در این پایان‏نامه عناصر داستانی منظوم? یوسف و زلیخای جامی بررسی شده است. در فصل نخست عناصر داستانی از نظر فورستر و هم‏اندیشان او معرّفی شده است. در فصل بعدی شیو? استفاد? جامی از این عناصر همراه با ارائ? نمونه‏های شعری و آمار و ارقام دقیق تحلیل شده است. شیو? داستان‏پردازی او در مقایسه با نظریات معاصران در زمین? داستان در برخی موارد تحسین برانگیز است و در برخی موارد کاستی‏هایی دارد که از شیوه‏های داستان‏پردازی معاصر دور می‏شود. در ادامه برای تبیین نوسانات سبکی جامی در بیان موضوعات گوناگون رابط? بین موضوع و سبک وی در سطوح ادبی و دستوری نشان داده شده است و با ارائ? جدول بسامدی که اطّلاعات سبکی را با تأکید بر تعداد ابیات مساوی از هربخش در بردارد، نتایج تحلیل شده است. در پایان با توجه به تأکید جامی بر اندیشه‏های عرفانی بن‏مایه‏ها و نمادهای عرفانی مورد بررسی قرار گرفته است.در آخر می‏توان گفت جامی در راستای درونمای? عرفانی خود به گزینش و چینش عناصر داستانی پرداخته است.