استفاده از گازهای کمکی، یکی از روش های افزایش توان خروجی و بهبود عملکرد لیزرهای گازی است. در این میان گازهای نادر به دلیل واکنش ناپذیری و قدرت برانگیختگی بالا بهترین گزینه می باشند. البته از مخلوط های مختلف این گازها و در مواردی خاص از هیدروژن، نیتروژن، اکسیژن و حتی هوا هم استفاده شده است. در این پژوهش یک لیزر بخار مس با قطر mm16 و طول محیط فعال cm60 با استفاده از هوا به عنوان گاز کمکی، راه اندازی و بهینه سازی شده است. بر پایه ی نتیجه های به دست آمده، توان خروجی با افزایش فشار هوا، پس از رسیدن به یک مقدار بیشنه کاهش می یابد. این بیشنه ی توان خروجی در فشار بهینه ی torr8/3 و بسامد khz17 برابر w62/1 اندازه گیری شده است. هم چنین رفتار توان خروجی بر حسب بسامد در فشار ثابت برای دو شار ورودی متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان اثر تخریبی و واکنش پذیری ترکیب ها و آلاینده های موجود در هوا روی لوله ی لیزر به کمک دو طیف ftir و xrd مورد بررسی قرارگرفته تا کاستی های استفاده از این گاز نیز معلوم شود. استفاده از هوا به عنوان گاز کمکی با حذف مخزن های گاز، ضمن کاهش وزن و حجم سامانه ی لیزری، هزینه ی راه اندازی لیزر برای برخی از موارد خاص را پایین می آورد.