مقدمه: سرطان معده دومین علت مرگ و میر ناشی ازسرطان در سراسرجهان می?باشد. بنابراین اساس درمان سرطان معده، جراحی و حذف تومورها می?باشد. بنابراین درمان تکمیلی و پیشگیری از اهداف اصلی در این زمینه می?باشد. عصاره زعفران، کروسین و کروستین در بعضی از سرطانها، اثرات ضدسرطانی نشان داده اند. تاکنون هیچ گزارشی در مورد اثر این مواد درسرطان معده مشاهده نشده است. در مطالعه حاضر، ما اثرات مفید این عوامل را در پیشگیری و درمان تغییرات بافتی القاء شده به وسیله mnng و به علاوه کاربرد تصاویر سونوگرافی در غربالگری القاء تومور بررسی?شد. مواد و روشها: مطالعه در دو بخش بر روی موشهای صحرایی انجام شد. دربخش درمانی، 120 موش با وزن 120-100 گرمی، به دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل(10موش که فقط آب دریافت کردند) و گروه تحت تیمار با mnng (110 موش که 42 هفته 100 میکروگرم mnng در هر سی?سی آب 42 هفته دریافت?کردند). مطالعات سونوگرافی تغییرات معدی را در 55 موش نشان داد که آنها به ده گروه مختلف بدون درمان و تحت درمان با (mg/kg/day) 175-150 و 100 عصاره آبی زعفران، (mg/kg/day)60-50 و 40 کروسین و (mg/kg/day) 100-75 و 50 کروستین تقسیم شدند. این مواد چهار بار و هر ده روز یکبار از طریق درون صفاقی، به موشها تزریق شدند. در مطالعه پیشگیری، 120 موش 50-30 گرمی به دوازده گروه تقسیم شدند و غلظت?های مشابه از عوامل مذکور را از طریق گاواژ و همزمان با mnng دریافت نمودند. همه موشها بعد از 20 هفته کشته شدند. نتایج و بحث: نتایج ما، هماهنگی یافته?های سونوگرافی و آسیب شناسی با یکدیگررا نشان دادند. میزان حساسیت و اختصاصی بودن سونوگرافی به ترتیب 6/96% و 78/78% بود. اثرات ضد سرطانی و پیشگیری?کنندگی مفیدی ازعصاره زعفران، کروسین و کروستین در میزان صدمات بافتی ، سنتز dna و ظرفیت آنتی?اکسیدانی پلاسما دیده شد. بهترین نتایج در هر دو مطالعه مربوط به دز100 میلی?گرم/کیلوگرم کروستین بود.

مالتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی دمیلینه شدن سیستم عصبی مرکزی با سبب شناسی ناشناخته است. این بیماری در دهه دوم یا سوم زندگی فرد بروز می یابد و می تواند فرد را برای تمام عمر درگیر کند. ms می تواند از یک بیماری خوش خیم تا یک بیماری به سرعت در حال تحول و ناتوان کننده متفاوت باشد. فاکتورهای زیادی از قبیل ژنتیک، محیط، عرض جغرافیایی و غیره می تواند در بیماریزایی ms موثر باشد. عملکرد بسیاری از ژن ها در رابطه با بیماریزایی ms مورد مطالعه قرار گرفته است از جمله ژن گیرنده اینترلوکین2 که نقش مستعد کنندگی آن در ابتلا به ms گزارش گردیده است و در این پژوهش، همبستگی پلی مورفیسم در ژن گیرنده آلفا اینترلوکین2 (il2ra یا cd25) با مالتیپل اسکلروزیس در جمعیت شرق ایران بررسی می شود. محصول ژن il2ra بر تنظیم و کنترل سلول های t تنظیم کننده موثر است که این سلول ها تنظیم دیگر سلول های ایمنی را بر عهده دارند. بررسی همبستگی پلی-مورفیسم برای 200 بیمار مبتلا و 200 نمونه سالم انجام می شود که از افراد بیمار و افراد سالم مقدار 5 میلی لیتر خون بعد از کسب رضایت گرفته می شود. ابتدا با استفاده از روش دستی مخصوص dna ژنومیک استخراج می گردد، سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی طراحی شده قطعه مورد نظر با اندازه 456 نوکلئوتید به کمک واکنش زنجیره ای پلی مراز تکثیر می شود. واکنش برش محصول pcr با استفاده از آنزیم های محدودالاثر انجام می گیرد. محصول برش آنزیمی، روی ژل آگارز الکتروفورز می شود و پس از رنگ آمیزی با اتیدیوم بروماید نتیجه آن آنالیز می گردد.

بیماری التهاب روده یک ناهنجاری التهابی مزمن راجعه می باشد که دستگاه گوارش را درگیر می کند و به دو گروه عمده بیماری کرون و کولیت اولسراتیو تقسیم بندی می شود. همچون دیگر بیماری های پیچیده، هر دو عامل استعداد ژنتیکی و عوامل محیطی در پاتوژنز این بیماری نقش دارند. ژن فاکتور نکروز دهنده تومور (tnf-?) واقع در ناحیه ibd3 بر روی کروموزوم 21p6، یکی از کاندیدهای عملکردی مناسب برای ایجاد استعداد به بیماری التهابی روده می باشد. همچنین، ناحیه پروموتری ژن tnf-? شامل پلی مورفیسم های متعددی می باشد که ارتباط معنی داری را با بیماری التهابی روده نشان داده اند. در این تحقیق رابطه بین پلی مورفیسم های c/t 857- و g/a 238- ژن tnf-? در 109 بیمار مبتلا به التهاب روده از منطقه شمال غرب کشور با استفاده از روش amplification refractory system (arms-pcr) بررسی شد. همچنین، 100 فرد سالم که از نظر سن، جنس و قومیت با گروه بیمار مطابقت داشته و فاقد رابطه خانوادگی با آن ها و یا سابقه بیماری خودالتهابی در فامیل بودند، به عنوان گروه کنترل در این مطالعه مورد شاهدی شرکت داشتند. گروه کنترل نیز از همان جمعیت انتخاب شدند. بررسی رابطه پلی مورفیسم 857- ژن tnf-? با هر دو نوع بیماری التهابی روده نشان داد که ارتباط معنی داری بین فراوانی ژنوتیپی و اللی این پل مورفیسم در افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو و گروه کنترل وجود ندارد (325/0p= ). اما رابطه محتملی بین این پلی مورفیسم و بیماری کرون شناسایی شد. پلی-مورفیسم تک نوکلئوتیدی 238- ژن tnf-? رابطه معنی داری را در بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو نشان داد. اما چنین رابطه ای با بیماری کرون دیده نشد. در بررسی هاپلوتیپ ها، افراد با هاپلوتیپ at در معرض ابتلای بالاتری به بیماری التهابی روده و کولیت اولسراتیو هستند (02/0p= ). همچنین اکثرعلائم بالینی مورد مطالعه با پلی مورفیسم های واقع در ناحیه پروموتری ژن tnf-? ارتباط داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که پلی مورفیسم های c/t 857- و g/a 238- ژن tnf-? به ترتیب در بروز و پیشرفت بیماری کرون و کولیت اولسراتیو در جمعیت آذری ایران نقش دارند.

