در این تحقیق منحنی های حلالیت و خطوط گره سیستم های سه جزئی (آب + بوتیریک اسید + سیکلوهگزان یا سیکلوهگزانون) در بازه دمایی 2/298 تا 2/318 کلوین مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین سیستم سه جزئی (آب + بوتیریک اسید + ایزوبوتیل استات) در دمای 2/313 کلوین مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که این مخلوط های سه جزئی در دسته سیستم های تعادل مایع-مایع نوع یک قرار می گیرند. همبستگی مناسب داده های تجربی بر اساس روابط اوتمر-توبیاس، هند و بچمن، هماهنگی و دقت داده های تجربی بدست آمده را تأیید می نماید. با مدل سازی سیستم های فوق پارامترهای برهم کنش دوتایی مدل های ترمودینامیکی و برای سیستم های مورد بررسی تعیین گردید. مقادیر مربوط به تفاوت بین مقادیر تجربی و نتایج بدست آمده از مدل های ترمودینامیکی نشان می دهند که این مدل ها در شبیه سازی تعادل فازی سیستم های مورد نظر کارآمد می باشند. همچنین بررسی میزان همبستگی ضریب توزیع اسید و فاکتور انتخاب گری سیستم های سه جزئی (آب + بوتیریک اسید + حلال آلی) با مقیاس های چند پارامتری قطبیت حلال، کارآیی این معادلات در شبیه سازی و پیش بینی قابلیت جداسازی حلال تأیید می نماید. بعلاوه نتایج نشان می دهند که این مدل ها می توانند بصورت موثری نقش برهم کنش های بین مولکولی در فرایند جداسازی را تعیین نمایند.