بررسی راهبردهای مدیریت تعارض مدیران ادارات تربیت بدنی مازندران از دیدگاه کارمندان چکیده مقدمه و هدف: تعارض جزء لاینفک زندگی سازمانی امروز است که نه تنها معنای منفی ندارد، بلکه حتی با یک مدیریت خوب، برای سازمان مفید خواهد بود. از این رو، مدیریت تعارض در سازمان ها از مهمترین مهارت های مدیران است و به نظر می رسد تفاوت میان درک کارمند و دیدگاه مدیر از راهبرد مدیر آن را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، مقایسه ادراکات کارکنان با دیدگاه مدیران ادارات تربیت بدنی از اولویت راهبردهای مدیریت تعارض مدیران است. روش: جامعه آماری تحقیق حاضر شامل 107 کارمند و 15 مدیر ادارات تربیت بدنی استان مازندران بود که از این میان تمامی مدیران، و 63 کارمند دارای مدرک تحصیلی دیپلم به بالا به عنوان نمونه، پرسشنامه های «سبک های مدیریت تعارض- نیکجو 1382» و « ابزار تعارض ارتباطات سازمانی (occi)- پوتنام و ویلسون» را پاسخ دادند که پایایی این ابزارها توسط آلفای کرونباخ به ترتیب 837/0 و 847/0 محاسبه گردید. یافته ها: از دیدگاه کارمندان مدیران ادارات در حل تعارضات به طور معناداری به ترتیب از راهبردهای تشریک مساعی، مصالحه و مدارا، و اجتناب و تسلط به عنوان اولویت اول تا سوم استفاده می کردند و متغیرهای جنسیت، سن، سابقه خدمت، تقابل سن و سابقه خدمت، رشته تحصیلی، مدرک تحصیلی، و تقابل رشته و مدرک تحصیلی اثری بر ادراکات آن ها نداشت. مدیران اظهار داشتند در مدیریت تعارضات بطور معناداری از راهبرد تشریک مساعی و راهبردهای مصالحه، مدارا، اجتناب و تسلط به عنوان اولویت اول و دوم استفاده می کردند. تنها در راهبردهای تشریک مساعی و تسلط برتری معناداری در نظر مدیران نسبت به درک کارمندان وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: تفاوت معناداری میان درک کارمندان و نظرات مدیران در راهبردهای تشریک مساعی و تسلط تنها در میزان استفاده از این دو راهبرد است که مدیران ادعا نمودند که به میزان بیشتری از این دو راهبرد استفاده می کنند. اما اولویت راهبردها نکته حائز اهمیتی است که از دیدگاه هر دو راهبرد تشریک مساعی می باشد و حاکی از تصمیمات درست و استفاده از شیوه مناسب مدیران در حل مشکلات موجود بین کارمندان در ادارات است. واژگان کلیدی: تعارض، راهبردهای مدیریت تعارض، تشریک مساعی، کارکنان ادارات تربیت بدنی.