بتالاکتامازهای وسیع الطیف ) extended spectrum beta lactamase ) گروه ctx-m، tem وshv در سراسر جهان به عنوان یک مکانیسم مهم مقاومت در مقابل سفالوسپورین در پاتوژن های گرم منفی شناخته شده و به سرعت در حال افزایش اند. هدف از این مطالعه تعیین ژن های ctx-m، tem و shv در سویه های انتروباکتر مولد esbls ایزوله شده از بیمارستان های شهرستان زابل به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) بود. در این مطالعه تحقبقی، 100 ایزوله انتروباکتر مقاوم از نمونه های ادرار و خون جداسازی و با آزمون های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. مقاومت باکتری ها نسبت به دیسک های سفوتاکسیم، سفتازیدیم، سفتریاکسون و آزترونام به روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. ایزوله های مقاوم به آنتی بیوتیک های فوق بوسیله تست تاییدی دیسک های ترکیبی سفوتاکسیم –کلاولانیک اسید و سفتازیدیم-کلاولانیک اسید بررسی شدند. سپس در سویه های مولد esbls، وجود ژن های ctx-m، tem و shv با روش pcr بررسی شد. در تست فنوتیپی تاییدی 92 در صد ایزوله های مقاوم به سفتریاکسون، سفتازیدیم و سفوتاکسیم، esbl مثبت بودند و فراوانی ژن های ctx-m، tem و shv به ترتیب 63، 72 و 76 درصد بود. ژن های بتالاکتاماز ctx-m، tem و shv شیوع بالایی در ایزوله های مولد esbls دارند و آنزیم ها نقش مهمی در مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام ایفا می کنند.

تالاسمی یک کم خونی ارثی بوده که با کاهش سنتز زنجیره گلوبین و با یک روند خونسازی غیرموثر همراه است. در بتا-تالاسمی اینترمدیا ، بیماران، هم به علت خونسازی غیرموثر و هم به علت دریافت خون، دچار عوارض رسوب آهن در ارگان های مهم بدن می شوند. عوامل فارماکولوژیک، که تولید گاما-گلوبین را افزایش می دهند و باعث افزایش سطح هموگلوبین جنینی (hbf) و در نتیجه کاهش نیاز به تزریق خون می شوند، درمانی قوی برای بیماران بتا-تالاسمی محسوب می شوند. هیدروکسی یوریا یکی از عوامل فارماکولوژیکی می باشد که باعث افزایش تولید hbf می شود، اما پاسخ افراد به درمان با هیدروکسی یوریا متفاوت است. از جمله فاکتورهای دخیل در تنظیم سطح hbf، ژن or51b2 است. olfactory receptors (ors (گیرنده های بویایی) جزء خانواده بزرگ g-پروتئین ها هستند که از ژن های تک اگزونی به وجود می آیند. عناصر خوشه ژنی ors ممکن است نقش تنظیمی در بیان گاما-گلوبین ایفا کنند. این مطالعه با هدف شناخت ارتباط پاسخ درمانی به هیدروکسی یوریا و تغییرات توالی ژن or51b2، در بیماران ایرانی مبتلا به بتا-تالاسمی اینترمدیا انجام شد. در این مطالعه مقطعی 100 بیمار مبتلا به بتا-تالاسمی اینترمدیا از جنوب ایران بطور تصادفی از تیر 1391 تا اسفند 1391 شرکت کردند. همه بیماران تحت درمان با این دارو قرار گرفتند. بر اساس نیاز به دریافت خون و سطح هموگلوبین، بیماران به دو گروه تقسیم شدند: پاسخ دهنده های خوب و پاسخ دهنده های ضعیف. پس از نمونه گیری، dna آنها با روش کلروفرم- نمک اشباع استخراج شد و سپس تکثیر نواحی مورد نظر با روش pcr و بررسی تغییرات نوکلئوتیدی با روش توالی یابی مستقیم صورت گرفت. متغیرهای بالینی آماری بین این دو گروه مقایسه شدند. فقط سلول های قرمز خونی هسته ای، همراهی بارزی با پاسخ به هیدروکسی یوریا نشان دادند (p=0.045). از همه چندشکلی های تک نوکلئوتیدی بررسی شده، تنها چندشکلی های تک نوکلئوتیدی rs10837814از ژن or51b2، همراهی بارزی با پاسخ به هیدروکسی یوریا نشان داد. ژنوتیپ ct فراوانی بیشتری (89/3%) در مقایسه با (67/3%) cc و (88/2%) tt، در پاسخ دهنده های خوب نشان داد (p=0.038). به نظر می رسد که چندشکلی تک نوکلئوتیدی rs10837814در ژن or51b2، احتمالاً به عنوان یک نشانگر برای پاسخ به هیدروکسی یوریا استفاده شود، اما نیاز به مطالعات بیشتر برای ارزیابی بیشتر در آینده وجود دارد.

اس‍ت‍‍اف‍ی‍ل‍وک‍وک ه‍‍ا، م‍ی‍ک‍رو اورگ‍‍ان‍ی‍س‍م ه‍‍ا ی ش‍‍ای‍‍عی ه‍س‍ت‍ن‍د ک‍ه ع‍ل‍ی‍ر غ‍م ع‍رض‍ه ع‍و ام‍ل ض‍د م‍ی‍ک‍روب‍‍ی و ب‍‍ه‍ب‍ود ب‍‍ه‍د اش‍ت ، ه‍م‍چ‍ن‍‍ان ب‍ه ع‍ن‍و ان پ‍‍ات‍وژن در ج‍‍ام‍‍ع‍ه ب‍‍اق‍‍ی م‍‍ان‍ده و ی‍ک‍‍ی از م‍‍ه‍م‍ت‍ری‍ن ع‍و ام‍ل ع‍ف‍ون‍ت‍‍ه‍‍ا ی ب‍ی‍م‍‍ارس‍ت‍‍ان‍‍ی م‍‍ی ب‍‍اش‍ن‍د. گ‍ون‍ه ه‍‍ا ی غ‍‍ال‍بی ک‍ه از ای‍ن ن‍و ع ع‍ف‍ون‍ت‍‍ه‍‍ا ج‍د ا م‍‍ی ش‍ود اس‍ت‍‍اف‍ی‍ل‍وک‍وک اورئ‍وس و اس‍ت‍‍اف‍ی‍ل‍وک‍وک اپ‍ی‍درم‍ی‍دی‍س اس‍ت . ب‍ی‍م‍‍اری‍ز ای‍‍ی ای‍ن ارگ‍‍ان‍ی‍س‍م‍‍ه‍‍ا به دلیل ت‍و ان‍‍ای‍‍ی ت‍ول‍ی‍د ت‍وک‍س‍ی‍ن و دی‍گ‍ر ف‍‍اک‍ت‍ور ه‍‍ا ی خ‍‍ارج س‍ل‍ول‍‍ی و ن‍ی‍ز ت‍و ان‍‍ای‍‍ی ات‍ص‍‍ال و ت‍ش‍ک‍ی‍ل ب‍ی‍وف‍ی‍ل‍م در س‍طوح م‍ی‍زب‍‍ان می باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی ژن های مولد انتروتوکسین در استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده ازموارد کلینیکی در شهرستان زابل انجام شد، نمونه ها از آزمایشگاه های کلینیکی زابل جمع آوری شد، روشهای باکتریولوژی جهت جداسازی استافیلوکوکوس اروئوس درمورد کلیه نمونه ها انجام گرفت وکلنی های زردرنگ مانیتول مثبت، درمحیط سالت آگار به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس در نظر گرفته شد. استخراج dna به روش جوشاندن ازتمام ایزوله ها انجام گرفت. جهت جستجوی ژن های مولد انتروتوکسین آزمایش pcr با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژنهای انتروتوکسین های a،b ، d انجام گرفت. در این بررسی از100سویه استافیلوکوکوس اورئوس جداشده، 78 سویه (78% ) حاوی یک یا چند ژن انتروتوکسین بودند. در میان نمونه های مثبت 58 سویه (74/35%) دارای ژن sea، 52 سویه (66/66%) دارای ژن seb، 32 سویه (42/02%) دارای ژن sed، بودند، که بیشترین فراوانی را ژن sea داشت.

