خوارزم از سرزمینهای بزرگ دنیای اسلام بین قرن7-4 هجری بود. این سرزمین از دوره گذشته و به ویژه دوران اسلامی حلقه واسط بین ایران و ماوراء النهر بود. دردوران اسلامی این سرزمین اهمیت ویژه ای یافت. با ورود اسلام به خوارزم وافزایش ارتباط خوارزم با مناطق مختلف دنیای اسلام، رشد و توسعه قابل توجهی در خوارزم پدیدار شد. بدین ترتیب خوارزم از لحاظ سیاسی، اقتصادی، شهر سازی، علمی و فرهنگی رشد کرد. خوارزم سعی در حفظ استقلال داخلی خود نیز داشت. با حاکمیت سلسله خوارزمشاهیان خوارزم از اواخر قرن پنجم تا نیمه اول قرن هفتم به عنوان پایتخت حکومت خوارزمشاهیان اهمیت زیادی در دنیای اسلام یافت. این سرزمین در این زمان مهمترین حلقه ارتباطی دنیای اسلام با شرق اروپا و اقوام و گروههای ساکن آن بود. این تحول به رشد خوارزم در امور سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و علمی کمک فراوان و مضاعفی کرد. تحول و رشدی که با حمله مغول به خاموشی و سردی گرایید. هدف از این تحقیق بررسی اوضاع سیاسی ، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی خوارزم و شناخت تحولات خوارزم در دوران حاکمیت خوارزمشاهیان در خوارزم و در دنیای اسلام و بررسی تحولات درونی خوارزم بوده است. روش تحقیق این اثر به شیوه توصیفی و تحلیلی وگرد آوری اطلاعات کتابخانه ای می باشد. نگارنده امیدوار است این اثر به عنوان مقدمه به شناخت اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و علوم در خوارزم کمک بنماید.