تحقیق حاضر شرح کار و نتایج یک بررسی تحقیقاتی است که در آن مقایسه تأثیر درصد تراکم، رطوبت، سیمان، آهک، ماسه، ماسه- سیمان، ماسه- آهک و سیمان- آهک روی مقدار و زمان تورم خاک بنتونیت بررسی شده است. تورم معمولاً در خاک هایی مشاهده می شود که به اندازه لازم دارای ذرات ریزدانه رسی باشند و در این میان، خاک های مونتموریلونیت دار (مانند بنتونیت) تمایل زیادی به جذب آب و متورم شدن دارند. هر ساله تعداد بسیار زیادی از سازه های جدید بر روی خاک های متورم شونده ساخته می شود. عموماً بالغ بر ?? درصد از این سازه ها متحمل خسارات جزئی از قبیل ترک و حدود ?? درصد از این سازه ها به شدت آسیب می بینند که دیگر قابل تعمیر نیستند. این موضوع نشاندهنده اهمیت مطالعه های لازم برای شناسایی رفتار تغییر حجم خاک های ریزدانه می باشد. پتانسیل تغییر حجم به طور مستقیم به میزان فعالیت کانی های رسی غالب در خاک و به عبارت دیگر به پلاستیسیته خاک بستگی دارد. در میان مجموعه روش های موجود برای ارزیابی میزان تورم در خاکهای رسی مطمئن ترین روش، اندازه گیری مستقیم با انجام آزمایش های مربوطه می باشد. در این تحقیق، ابتدا حدود اتربرگ و رطوبت بهینه خاک بنتونیت و مخلوط آن با درصدهای مختلف سیمان، آهک، ماسه، ماسه- سیمان، ماسه- آهک و سیمان- آهک با استفاده از آزمایش تراکم محاسبه گردید. سپس تغییرات مقدار و زمان تورم بر روی نمونههای متراکم شده از خاک های مذکور با استفاده از تورم آزاد به وسیله دستگاه تحکیم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش های انجام شده نشان می دهد که پتانسیل تورم با افزایش شاخص خمیری خاک و ازدیاد درصد رس موجود در خاک افزایش می یابد و همچنین مطابق آزمایش های صورت گرفته با کاهش تراکم، افزایش رطوبت، درصد سیمان، آهک، ماسه، ماسه- سیمان، ماسه- آهک و سیمان- آهک ، مقدار و زمان تورم کاهش می یابد