در بسیاری از کشورهای جهان، من جمله کشورهای توسعه یافته، رایج¬ترین سرطان در بین زنان، سرطان پستان می¬باشد. در ایران سرطان پستان با فراوانی برابر 9/15 شایع¬ترین بدخیمی محسوب می-شود و سن ابتلا، نسبت به کشورهای غربی 10 سال کمتر می¬باشد. مقایسه آمار دوره¬های جدید با گزارشات قبلی مبین افزایش نسبتا سریع میزان بروز این بیماری در زنان ایرانی می¬باشد. بیشتر سرطان¬های پستان از سلول¬های سنگفرشی ناشی می¬شوند که لوبول¬ها و مجاری غدد پستانی را فرش کرده¬اند. تکامل و پیشرفت سرطان پستان با تغییرات متعدد چند ژنی که منجر به تغییرات کیفی و کمی در بیان ژن¬های فردی خواهد شد، همراه است. بسیاری از این تغییرات ژنتیکی در سطح سلولی به صورت تغییر در میزان رونوشت ژن¬های دخیل نمود پیدا می¬کند، تعیین این رونوشت¬ها و بررسی ویژگی¬های آنها، اطلاعات بالینی مفیدی را در زمینه مدیریت و تشخیص بیماری فراهم می¬کند و همچنین درک ما را در زمینه بیماری¬زائی سرطان پستان افزایش می¬دهد. یکی از این ژن¬ها، ژن scgb2a2 می¬باشد که در تحقیقات انجام شده در سال¬های اخیر، تغییر بیان آن در بافت¬های توموری پستان گزارش شده است. عملکرد این ژن ناشناخته است اما این ژن متعلق به خانواده¬ای است از پروتئین¬های ترشحی مخاطی کوچک که می¬توانند فرایند¬های التهابی را تعدیل کنند و به لیگاندهای استروئیدی متصل شوند. با توجه به اهمیت و ضرورت مطالعه بیماران مبتلا به سرطان پستان، در این پژوهش به بررسی میزان بیان ژن scgb2a2 در بیماران مبتلا به سرطان پستان در جمعیت شهرستان-های زاهدان؛ بم و کرمان پرداخته شد. در این مطالعه 22 نمونه کنترل و 17 نمونه بافت توموری سرطان پستان از مراکز درمانی جمع آوری شده و در ادامه، به منظور بررسی بیان کیفی و کمی ژن scgb2a2، از بافت¬های جمع آوری شده، rna استخراج گردید و با استفاده از تکنیک مولکولی real-time rt pcr مورد بررسی واقع شد. نتایج نشان داد که بیان ژن scgb2a2 در نمونه¬های توموری پستان در مقایسه با گروه کنترل به میزان چند برابر بالاتر است. علاوه بر این بیان ژن scgb2a2 در نمونه¬های توموری با درجه بافتی متفاوت نیز، مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که بین بیان ژن scgb2a2 در تومورهای gradeiii با بیان در تومورهای gradei و gradeii، اختلاف معنی¬داری وجود ندارد.

عفونت های بیمارستانی از معضلات و مشکلات مهم پزشکی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه می باشد که موجب اشاعه ی بیماریهای عفونی در جامعه می گردد. سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن فرصت طلب و از عوامل اصلی ایجاد عفونت در بیماران است. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ژن های مولد متالوبتالاکتاماز (mbl)، blaimp-1، blavim-1 و blaspm-1 در سویه های سودوموناس آئروژینوزای جدا شده از بیماران بستری بیمارستان های زابل به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr ) می باشد. پس از انجام تست های بیوشیمیایی 100 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا شناسایی شدند، الگوی مقاومت دارویی نسبت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم، سیپروفلوکساسین، سفتازیدیم، توبرامایسین، سفکسیم و پیپراسیلین به روش دیسک دیفیوژن و با روش استاندارد کربی بائر انجام گردید. بیشترین مقاومت به داروی سفکسیم و بیشترین حساسیت به توبرامایسین و ایمی پنم بود. سویه های مقاوم به ایمی پنم، با روش ddst با استفاده از edta به عنوان مهار کننده آنزیم های متالوبتالاکتاماز به منظور بررسی تولید این آنزیم ها، مورد آزمایش قرار گرفتند. 5 ایزوله (4/45%) از 11 ایزوله مقاوم به ایمی پنم با روش imp-edta مولد متالوبتالاکتاماز بودند. هر 5 ایزوله مقاوم به ایمی پنم با روش pcr حامل ژن blavim-1 بودند. از روش pcr برای تعیین فراوانی ژن های متالوبتالاکتاماز blaimp-1، blavim-1 و blaspm-1 در سویه های سودوموناس آئروژینوزا با استفاده از پرایمرهای اختصاصی این ژن ها استفاده شد که نتایج فراوانی ژن blaimp-1 (12%)، ژن blavim-1 (77%) و ژن blaspm-1 هیچ موردی یافت نشد. لذا با توجه به فراوانی ژن blavim-1 لازم است تحقیقات بیشتری بر روی این ژن صورت گیرد.

