نام پژوهشگر: امین عزیزی
امین عزیزی حیدر علی مالمیر
جنس l. phlomisیکی از اعضاء تیره lamiaceae است. این جنس با بیش از 100 گونه پراکنش وسیعی در نیمکره شمالی دارد. مراکز اصلی تنوع این جنس مدیترانه، آسیای مرکزی تا چین می باشد. این جنس در ایران 17 گونه گیاه علفی چند ساله دارد که در سرتاسر کشور پراکنده اند. در ایران 10 گونه انحصاری از این جنس وجود دارد. گیاهان این جنس از دیرباز در طب سنتی کاربرد داشته اند. گونه های مختلف این جنس جهت بهبود سرماخوردگی، گلو درد، التیام زخم ها و تسکین دردهای روماتیسمی، درمان سل، دیابت و بیماری های قلبی به شکل دم کرده و نیز تزریقی بکار می روند. فعالیت آنتی اکسیدانی گیاهان این جنس که مسئول خواص آنتی توموری و ضد پیری آن ها است، به ترکیبات ترپنوئیدی، اسیدهای چرب و برخی ترکیبات فنلی آن ها مربوط می گردد. به کارگیری تکنیک های بیوتکنولوژی در تحقیقات مربوط به گیاهان دارویی در سال های اخیر باعث شناخت بیشتر مواد موثره این گونه گیاهان شده است. در این تحقیق که بر روی 4 گونه از گیاهان جنس فلومیس در ایران (p. lanceolata ,p. aucheri caucasica , p. و p. canceolata ) صورت گرفته اجزاء مختلف روغن-های فرار موجود در گیاهان جمع آوری شده توسط gc و gc-ms بررسی و شناسایی شدند. همچنین محتوای ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی، فعالیت آنتی اکسیدانی و فعالیت کلات کنندگی آن ها در شرایط in vitro به روش اسپکتروفتومتری مطالعه شد. عصاره متانولی p. canceolata بیشترین محتوای فنل و فلاونوئید کل را نشان داد. در بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی، تفاوت چندانی بین ic50 های چهار گونه مورد بررسی دیده نشد. همچنین در گونه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری از نظر فعالیت کلات کنندگی مشاهده نشد.