هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر برگزاری آزمایشگاه به صورت مجازی و واقعی بر یادگیری و یادداری در درس فیزیک و آزمایشگاه می باشد. نمونه پژوهش از میان دانش آموزان دختر رشته ریاضی و فیزیک سال سوم مقطع دبیرستان شهر مشهد که در نیمسال دوم سال تحصیلی 90-1389 مشغول به تحصیل بوده اند انتخاب و محتوای درسی الکتریسیته در نظر گرفته شده است. نمونه مورد نظر از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و شامل 30 نفر که در قالب دو گروه مورد بررسی قرار گرفتند بوده است. طرح پژوهش حاضر از نوع پیش آزمون و پس آزمون دو گروهی می باشد. ابزارهای گردآوری اطلاعات عبارتند از آزمون یادگیری و آزمون یادداری که محقق ساخته بوده و در سه نوبت به صورت پیش آزمون، پس آزمون و آزمون یادداری (پیگیری) برگزار گردید. برای سنجش روایی آنها از نظر اساتید و کارشناسان ذیربط استفاده شده است. جهت بررسی پایایی مقیاس مورد استفاده برای آزمون پیشرفت تحصیلی، ابتدا ضریب پایایی کل آزمون (آلفای کرونباخ)، محاسبه که برابر با 79/.= ? بود و ضریب پایایی به روش دونیمه سازی 73/. به دست آمد. به منظور بررسی و تعیین وجود یا عدم وجود تفاوت معنی دار میان گروه ها از نظر میزان یادگیری و یادداری با توجه به این موضوع که در این پژوهش دو گروه با سه اندازه گیری مکرر (پیش آزمون، پس آزمون، و آزمون یادداری) داشتیم از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده کردیم. همچنین به منظور کنترل تفاوت های اولیه بین دو گروه در مقایسه میزان یادگیری و یادداری از تحلیل کوواریانس نیز استفاده شده است. نتایج تحلیل پژوهش حاضر نشان می دهد که آزمایشگاه مجازی و واقعی بر میزان یادگیری و یادداری دانش آموزان دختر سال سوم دبیرستان در درس «فیزیک و آزمایشگاه» تاثیر دارد و فرضیه اصلی پژوهش با 95 درصد اطمینان تائید می گردد. اما بین میزان یادگیری و یادداری دانش آموزان دختر در درس «فیزیک و آزمایشگاه» سال سوم مقطع دبیرستان در آزمایشگاه مجازی و آزمایشگاه واقعی تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.