پیوند کبد یکی از مهمترین درمانها برای مرحله نهایی بیماری کبد میباشد، ویروس هپاتیت b رایجترین علل سیروز و سرطان هپاتوسلولار و همچنین مهمترین شاخص برای پیوند کبد میباشد. ویروس هپاتیت b یک ویروس با dna کوچک دو رشتهای ناقص میباشد که باعث هپاتیت حاد و مزمن در انسان میشود. بیش از 400 میلیون نفر مبتلا به عفونت ویروس هپاتیت b در جهان میباشند و این شیوع بالا، آن را به عنوان یکی از خطرناکترین پاتوژنهای ویروسی برای سلامت عمومی جهان تبدیل کرده است. ابتلا به عفونت ویروسهای هپاتیت، به ویژه ویروس هپاتیت b در گیرندههای پیوند عضو رایج میباشد. از طرفی دیگر ابتلا به عفونت این ویروس یکی از دلایل مهم نیاز به دریافت پیوند کبد و همچنین علت مهم مرگومیر در گیرندگان پیوند عضو سخت و به خصوص کلیه و کبد میباشد. نتایج پیوند توسط پاسخهای ایمنی که نقش کلیدی در پاسخ به پیوند دارند مشخص میگردد. ایمنی وابسته به سلولی در تشخیص نتایج عفونت ویروس هپاتیت b و میکرو محیطهای گرافت نقش مهمی ایفا میکند. اینترلوکین 27 یک سایتوکاین هترودایمر میباشد که اخیراً به عنوان عضو جدیدی از خانواده il-6 و il-12 شناسایی شده است و شامل ebi3 و p28 و کمپلکس گیرنده آن شامل wsx-1 و gp130 میباشد. ژن اینترلوکین 27 انسان روی بازوی کوتاه کروموزوم 16 ناحیه 11 قرار دارد و شامل 5 اگزون میباشد. این سایتوکاین دارای ویژگیهای گسترده ضد التهابی و پیش التهابی در طول پاسخ ایمنی است، که نقش مهمی در پاسخهای ایمنی علیه پاتوژنهای مهاجم میزبان ایفا میکند. اینترلوکین 27 عمدتاً توسط سلولهای عرضهکننده آنتی ژن در پاسخ به عفونت ایجاد شده توسط پاتوژنهای داخل سلولی از قبیل ویروس هپاتیت b و تحریک سیستم ایمنی میزبان تولید میشود. سلولهای t تنظیمی در تقویت مقاومت ویروسی نقش دارند و اینترلوکین 27 بیان foxp3 که یک فاکتور رونویسی مهمی برای این سلولها میباشد را مهار میکند. به همین منظور، در این مطالعه ارتباط احتمالی بین بیان ژن اینترلوکین 27 با عفونت ویروس هپاتیت b در بیماران گیرنده پیوند کبد مورد بررسی قرار گرفت.در این مطالعه، 50 بیمار گیرنده پیوند کبد در بیمارستان نمازی شیراز انتخاب گردید و به گروه¬های 25 نفری مبتلا به عفونت ویروس هپاتیت b و 25 نفری بدون ابتلا به عفونت ویروس هپاتیت b تقسیم بندی شدند و 25 فرد سالم هم به عنوان گروه کنترل انتخاب گردید. حضور ویروس هپاتیت b با استفاده از pcr در بیماران گیرنده پیوند کبد مشخص شد. علاوه بر این، بیان ژن اینترلوکین 27 با روش real time pcr مورد بررسی قرار گرفت و میزان بیان ژن اینترلوکین 27 در گروه بیماران و کنترل مورد مطالعه با استفاده از روش livak محاسبه گردید که بیان ژن اینترلوکین 27 در بیماران گیرنده پیوند کبد مبتلا به عفونت ویروس هپاتیت b و بدون ابتلا به ویروس هپاتیت در مقایسه با گروه سالم به ترتیب 10/27 و 2/36 برابر افزایش یافت. بر اساس این یافتهها امید است که بتوان پیامد التهابی اینترلوکین 27 را با استفاده از درمانهای ضد ویروس هپاتیت b در بیماران پیوند کبد کنترل کرد.

دیابت شیرین نوع 2 (t2dm) یکی از گروه بیماری های متابولیکی است که به وسیله ی سطح بالای قند خون (hyperglycemia) شناخته می شود. t2dm یکی از بیماری های مزمن می باشد و یک عامل اصلی بیماریزایی، مرگ و ناتوانی در جهان است. تولید گونه های اکسیژن فعال (ros) در دیابت افزایش پیدا می کند و شروع دیابت در ارتباط نزدیک با فشار اکسیداتیو است. کاتالاز تجزیه ی پراکسید هیدروژن را به آب و اکسیژن کاتالیز می کند و یک آنزیم مهم در حفاظت سلول از صدمات اکسیداتیو به وسیله ی ros است. gpx-1 یک آنزیم با فعالیت پراکسیدازی است که نقش مهمی در حفاظت ارگانیسم ها در برابر صدمات اکسیداتیوی دارد. در این مطالعه پلی مورفیسم های (rs7943316) ژن کاتالاز و (rs1050450) ژن گلوتاتیون پراکسیداز-1 در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش، از نمونه ی خون 120 بیمار مبتلا به t2dm و 120 فرد سالم از شهر زاهدان جهت بررسی پلی مورفیسم ها ی (rs7943316) ژن کاتالاز و (rs1050450) ژن گلوتاتیون پراکسیداز-1 استفاده گردید و سپس پلی مورفیسم های اختصاصی به روش pcr-rflp بررسی شدند. آنالیز نتایج با استفاده از آزمون 2 xو t-test صورت گرفت. در بررسی پلی مورفیسمcat (rs7943316) مشاهده شد که توزیع فراوانی ژنوتیپ tt در بیماران در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت و یک تفاوت معناداری در توزیع ژنوتیپی پلی مورفیسم cat (-21 a/t) بدست آمد (044/0p= ) و ژنوتیپ tt به عنوان یک ریسک فاکتور برای ابتلا به بیماری t2dm می باشد. در بررسی پلی مورفیسم ژن gpx-1، rs1050450 (198 c/t) مشخص شد که تفاوتی بین دو گروه بیمار و کنترل وجود ندارد و این پلی مورفیسم در ابتلا به t2dm در جمعیت زاهدان تأثیری ندارد اما میزان تری گلیسرید (tg)، گلوکز ناشتای خون (fbg) و کلسترول یک تفاوت معناداری را در گروه بیمار در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (001/0 p= ). واژه های کلیدی: پلی مورفیسم، دیابت نوع 2، cat، gpx-1

اسکیزوفرنی یک بیماری روانی جدی است، که شروع آن معمولا?? در اواخر بلوغ یا اوایل زندگی بزرگسالی است. اگر چه علت بیماری اسکیزوفرنی به طور دقیق هنوز مشخص نشده است اما مطالعات نشان دادهاند عوامل ژنتیکی و محیطی و تعاملات آنها در بروز این بیماری موثرند. در این راستا بر طبق مطالعاتی که طی چند دهه گذشته در زمینه کشف عوامل ژنتیکی و تأثیرات محیطی بر روی بروز بیماری اسکیزوفرنی صورت گرفته، دانشمندان موفق به شناسایی ژن کاندید برای اسکیزوفرنی به نام comt شدهاند. این ژن کد کننده آنزیم کاتکول او متیل ترانسفراز است که در متابولیسم نوروترانسمیترهای کاتکول آمینی مانند دوپامین نقش دارد. این ژن بر روی کروموزوم 11.21q22 قرار دارد. در این تحقیق همبستگی پلیمورفیسم rs165599 در ژن comt با بیماری اسکیزوفرنی در جمعیت شهر یاسوج ایران مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی پلیمورفیسم این ژن با کسب رضایت از افراد به میزان 5 میلی لیترخون از 100 فرد بیمار و 100 فرد سالم گرفته و در لولههای حاوی edta ریخته شد. در ادامه استخراج dna از نمونهها انجام گرفت و با استفاده از تکنیک pcr-rflp تعیین ژنوتیپ شدند. تفاوت سطح معنی داری بین دو گروه بیمار و کنترل توسط تست کای مربع سنجیده شد. همه آنالیزها توسط نرم افزار spss انجام شد. در بررسی پلی مورفیسم rs165599در ژن comt مشاهده شد که ژنوتیپ gg در بیماران در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشته و یک تفاوت معناداری در توزیع پلی مورفیسم rs165599 در ژنcomt بدست آمد (031/0p= ). همچنین دو گروه بیمار وسالم از لحاظ تعادل هاردی-واینبرگ بررسی شدند، در گروه بیمار کای مربع بدست آمده ) 012/0= (x2می باشد و در تعادل قرار دارند ولی گروه سالم در تعادل هاردی واینبرگ قرار ندارند.

