استفاده تنها از سیستم قاب خمشی به دلیل بروز تغییرشکل های جانبی زیاد درساختمانهای بلند امکان پذیر نیست، بنابراین عموماً سیستم دوگانه جایگزین آن می شود. به نظر می رسد یک سسیستم سازه ای مناسب علاوه برایجاد سختی، مقاومت و شکل پذیری، باید ملاحظات معماری را نیز برآورده سازد. از آنجا که مهاربندهای دروازه ای امکان ایجاد بازشو را میسر می سازند، لذا استفاده از سیستم دوگانه فولادی با مهاربندی دروازه ا ی مورد توجه قرار گرفتو به منظور بررسی عملکرد این دسته از سیستم های سازه ای از مدل های تحلیلی دو بعدی بهره گرفته شد. در همین راستا جهت حدس اولیه مقاطع از نرم افزارetabs، جهت بررسی کمانش خارج از صفحه اعضای مهاربندی از نرم افزار abaqus و از نرم افزار perform 3d برای تحلیل غیرخطی استفاده شد. به منظور تحلیل غیرخطی از دستورا لعمل بهسازی لرزه ای ساختمان های موجود (نشریه 360) که برگرفته از نشریه fema-356 می باشد، استفاده گردید. زیرا در بحث بهسازی لرزه ای و طراحی عملکردی، برخلاف روش های طراحی که بر نسبت تنش های بدست آمده تحت ترکیب بارهای مختلف تأکید دارند، سطح عملکرد سازه و میزان تغییرشکل اجزای شکل پذیر آن مورد توجه قرار می گیرد. جهت تعیین سطح عملکرد سازه، باید یکی از روش های تحلیلی مطرح شده در نشریه 360 را برگزید. در میان این روش ها، شیوه تحلیل استاتیکی غیرخطی به دلیل آسان تر بودن نسبت به روش های دینامیکی و دقیق تر بودن در قیاس با روش های خطی، مورد استفاده قرار گرفت. سازه های سیستم دوگانه مهاربند دروازه ای به تعداد 9 مدل با تعداد طبقات 4، 8 و 12 انتخاب شدند. و در ادامه جهت بررسی تأثیر اتصال تیر با مقطع کاهش یافته (rbs) این نوع اتصال به مدل های فوق اضافه گردید. با احتساب متغیر بودن ضریب طول موثر مهاربندهای دروازه ای، تعداد نمونه ها مجموعاً به 18 مدل افزایش یافت. نتایج بررسی ها نشان می دهد کاهش ضریب طول موثر مهاربندهای دروازه ای سطح عملکرد سازه را بهبود بخشیده و همچنین کاهش سطح مقطع بال تیر، تغییر مکان جانبی سازه را افزایش داده و تأثیر مثبتی بر سطح عملکرد سازه نخواهد داشت.