این مطالعه با استفاده از رویکرد تابع قیمت هدانیک و متدولوژی اقتصادسنجی فضایی به برآورد تابع قیمت املاک مسکونی شهر تهران می‎پردازد. روش جدید مورد استفاده در این مطالعه جهت تبیین روابط هدانیکی قیمت، گسترش سطح تحلیل‎ها به سطح محلات (361 محله) با استفاده از روش‎های برنامه‎ریزی شهر و به کارگیری ابزار سیستم اطلاعات جغرافیایی است. در این مطالعه متغیر وابسته، میانگین قیمت یک مترمربع املاک مسکونی هر محله از شهر تهران است و متغیر‎های مستقل مجموعه‎ای از متغیر‎های محیطی و متغیر‎های مکانی هستند که عبارتند از: وجود پمپ بنزین، سهم کاربری صنعتی از مساحت محله، نرخ اشتغال، وجود ادارات‎دولتی، وجود? بیمارستان، وجود مسجد، فاصله مرکز محله از ایستگاه مترو، متغیر مجازی شمال و جنوب شهر. از این مطالعه این نتیجه حاصل شد که مدل اقتصادسنجی فضایی در مقایسه با مدل اقتصادسنجی ساده از قابلیت تشخیص بالاتری برخوردار است. آزمون موارن یک متغیره نشان داد که همبستگی فضایی شدید در بین محله?های شهر تهران از نظر قیمت املاک مسکونی وجود دارد. این همبستگی هم بصورت مثبت بوده و هم بصورت منفی. متغیر نرخ اشتغال بیش‎ترین تأثیر مثبت و معنادار را بر ارزش املاک مسکونی محله گذاشته که در مدل ساده بدون در نظر گرفتن فضا نیز این‎چنین بوده است. متغیر فاصله‎ی مرکز محله از ایستگاه مترو که متغیری تحت تأثیر فضا ست، در مدل فضایی معنادار شده است اما ضریب آن منفی و بسیار کوچک و نزدیک به صفر می‎باشد که نشان می‎دهد نزدیکی به ایستگاه مترو در سال مورد بررسی تأثیر منفی زیادی بر ارزش املاک مسکونی نگذاشته است و به عبارتی بی‎تأثیر بوده است.