چکیده این پایان نامه در پی پاسخ به این پرسش است که دیپلماسی عمومی چه نقشی در سیاست خارجی چین ایفا می کند؟ فرض پژوهش آن است که چین سعی دارد با در پیش گرفتن دیپلماسی عمومی، افکار عمومی جهان را تحت تأثیر قرار داده و تصویری مثبت و صلح آمیز از خود ارائه دهد. هدف از ارائه این سوال و فرضیه که به روش توصیفی-تحلیلی بررسی شده، آن است که طی سال های اخیر بحث «تئوری تهدید» چین مطرح شده است. این تئوری وضعیت مربوط به آینده چین را برای نظم جهانی تهدیدآمیز معرفی می کند و سعی دارد با برجسته سازی و تأکید بر مولفه های منفی چین، ظهور آن را خطرناک جلوه دهد. تأکید بر این مولفه های منفی در سال های اخیر به مانع مهمی برای ارتقاء وجهه بین المللی چین و به تبع عاملی منفی در جهت تدوام روند افزایش قدرت آن بوده است. چرا که در عصر حاضر تصویر و وجهه بین المللی در میان افکار عمومی فاکتوری تعیین کننده در افزایش قدرت کشورها محسوب می شود. بر این اساس، چین که در پی افزایش نفوذ و تأثیرگذاری خود در سطح جامعه بین الملل می باشد، در تلاش است که این تصویر منفی را از اذهان بزداید و چهره ای مثبت و مقبول از خود ارائه دهد تا بواسطه ی آن بتواند به اهداف بلندمدت خود دست یابد. چین به منظور ترمیم این وجهه منفی، اذهان عمومی را هدف قرار داده است و سعی دارد با تحت تأثیر قرار دادن مردم کشورهای گوناگون این احساسات منفی را تغییر دهد و هویت خود را نزد مردم و دولت های آنان بازسازی کند. در این راستا رهبران چین بهره گیری از دیپلماسی عمومی را که ابزاری است برای برقراری ارتباط با مردم جوامع دیگر در جهت بهبود وجهه و شهرت، در دستور کار خود قرار داده است. در این راستا پیام مرکزی دیپلماسی عمومی چین این است که نیات و مقاصد چین بی خطر است و چین کشوری است که خواهان تعامل و همکاری و محیطی صلح آمیز است. در این مسیر چین سعی دارد با بهره گیری از ابزارهای گوناگون فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، دیپلماتیک و حتی نظامی، دیپلماسی عمومی خود را در سطح جهان گسترش دهد تا در پرتو آن، مسیر حرکت خود را هموار و به هدف تغییر چهره و هویت منفی خود جامه عمل بپوشاند. ارائه الگوی تئوری ظهور صلح آمیز از سوی چین چارچوبی است که پکن اهداف خود را در آن تعقیب می کند و در مقابل تئوری «تهدید چین» قرار دارد. کلید واژه ها: سیاست خارجی، قدرت نرم، دیپلماسی عمومی، هویت، سازه انگاری.