تغییر و تحول زبان به مانند همه پدیده های اجتماعی امری اجتناب ناپذیر است. زبان فارسی امروزی شکل تحول یافته از زبانهای کهن ایران باستان است. بسیاری از واژگان رایج در زبان فارسی با توجه به ریشه آنها به هزاران سال قبل باز می گردد و شکلهای کهن آنها را می توانیم در زبانهایی که امروزه خاموش هستند جستجو کنیم. زبان فارسی باستان و زبان اوستایی، متعلق به دوره باستان از تحول تاریخی زبان فارسی است و اوستا، کتاب مقدس زرتشتیان، تنها سند مکتوبی است که بیانگر سیر تحول صرفی و نحوی زبان فارسی است. این پایان نامه با تکیه بر دانش اوستایی، در پنج بخش به ترجمه و بررسی واژگان یشتی از مجموعه یشتهای اوستا پرداخته است. در فصل نخست، کلیاتی درباره زبانهای آریایی و زبان اوستایی، پیشینه پژوهشهای اوستایی، آورده شده است. در فصل دو، یشتها و بویژه درواسپ یشت مورد توجه قرار گرفته است. در فصل سه، متن اوستایی بر اساس کتاب اوستای گلدنر آوا?نویسی و ترجمه شده است. در فصل چهار، یادداشتهایی در خصوص اختلاف ترجمه های اوستاشناسان و گزارشهای اسطوره ای آورده شده است و در فصل پایانی نیز واژه نامه اوستایی به فارسی، با ذکر مدخل واژه نامه های مورد استفاده، قرار داده شده است. با توجه به اینکه از زمان ترجمه اوستا به زبان فارسی بیش از نیم سده سپری شده است و از آن زمان تاکنون تحقیقات گسترده ای درباره متون اوستایی و تصحیح و ترجمه آن، به زبانهای اروپایی انجام گرفته، بنابراین جمع آوری و ارزیابی و ارائه آن در یک جا برای پژوهشگران زبانهای ایرانی از اهمیت خاصی برخوردار است. به پیروی از همین ضرورت، جهت ارائه ترجمه دقیق و منطبق با متن اوستایی کوشش شده است تا همه تحقیقات جمع آوری و با دید انتقادی بررسی شود.