عفونت نهفته پولیوماویروس bk عمدتا در جمعیت های معمولی وجود دارد. در اشخاص سالم، عفونت ویروسی بدون علامت است. اما در افراد با نقص سیستم ایمنی، دوباره فعال شدن پولیوماویروس bk افزایش می یابد و می تواند نتایج بالینی چندگانه ای را ایجاد کند. عدم مراقبت از گیرندگان پیوند کلیه که در معرض دوباره فعال شدن این عفونت ها قرار دارند، می تواند منجر به نفروپاتی مرتبط با پولیوماویروس bk شود. افزایش دوز رژیم های سرکوب کننده سیستم ایمنی مسئول افزایش شیوع نفروپاتی مرتبط با پولیوماویروس bk در بیماران گیرنده پیوند کلیه است. از طرف دیگر، عوامل تنظیم کننده سیستم ایمنی مانند اینترفرون گاما (ifnγ) می تواند در بیماری زایی پولیوماویروس bk موثر باشد. اینترفرون گاما در دفاع ضد ویروسی میزبان، رد پیوند و تنظیم پاسخ ایمنی اکتسابی نقش دارد. بنابراین در این مطالعه، احتمال ارتباط بین عفونت پولیوماویروس bk و بیان ژن ifnγ بررسی شد. در این مطالعه مقطعی، 270 بیمار پیوند کلیه بیمارستان نمازی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بین سال های 1393-1392 وارد شدند. بعد از نشان دادن وجود عفونت پولیوماویروس bk با استفاده از روش real time pcr (taq man)، بیماران مورد مطالعه به دو گروه 23 بیمار پیوند کلیه عفونت یافته و 23 بیمار بدون عفونت پولیوماویروس bk تقسیم بندی شدند. گروه کنترل به صورت 23 فرد سالم در این مطالعه سازماندهی شد. سطح بیان ژن ifnγ نیز با استفاده از روش real time pcr (syber green) مطالعه شد. سطح بیان ژن ifnγ در گروه های بیمار و کنترل با استفاده از روش لیواک یا (∆∆ct- 2) محاسبه گردید. پولیوماویروس bk در 23 از 270( 5/8%) در بیماران پیوند کلیه یافت شد، سطح بیان ifnγ در بیماران عفونت یافته به پولیوماویروس bk نسبت به گروه بدون عفونت و کنترل به طور معنی داری بیشتر بود. سطح mrna در بیماران عفونت یافته و بدون عفونت پولیوماویروسbk نسبت به گروه کنترل سالم به ترتیب، 47/58 و 62/4 افزایش یافته بود. بر پایه این یافته ها، عفونت پولیوماویروس bk می تواند منجر به افزایش بیان ژن ifnγ در بیماران پیوند کلیه که از نظر بالینی به عفونت ویروس آلوده اند شود. این نتایج نقش ifnγ در تنظیم عفونت فعال پولیوما ویروس bk و گسترش عوارض بالینی ویروس بعد از پیوند کلیه را نشان می باشد که برای تایید به مطالعات بیشتری نیاز دارد.

امروزه مصرف رژیم¬های غذایی با چربی بالا افزایش چشمگیری پیدا کرده است، چربی بالای خون ارتباط نزدیکی با بیماری¬هایی از قبیل بیماری¬های قلبی عروقی، کبد چرب، برخی از انواع سرطان¬ها و ... دارد. علاوه بر این چربی بالا می¬تواند باعث کاهش قدرت سیستم آنتی¬اکسیدانی بدن شود، لذا می¬تواند بدن را به انواع بیماری¬ها مستعد بسازد. نخستین گام در جهت تعدیل چربی¬های خون استفاده از رژیم¬های درمانی است که حاوی ترکیبات موثر در جهت کاهش آن¬ها باشد، در نتیجه شناخت و مطالعه بر روی این ترکیبات می¬تواند حائز اهمیت باشد. نظر به اینکه گیاهان یکی از منابع غنی آنتی¬اکسیدان¬ها می¬باشند لذا مصرف آنتی¬اکسیدان¬های طبیعی با منشا¬ء گیاهی ارزان و در دسترس بدلیل عوارض کمتر نسبت به داروهای شیمیایی مورد استقبال قرار گرفته است.karela با نام علمی موموردیکارانتیا ((momordica charantia از خانواده¬یcucurbitaceae می¬باشد و یک گیاه دارویی شناخته شده¬ است. میوه¬ی این گیاه دارای مواد کربوهیدراتی معدنی،کارانتین، موموردیوم، آسکوربیک اسید، آلکالوئیدها و گلیکوزیدها می¬باشد. در این بررسی اثرات آنتی¬اکسیدانی میوه¬ی نارس گیاه مورموردیکاکارانتیا بر سطح مالون-دی¬آلدهید(mda) در سرم بعنوان یکی از شاخص¬های معتبر استرس اکسیداتیو در موش¬های صحرایی هیپرلیپیدمیک مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از تهیه¬ی گیاه کارلا میوه¬ی نارس گیاه با دستگاه هموژنایزر بطور کامل هموژنیزه شده و بعد در دمای 37 درجه سانتی¬گراد به مدت 48 ساعت نگهداری ¬گردید تا خشک شود، سپس از پودر آماده شده به نسبت 4 و 8 درصد به جیره غذایی حیوانات گروه¬های مورد نظر اضافه شد تا بصورت پلیت تهیه شود. تعداد چهل عدد موش نر صحرایی با وزن تقریبی 250 تا 300 گرم که به صورت تصادفی به چهار گروه، هر گروه شامل 10 عدد تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته ¬شد و با غذای معمولی بدون هیچ دارو یا عصاره¬ای تغذیه ¬شدند و موش¬های گروه¬های 2، 3 و4 پس از هیپرلیپیدمیک شدن به ترتیب با جیره هیپرلیپیدمیک، جیره 4 و 8 درصد میوه گیاه کارلا بمدت 1 ماه تغذیه شدند. پس از پایان دوره موش¬ها بیهوش شده و از قلب آنها خونگیری به عمل آمد و پارامترهای تری گلیسیرید، کلسترول، لیپوپروتئین با دانسیته بالا (hdl)، لیپوپروتئین با دانسیته پایین (ldl)، لیپوپروتئین با دانسیته خیلی پایین (vldl) و سطح mda بررسی شد. مالون¬دی¬آلدهید ( mda ) بعنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی بوسیله کیت تجاری شرکت آنزان شیمی ماندگار اندازه¬گیری شد. نتایج نشان داد که مصرف میوه نارس گیاه به همراه جیره غذایی می¬تواند باعث بهبود پروفایل لیپیدی و بهبود عملکرد آنتی اکسیدانی از طریق کاهش سطح mda سرمی شود.

