نام پژوهشگر: مهدیه بهنام

ترانسفورماسیون پروتوپلاستهای استرپتومایسس لیویدانس با وکتور بیانی pmt3206
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - دانشکده علوم 1390
  مهدیه بهنام   زهره حجتی

استرپتومایسس کلاولی جروس باکتری گرم مثبت رشته ای است که تولید کننده تعدادی از ترکیبات ?- لاکتام از قبیل سفامایسینc، کلاولانیک اسید و سایر مشتقات کلاوام می باشد. در این بین تولید کلاولانیک اسید بیشتر در انحصار باکتری استرپتومایسس کلاولی جروس است. کلاولانیک اسید مهارکننده قوی ?-لاکتاماز می باشد که همراه با سایر آنتی بیوتیک های ?-لاکتام وسیع الطیف برای غلبه بر مقاومت به آنتی-بیوتیک در باکتری های تولیدکننده ?-لاکتاماز مورد استفاده قرار می گیرد. ژن clar در استرپتومایسس کلاولی جروس در دسته ژنی بیوسنتز کلاولانیک اسید، کد کننده پروتئین تنظیم کننده رونویسی می باشد که در کنترل مراحل نهایی در مسیر بیوسنتز کلاولانیک اسید شامل تبدیل کلاوامینیک اسید به کلاولانیک اسید نقش دارد. بنابراین افزایش بیان clar موجب تحریک بیوسنتز کلاولانیک اسید می شود. ژن cas2 نیز در دسته ژنی بیوسنتز کلاولانیک اسید واقع شده است. این ژن آنزیم کلاوامینات سنتاز را کد می کند که تبدیل پروکلاوامینیک اسید به کلاوامینیک اسید را در فرایند دومرحله ای، با تولید دی هیدروکلاوامینیک اسید به عنوان حدواسط، کاتالیز می کند. جهت مطالعه اثر میزان افزایش این ژن ها در تولید کلاولانیک اسید این ژن ها به وکتور بیانی استرپتومایسس وارد و سپس به استرپتومایسس کلاولی جروس ترانسفورم می شوند. به علت وجود سیستم محدود کننده در استرپتومایسس کلاولی جروس، پلاسمید پس از ورود تجزیه می شود. بنابراین پلاسمید باید به واسطه. استرپتومایسس لیویدانس به استرپتومایسس کلاولی جروس وارد شود. استرپتومایسس لیویدانس فاقد سیستم محدود کنندگی است. در این مطالعه ما پلاسمید pmt3206 رابه پروتوپلاست های استرپتومایسس لیویدانس توسط peg1000 وارد کردیم. ژن های مذکور با pcr تکثیر شده و در وکتور pmt3206 الحاق شدند. برای ممانعت از خود الحاقی وکتور از دو آنزیم محدود کننده متفاوت استفاده شد. پلاسمیدهای نوترکیب جدید pmbclar (که حامل ژن clar) و pmbcas2 (حامل ژن cas2) ساخته و داخل پروتوپلاست های استرپتومایسس لیویدانس ترانسفورم شدند. کلنی های ترانسفورم شده با خاصیت مقاومت به آنتی بیوتیک تایواسترپتون شناسایی شدند. حضور وکتورهای نوترکیب در کلنی های ترانسفورم شده پس از استخراج با هضم آنزیمی تأیید شد. در مراحل بعدی می توان وکتورهای نوترکیب جدید را به میزبان اصلی یعنی استرپتومایسس کلاولی جروس وارد نمود. پیش بینی می شود در سویه های جدید تولید کلاولانیک اسید افزایش یابد.