به منظور بررسی اثر متقابل شوری و نسبت آمونیوم به نیترات بر روی برخی صفات نهال های زیتون، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی ایستگاه تحقیقاتی زیتون طارم در سال 1388 اجرا شد. در این آزمایش چهار سطح شوری (0، 50، 100، 150 میلی مولار nacl) و چهار نسبت مختلف آمونیوم به نیترات شامل n0: محلول بدون آمونیوم + meq/l 14 نیترات؛ n2: محلول حاوی meq/l 2 آمونیوم + meq/l 12 نیترات؛n4 : محلول حاوی meq/l 4 آمونیوم + meq/l 10 نیترات؛ n6: محلول حاوی meq/l 6 آمونیوم + meq/l 8 نیترات روی نهال های غیر پیوندی یک ساله ارقام زرد و آربیکن زیتون کاشته شده در بستر پرلیت : شن به نسبت 1:1 استفاده گردید. نتایج نشان داد سطوح مختلف شوری در سطح احتمال 5 درصد اثر معنی داری بر کاهش خصوصیات رویشی سال جاری، ماده خشک برگ، جذب عناصر ضروری، فتوسنتز، محتوی کلروفیل و پرولین، فعالیت آنزیم نیترات ردوکتاز و افزایش جذب سدیم، برگ-های ریزش کرده و برگ های نکروزه در هر دو رقم داشت. به طوری که بیشترین مقدار هر صفت در تیمارهای بدون شوری مشاهده شد. رقم زرد بیشتر از رقم آربیکن تحت تاثیر اثرات بد شوری قرار گرفت. کاربرد نسبت های مختلف نیتروژن نشان داد، که بسته به رقم و غلظت های مختلف شوری اعمال شده دارای اثرات معنی داری در سطح احتمال 5% بر خصوصیات رویشی و فیزیولوژیکی و مقدار عناصر برگ داشت. در غلظت های خیلی بالای شوری تفاوت معنی داری در بین تغذیه های اعمال شده مشاهده نشد. دیده شد که تغذیه های n4 و n6برای رقم زرد و تغذیه-های دارای حداقل آمونیوم یا تغذیه n2 برای رقم آربیکن مناسب تر از دیگر تغذیه ها است.