دیابت شیرین از جمله بیماریهای متابولیکی است که با کمبود نسبی و یا مطلق انسولین، افزایش گلوکز خون و اختلال در متابولیسم کربوهیدرات، چربی و پروتئین همراه است و به تدریج عملکرد سایر سیستم های بدن را مختل می کند. شواهد زیادی حاکی از این است که بسیاری از گیاهان با خاصیت دارویی خود می توانند برای درمان و کنترل دیابت و پیشگیری از عوارض بعدی مفید باشند از جمله گیاهان دارویی می توان به گیاه جغجغه اشاره کرد. گیاه جغجغه (prosopis farcta) گیاهی با خواص ضد التهاب و ضد دیابتی است. در این مطالعه اثر عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه جغجغه بر میزان گلوکز خون و بیان ژن فسفو فروکتو کیناز-1 در موش های دیابتی انجام شد. بدین منظور تعداد 45 سر موش صحرایی نر با وزن300-150 گرم به طور تصادفی در سه گروه 15 تایی (شاهد سالم، شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمار) تقسیم بندی شدند. القاء دیابت در موش های صحرایی با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین به میزان mg/kg60 صورت پذیرفت. گروه دیابتی تحت تیمار مقدار mg/kg300 وزن بدن عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه جغجغه به مدت 30 روز از طریق گاواژ دریافت نمودند. در ادامه در سه مرحله (روز صفر قبل از شروع گاواژ، روز 15 و 30 پس از تجویز عصاره) میزان گلوکز خون اندازه گیری شد. سپس با استفاده از روش real - time pcr میزان بیان ژن فسفو فروکتو کیناز1 درکبد بررسی گردید. نتایج حاصل از آزمون های آماری توسط نرم افزار spss نشان داد که میزان گلوکز خون در گروه دیابتی تحت تیمار با عصاره ریشه گیاه جغجغه نسبت به گروه شاهد دیابتی کاهش یافته است. اما میزان بیان ژن فسفو فروکتوکیناز1 در گروه دیابتی تحت تیمار در سطح معنی داری مشاهده نشد.

پسودوموناس آئروژینوزا پاتوژنی فرصت طلب است ویکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی است و در طیف وسیعی از عفونت های دستگاه ادراری گرفته تا باکتریمی نقش دارد. این باکتری دارای فاکتورهای ویرولانس متعددی از جمله اگزوتوکسین a، آلژینات، لیپوپلی ساکارید، فلاژل، فسفولیپاز c، الاستاز و آلکالن پروتئاز می باشد. در این مطالعه فراوانی ژن های fli c وalg d از ایزوله های بالینی پسودوموناس آئروژینوزا بررسی شد. ایزوله های مربوطه با استفاده از روش بیوشیمیایی تعیین هویت شدند و در مرحله بعد dna استخراج شد. سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی برای هرکدام از ژن های فلاژلین و آلژینات حضور یا عدم حضور ژن های مربوطه با روش pcr مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه گیری: در بررسی انجام یافته بر روی سویه های بالینی مشخص شد که 80 درصد از سویه های بالینی ژن fli cو 95 درصد ژن alg d را دارند. باتوجه به نتایج این مطالعه، می توان استنباط نمود که ژن های فلاژلین وآلژینات جز فاکتورهای ویرولانس باکتری پسودوموناس آئروژینوزا به حساب می آیند.

دیابت شیرین شایعترین اختلال متابولیکی است. و در حال حاضر ازمهم ترین عوامل مرگ و میر در جوامع انسانی محسوب می شود. از آنجایکه در طی سالیان متمادی داروهای طبیعی خصوصاَ گیاهان دارویی اساس درمان محسوب می شد و در عین حال مواد اولیه موجود در آن ها در صنعت داروسازی مورد استفاده قرارمی گیرد، با توجه به خواص آنتی اکسیدانی عصاره میوه گیاه جغجغه (prosopis farcta) و نقش آنتی اکسیدان ها در بهبود دیابت، در مطالعه حاضر تاثیر عصاره هیدروالکلی میوه گیاه جغجغه بر میزان گلوکز خون و بیان ژن pfk-1 مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه 45 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در سه گروه شاهد سالم، شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمار با تجویز عصاره جغجغه تقسیم شدند. با تزریق استرپتوزوتوسین (mg/kg 60) در موش های صحرایی نر (300-150 گرم) دیابت نوع1 ایجاد شد. گروه دیابتی تحت تیمار روزانه mg/kg) 300) عصاره میوه جغجغه را به صورت گاواژ به مدت 30 روز دریافت نمودند. سپس در روز قبل از تجویز عصاره و روزهای 15 و 30 بعد از تجویز عصاره میزان گلوکز خون اندازه گیری شد و بیان ژن pfk-1 در بافت کبدی توسط روش real-time pcr بررسی گردید. نتایج نشان داد در گروه دیابتی تحت تیمار در روز15 میزان گلوکز خون به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد دیابتی کاهش یافت و در روز 30 تفاوت معنی داری بین گروه شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمار مشاهده نشد. بررسی بیان ژن pfk-1 نیز نشان داد میزان بیان ژن در گروه دیابتی تحت تیمار معنی دار نبود و افزایشی دیده نشد. در نتیجه عصاره تاثیری بر بیان ژن نداشته است. (p < 0/05)

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره هیدرو الکلی برگ گیاه جغجغه بر میزان گلوکز خون و بیان ژن پیرووات کیناز در موش های صحرایی نر دیابتی می باشد . بدین منظور تعداد 45 موش صحرایی نر به طور تصادفی در سه گروه 15 تایی شاهد سالم و شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمارتجویز عصاره برگ گیاه جغجغه تقسیم شدند. القا دیابت نوع 1 در موش های صحرایی نربه وزن (300-150 گرم )با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین به میزان( mg/kg 60) صورت پذیرفت. به موش های دیابتی تحت تیماربه صورت روزانه (mg/kg 300) به مدت 30 روزعصاره هیدروالکلی برگ گیاه جغجغه از طریق گاواژ خورانده شد. گروه شاهد سالم وشاهد دیابتی در این مدت آب مقطر دریافت کردند. سپس در روز قبل از تجویز عصاره و روز های 15 و 30 بعد از تجویز عصاره میزان گلوکز خون اندازه گیری شد و بیان ژن پیروات کیناز بافت کبدی با استفاده از روش real- time pcr اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در گروه دیابتی تحت تیمار در روز 15 مقدار گلوگز خون نسبت به گروه شاهد دیابتی کاهش یافت. بررسی بیان ژن پیروات کیناز نیز نشان داد میزان بیان ژن در گروه دیابتی تحت تیمار در روز 15 به طور معنی¬داری نسبت به شاهد دیابتی افزایش یافت، سپس در پایان روز 30 بیان آن مقداری کاهش یافت ولی همچنان از گروه شاهد دیابتی بیشتر بود. نتایج تحقیق حاضر نشان می¬دهد تجویز عصاره هیدروالکلی برگ گیاه جغجغه توانست در مدت 15 روز احتمالاً از طریق افزایش بیان ژن پیروات کیناز باعث کاهش گلوکز خون شود.

