ به شبهات مستشرقان پیرامون سیره ی اخلاقی پیامبر با استفاده از قرآن، روایات و بیان قراین و شواهد تاریخی از سیره ی اخلاقی ایشان و سخنان مستشرقان دیگر است. لذا در این تحقیق ابتدا تعریفی از استشراق و سیره شناسی آورده و ادوار گوناگون شرق شناسی و سیره شناسی پیامبر در غرب را بررسی و انگیزه های مستشرقان را بیان کرده و سپس به سه شبهه مستشرقان پیرامون تعدد زوجات، جنگ های پیامبر و تهمت فریب کاری به آن حضرت را با استفاده از قرآن، روایات و واقعیات تاریخی سیره ی پیامبر و سخنان دیگر مستشرقان پاسخ داده ایم و به این نتیجه رسیده ایم که به شهادت تاریخ و گواهی قرآن ایشان دارای خلق عظیم و الگوی مسلمانان هستند. در نتیجه اتهاماتی که مستشرقان ناآگاه به پیامبر وارد کرده اند فاقد ارزش علمی و بی اساس است.