چکیده: هدف: هدف از این مطالعه تعیین تاثیر یک برنامه تمرین درمانی با توپ فیزیوبال بر روی کیفوز، تعادل و کیفیت زندگی افراد معتاد پس از دو ماه ترک مواد مخدر در شهرستان نجف آباد بود. روش شناسی تحقیق: در این مطالعه ی نیمه تجربی تعداد 31 نفر مرد معتاد به مواد مخدر در شهرستان نجف آباد با میانگین سنی (5.6±31.8) سال، قد(4.95±172.25) سانتی متر و وزن (8.65±69.41) کیلوگرم که جهت درمان به مراکز ترک اعتیاد سطح شهر مراجعه کرده بودند به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. سپس آزمودنی ها بطور تصادفی در دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (16 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی در یک برنامه تمرین درمانی منتخب به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 60تا90 دقیقه ای شرکت کردند وگروه کنترل در هیچ تمرینی شرکت نداشتند. کیفوز آزمودنی ها بوسیله خط کش منعطف، تعادل ایستا و پویای آن ها به ترتیب توسط آزمون لک لک و ستاره و کیفیت زندگی آن ها توسط پرسشنامه sf-36 در پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. جهت تحلیل داده ها از روش آماری anova برای داده های تکراری در سطح معنی داری 05/0 > p استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد بین گروه های تجربی و کنترل بعد از یک دوره تمرین زاویه کیفوز و تعادل ایستا و پویا تفاوت معنادار وجود دارد(p?????). همچنین در کیفیت زندگی بین گروه های تجربی و کنترل بعد از تمرین تفاوت معناداری مشاهده شد(p?????). ولی در گروه کنترل چنین تفاوت معناداری دیده نشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که یک برنامه تمرینی منتخب مورد استفاده در این پژوهش برای بهبود ناهنجاری کیفوز پشتی و افزایش تعادل و کیفیت زندگی افراد معتاد در حال ترک مفید است و می تواند به عنوان یک روش غیر دارویی در بازتوانی معتادین موثر واقع شود و توسط مراکز ترک اعتیاد مورد استفاده قرار گیرد.

در این تحقیق ابتدا به کمک شبکه های عصبی مصنوعی رابطه ای برای محاسبه ی نیروی نورد نامتقارن بر حسب پارامترهای موثر در نورد نامتقارن استخراج شده است. سپس به کمک شبکه های عصبی مصنوعی رابطه ای برای محاسبه ی شاخص انحنای ورق بر حسب پارامترهای مزبور استخراج شده است. در پایان به کمک الگوریتم شبه نیوتن یک فرآیند بهینه سازی به منظور کمینه کردن نیروی نورد همزمان با کمینه نمودن انحنای خروجی ورق در نورد نامتقارن انجام شده است.