دیابت قندی یکی از مشکلات مهم پزشکی در همه کشورها می باشد. امروزه، درد و رنج انسان نه تنها در مورد این بیماری به خودی خود، بلکه شامل عوارض مرتبط با دیابت است. گیاهان نشان دهنده منبع عظیمی از مکمل های غذایی بالقوه مفید برای بهبود کنترل قند خون و جلوگیری از عوارض دراز مدت دیابت هستند. با توجه به تنوع گیاهان داروئی در ایران و با توجه به پتانسیل درمانی گیاهان داروئی و همچنین خطراتی که داروهای شیمیایی ممکن است در حال حاضر یا آینده برای بیماران ایجاد کنند، با بررسی تاثیر گیاهان دارویی در بیماری دیابت می توان راه های درمان مناسبی در پیش رو قرار داد.آنزیم فسفو فروکتوکیناز -1 از آنزیمهای سیتوزولی در مسیر گلیکولیز می باشد که نقش کلیدی در روند تنظیم گلیکولیز دارد.عوارض ناشی از نقص موروثی آنزیم pfk-1 در عضلات اسکلتی بصورت خستگی و کاهش توان حرکات عضلانی می باشد. در مواردی هم نقص آن باعث رشدسریع سلولهای سرطانی می شود. درتحقیق حاضر به تاثیر عصاره هیدر الکلی برگ گیاه جغجغه (با توجه به دارا بودن اثرات ضدالتهابی، ضد میکروبی و ضد دیابتی ) بر بیان ژن pfk-1در موشهای دیابتی نوع 1می پردازیم. در این مطالعه 45 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در سه گروه شاهد سالم، شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمار تجویز عصاره جغجغه تقسیم شدند. با تزریق استرپتوزوتوسین (mg/kg 60) در موش های صحرایی نر (300-150 گرم) دیابت نوع 1 ایجاد شد.گروه دیابتی تحت تیمار به صورت روزانه (mg/kg 300) عصاره برگ گیاه جغجغه را به صورت گاواژ به مدت 30 روز دریافت نمودند. گروه شاهد سالم و شاهد دیابتی آب مقطر دریافت کردند. سپس در روز قبل از تجویز عصاره و روزهای 15 و 30 بعد از تجویز عصاره میزان گلوکز خون اندازه گیری شد و بیان ژن pfk-1 بافت کبدی توسط روش real-time pcr بررسی گردید. نتایج نشان داد گلوکز خون در روز 15کاهش می یابد اما بین گروه شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمار تفاوت معنی داری مشاهده نشد میزان بیان ژن pfk در گروه دیابتی تحت تیمار در روز 15 تفاوت معنی داری نسبت به شاهد دیابتی ندارد در بین گروهها تفاوت معنی داری برای بیان ژنpfk وجود ندارد. بنابراین تجویز عصاره هیدروالکی گیاه جغجغه بر بیان ژن فسفوفروکتوکیناز -1 در بیماران دیابتی نوع 1 بی تاثیر می باشد.

دیابت نوع اول از نظر بالینی یکی از شایع¬ترین بیماری¬های غدد درون¬ریز می¬باشد. امروزه در درمان دیابت گرایش به سوی دارو¬های گیاهی که عوارض جانبی کمتری نسبت به دارو¬های شیمیایی دارند روز به روز گسترش می¬یابد. با توجه به خواص آنتی¬اکسیدانی عصاره میوه گیاه جغجغه (prosopis farcta) و نقش آنتی¬اکسیدان¬ها در بهبود دیابت، در این مطالعه اثر عصاره هیدروالکلی این گیاه بر میزان گلوکز خون و بیان ژن پیروات¬کیناز انجام شد. در این مطالعه 45 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در سه گروه شاهد سالم، شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمار با عصاره میوه گیاه جغجغه تقسیم شدند. با تزریق استرپتوزوتوسین (mg/kg 60) در موش¬های صحرایی نر (300-150 گرم) دیابت نوع 1 ایجاد شد. گروه دیابتی تحت تیمار به صورت روزانه (mg/kg 300) عصاره میوه جغجغه را به صورت گاواژ به مدت 30 روز دریافت نمودند. گروه شاهد سالم و شاهد دیابتی آب مقطر دریافت کردند. سپس در روز قبل از تجویز عصاره و روزهای 15 و 30 بعد از تجویز عصاره میزان گلوکز خون اندازه¬گیری شد و بیان ژن pk بافت کبدی توسط روش real-time pcr بررسی گردید. نتایج نشان داد در گروه دیابتی تحت تیمار در روز 15 مطالعه میزان گلوکز خون به طور معنی¬داری نسبت به گروه شاهد دیابتی کاهش یافت ولی پس از آن تا پایان روز 30 تغییری در میزان آن مشاهده نشد. بررسی بیان ژن pk نیز نشان داد میزان بیان ژن در گروه دیابتی تحت تیمار در روز 15 به طور معنی¬داری نسبت به شاهد دیابتی افزایش یافت، سپس تا پایان روز 30 بیان آن تغییر نکرد ولی همچنان از گروه شاهد دیابتی بیشتر بود. نتایج تحقیق حاضر نشان می¬دهد تجویز عصاره هیدروالکلی میوه گیاه جغجغه توانسته در مدت 15 روز احتمالاً از طریق افزایش بیان ژن pk باعث کاهش گلوکز خون شود.

زمینه و اهداف: اشریشیا کلای یکی از شایع ترین عوامل باکتریای در عفونت های ادراری (uti) است. فیمبریه های اشریشیاکلای قابلیت تهاجم باکتری را به بافت کلیوی افزایش می دهد. آنالیز ژنتیکی اشریشیا کلای نشان می دهد که این جدایه ها در چهار گروه اصلی فیلوژنتیکیa ،b1 ،b2 ،d انتشار دارند. گروه های فیلوژنی در زمینه ژن های ویرولانس و مقاوت آنتی بیوتیکی دارای تفاوت-های هستند. مواد و روش ها: از 185 بیمار مبتلا به عفونت دستگاه ادراری در مناطق سیستان نمونه ادراری جمع آوری گردید. نمونه ها جهت جدا سازی اشریشیا کلای کشت داده شد و با استفاده از روش های بیوشیمیایی استاندارد از نمونه های کشت داده شده 100 جدایه مورد تایید قرار گرفت. از تمامی جدایه ها dna به روش جوشانیدن استخراج شد، و با روش pcr، گروه فیلوژنی جدایه ها و همچنین فراوانی ژن های فیمبریا fim، sfa، pap، focو afa مشخص گردید. یافته ها: در مجموع از 100 ایزوله اشریشیاکلای مورد مطالعه، ژن fim با 95% بیشترین فراوانی و ژن afaبا 12% کمترین فراوانی ژنی را داشتند. فراوانی ژنی برای ژن های sfa، pap و foc به ترتیب 81%، 57% و 16% مشاهده گردید. تعداد 55، 22، 17 و 6 ایزوله به ترتیب به گروه های b2، d، a و b1 تعلق داشتند. بیشترین توزیع ژنی ژن های بیماری زا در گروه b2 و کمترین در گروه b1 مشاهده شد. بیشترین ارتباط معنی داری بین گروه های فیلوژنی و ژن های ویرولانس در ایزوله های متعلق به گروه های b2 و a مشاهده گردید(p value 0.05). ایزوله های گروهd وb1 با توزیع هیچ ژنی رابطه معنی داری نداشت (p value ≥ 0.05). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که ژن های fim، sfa و pap شایع ترین ژن های بیماری زای کدکننده فیمیریه در اشرشیاکلای های جدا شده از عفونت ادراری در منطقه سیستان می باشد. این مسئله می تواند اطلاعاتی رابطه با اهمیت آنها در آسیب شناسی عفونت ادراری، مدیریت utiو راه کارهای درمانی فراهم آورد.

