در این پایان نامه سعی شده است علاوه بر پرداختن به موضوع بیمه مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی، مبنای مسئولیت متصدیان حمل و نقل در کنوانسیونهای مختلف و همچنین در حقوق ایران مورد بررسی قرار گیرد و دامنه این مسئولیت با توجه به موارد رافع مسئولیت مشخص و مواردی که زیان دیده می تواند مطالبه خسارت نماید تعیین گردد. نتیجه ای که از تبیین و تحلیل جنبه های مختلف بیمه مسئولیت متصدیان حمل هوایی و طرح مسائل مرتبط با آن در این پایان نامه حاصل می گردد آن است که در واقع مبنای مسئولیت شرکتهای بیمه، قراردادی است که بین آنها و شرکتهای هواپیمایی منعقد می شود و طبق ماده 17 کنوانسیون ورشو مبنای مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی، فرض تقصیر است. بنابراین کافی است که مسافر ثابت کند خسارتی در داخل هواپیما یا هنگام سوار یا پیاده شدن از هواپیما به او رسیده است، در این صورت متصدی مسئول شناخته می شود. ولی بند 1 ماده 20 کنوانسیون مزبور به متصدی این امکان را می دهد که بی تقصیری خود را ثابت کند.

میانگین پذیری هرکدام از جبرهای باناخ که در پایان نامه ذکر شده است، مستلزم متناهی بودن آن است. در سال های اخیر مسائل قابل توجهی در رابطه با میانگین پذیری تقریبی حل نشده باقی مانده است. دراین پایان نامه یک روش کلی ارائه می دهیم که نشان می دهد جبرهای باناخ بدون همانی تقریبی کران دار نمی توانند میانگین پذیر تقریبی باشند و از آن برای میانگین پذیر تقریبی نبودن برخی ار جبرهای باناخ استفاده می کنیم. برای مثال نشان می دهیم کلاس های اسکاتن و جبرهای لیپ شیتز، میانگین پذیر تقریبی نیستند. سپس با روشی دیگر نشان می دهیم که میانگین پذیری تقریبی کران دار دوگان دوم جبرهای فوریه روی گروه های موضعاً فشرده، مستلزم متناهی البعد بودن آن ها است.