دیوار های حائل سپری به عنوان عناصر نگهدارنده خاک دارای کاربرد های متنوعی اعم از تثبیت شیب جاده ها، حفاظت از سواحل در برابر فرسایش، کنترل گسترش جانبی در نواحی مستعد روانگرایی، پایدار سازی ترانشه های قائم و حفاظت از گود برداری ها می باشند. این نوع سازه های حائل به عنوان عناصر انعطاف پذیر دارای رفتار بار- تغییر شکل خاص خود می باشند و عملا" به دلیل ضخامت اندکی که دارند در اثر فشار جانبی خاک می توانند تغییر شکل جانبی زیادی از خود نشان دهند که البته میزان جابجایی جانبی آنها تابع طول گیرداری و همچنین مشخصات خاک پشت آنها می باشد. روش های تحلیل پایداری سازه های ژئوتکنیکی به طور کلی به سه دسته تقسیم می گردند که عبارتند از : روش حل بسته (closed form) ، روش های ساده (simple methods) و روش های عددی (numerical methods) . در این مقاله به بررسی روش های مختلف بررسی پایداری استاتیکی دیوارهای حائل سپری و محاسبه فشار جانبی خاک اعم از تئوری رانکین (rankine) و کولمب (coulomb) که به عنوان روش های تعادل حدی در دسته روش های ساده قرار می گیرند و روش تئوری اجزاء محدود که به عنوان روشهای عددی تلقی می گردند، پرداخته میشود و توانایی هر یک از روش ها در تخمین فشار جانبی سپری ها در شرایط استاتیکی با یکدیگر مقایسه می گردند.