جراحی لاپاروسکوپی به عنوان روشی کارآمد با حداقل تهاجم است که سهم زیادی در عمل¬های جراحی دارد. جراح با دیدن تصاویر زنده از داخل شکم ابزارهای جراحی را کنترل می¬کند. ولی تصویری که از دوربین¬های لاپاروسکوپ در اختیار جراح قرار می¬گیرد تفاوت زیادی با دید مستقیم چشم دارد. گستره¬ی دید، رنگ¬ها، قابلیت دید سه¬بعدی از جمله تفاوت¬های تصویر دوربین و دید چشم هستند. تلاش¬های زیادی برای بهبود تصاویر لاپاروسکوپی جهت کمک به پزشک انجام شده است. کارهای عمدتاً نرم¬افزاری و گاهاً سخت افزاری برای کم کردن از محدودیت¬ها انجام شده است. پردازش تصاویر با استفاده از اطلاعات بیوفوتونیکی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در این نوع پردازش از اثرات بیولوژیکی که باعث ایجاد تفاوت در تصویر می¬شوند استفاده می¬شود. یکی از این تفاوت¬ها تغییر رنگ خون در اثر گرفتن یا از دست دادن اکسیژن است. اگر این تغییر رنگ در ناحیه مرئی رخ دهد می¬تواند به عنوان ابزاری در خدمت جراح قرار گیرد. در این پژوهش از سه ccd موجود در دوربین لاپاروسکوپ به عنوان ابزار ساده¬ی طیف¬سنجی استفاده شده است تا تغییر رنگ خون در اثر از دست دادن اکسیژن را در تصاویر لاپاروسکوپی مشخص کنیم. این روش مبتنی بر تفاوت طیفی دو نوع خون اکسی¬هموگلوبین و دی¬اکسی¬هموگلوبین است. تفاوت جذب اکسی¬هموگلوبین و دی¬اکسی¬هموگلوبین در طول¬موج¬های آبی و قرمز می¬تواند ما را در تمییز شریان و ورید که حامل دو نوع خون هستند کمک کند. برای پردازش تصاویر لاپاروسکوپی کدی در نرم¬افزار matlab نوشته شده است. این کد در شرایط فیزیکی و فیزیولوژیکی متفاوت عمل لاپاروسکوپی مورد ارزیابی قرار گرفت تا نقاط قوت و ضعف آن مشخص گردد. با بررسی تصاویر لاپاروسکوپی از دستگاه¬های مختلف و عمل¬های متفاوت دقت و صحت این روش سنجیده شد و نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که روش توسعه داده شده در این پژوهش پتانسیل استفاده در کلینیک را دارد.

سرطان سومین عامل مرگ در ایران است و سالانه حدود 30 هزار نفر در ایران بر اثر ابتلا به انواع سرطان جان خود را از دست می دهند. سرطان مری یا esophagus cancer در بین سرطان ها رتبه ششم از نظر شیوع و از نظر مرگ و میر در رتبه نهم سرطان ها دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی بررسی بیان ژن پروستاگلاندین اندوپروکسید سنتتاز 2 (cox-2) در سرطان مری می باشد. cox ها (cyclo-oxygenases)، cox-1و cox-2، آنزیم های نظارتی کلیدی دخیل در تولید پروستاگلاندین ها و دیگر پروستانوئیدها هستند. پروستاگلاندین ها عوامل واسطه ای مهم در فرآیندهای مختلف طبیعی بیولوژیکی از جمله عملکرد سیستم ایمنی و زیست شناسی تولید مثل به شمار می روند. بیان اغراق آمیز cox-2 دارای پیامدهای قابل توجهی است که مختص بافت می باشند و با بیماری های التهابی، سرطان و بیماری های شروع دوره و زایمان زودرس نیز در ارتباط است، به این ترتیب cox-2 یک هدف مهم برای مداخله دارویی است. در این تحقیق بیان ژن cox-2در بیماران مبتلا به سرطان مری در ایران مورد مطالعه قرار گرفت 15 نمونه بافت پارافینه سرطان مری و 15 نمونه پارافینه سالم جمع آوری شده از مراکز مختلف پزشکی درمانی )زابل و کاشان ( جهت اندازه گیری بیان ژن cox-2توسط روش reverse transcriptase real – time polymerase chain reaction آنالیز گردید. تمامی واکنش های pcr با سه تکرار برای ژن cox-2و کنترل داخلی(b- actin) توسط متد(livac) 2-??ctانجام شد. تفاوت در بیان ژن هدف در بیماران و گروه کنترل با استفاده از مدل pfaffl و آزمون مقایسه میانگینanova توسط نرم افزار spss16 انجام گرفت. نتایج نشان داد افزایش معنی داری در بیان ژن پروستاگلاندین اندوپروکسید سنتتاز 2 (cox-2)در بافت های سرطانی مری نسبت به نمونه های شاهد وجود داشت. همچنین اختلاف معنی داری در بیان ژن cox-2 بین دو جنس زن و مرد در دو گروه سالم و بیمار نشان نداد.

این مطالعه در دو مرحله انجام و در هر مرحله از 50 سر موش صحرایی نر استفاده شد. در مرحله اول 50 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در پنج گروه شاهد سالم، شاهد دیابتی و سه گروه دیابتی تحت تیمار تقسیم شدند.گروه های سوم, چهارم و پنجم با تزریق آلوکسان(mg/kg110) دیابتی شدند. گروه سوم ال کارنیتین رابا دوز (mg/kg200)را به صورت گاواژ به مدت 30 روز دریافت نمودند. رت های گروه چهارم ال آرژنین را با دوز(300 mg/kg) به صورت صورت گاواژ دریافت کردند. گروه پنجم ال کارنیتین(mg/kg200) وال آرژنین (300 mg/kg)را بصورت همزمان دریافت نمودند. گروه شاهد سالم و شاهد دیابتی آب مقطر دریافت کردند. در پایان آزمایش میزان گلوکز خون هموگلوبین a1c و مالون دی آلدئید بافت کبد اندازه گیری شد . در مرحله دوم اثر تجویز همزمان ال کارنیتین و مهار کننده سنتز نیتریک اکسید بررسی شد. نتایج نشان داد در گروه دیابتی تحت تیمار با ال کارنیتین میزان گلوکز خون، هموگلوبین a1c و مالون دی آلدئید بافت کبد به طور معنی-داری نسبت به گروه شاهد دیابتی کاهش یافت و در گروه دیابتی تحت تیمار با ال آرژنین تفاوت معنی داری بین گلوکز خون و هموگلبوبین a1c در گروه شاهد دیابتی و دیابتی تحت تیمار مشاهده نشد.اما میزان مالون دی آلدئید بطور معنی دار کاهش یافته بود. تجویز همزمان ال کارنیتین و ال آرژنین سبب کاهش معنی دار در گلوکز هموگلوبین a1c و مالون دی آلدئید نسبت به گروه شاهد دیابتی شد اما این کاهش نسبت به گروه دریافت کننده ال کارنیتین معنی دار نبود. در بررسی پارامتر های بیوشیمیایی مشخص شد تجویز خوراکی ال کارنیتین به رت های دیابتی دارای اثرات مفیدی بر آنزیم های کبدی ، پروفایل لیپیدی و شاخص های کارکرد کلیه است اما این شاخص ها در گروه دریافت کننده ال آرژنین تفاوت معنی داری با گروه دیابتی نداشت.