آشنایی با ساختار واژگان ذهنی نقش مهمی در درک ما از نظام زبان شناسی ایفا می کند. چگونگی ترکیب تک واژهای دستوری و معنایی به روشن تر شدن این ساختار می افزاید. روش پردازش تک واژ های تصریفی چگونگی ذخیره شدن کلمات پیچیده را یا به صورت پردازش کلی و یا از طریق واحدهای تجزیه شده نشان می دهد. این تحقیق به بررسی پردازش تکواژهای تصریفی فعلی و اسمی توسط فراگیران فارسی زبان می پردازد.در حقیقت روش درک و تولید شکل گذشته ی افعال و شکل جمع اسامی به دو صورت با قاعده و بی قاعده مورد بررسی قرار میگیرد. به این منظور، در این پژوهش 61 فراگیر فارسی زبان در دو سطح مهارتی متوسط (31 نفر) و پیشرفته (30 نفر) شرکت کردند و متغیر های قاعده مندی کلمه، بسامد، مهارت و انتقال زبان مادری مورد بررسی قرار گرفت. افراد در دو آزمون تصمیم گیری واژگانی و تولید سرعتی شرکت کردند. در تصمیم گیری واژگانی ، 340 اسم و فعل در هر دو زبان با بسامد کم و زیاد به فراگیران جهت اندازه گیری زمان واکنش داده شد در حالی که در تولید سرعتی با دادن 240 فعل و اسم از فراگیران خواسته شد تا اشکال گذشته و جمع کلمات شنیده شده را به سرعت تولید نمایند. زمان واکنش و تولید فراگیران با استفاده از نرم افزارحرفه ای ای پرایم (e-prime)و برنا مه ی ویرایش صدا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که شکل گذشته و جمع بی قاعده و باقاعده ی فعل و اسم با بسامد زیاد سریع تر از شکل گذشته و جمع با قاعده و بی قاعده با بسامد کمتر تولید می شود. فراگیران در درک و تولید تک واژهای با قاعده و بی قاعده عملکرد نا متقارنی نشان دادند که نتایج به دست آمده مدل مسیر دوگانه پردازش تکواژی را تایید می کند (پاراسادا، پینکر و اشنایدر، 1990). نتایج به دست آمده همچنین نشان می دهد که مهارت زبانی نقش چندانی در پردازش تکواژ های صرفی ندارد. کلید واژه ها : تکواژ تصریفی، جمع، زمان گذشته، پردازش، مدل مسیر دوگانه، فارسی