آب به عنوان اصلی ترین عنصر حیات بشر شناخته شده است و این امر ساکنان اغلب مناطق دنیا به ویژه مناطق خشک را واداشته تا به دلیل کمی بارندگی و عدم برخورداری از منابع آب های سطحی، همواره در پی کشف و بهره برداری از آب های زیرزمینی مناسب و با کیفیت باشند. بدین جهت مطالعات هیدروشیمی برای شناخت کیفیت شیمیایی آب از اهمیت بسزایی برخوردار گشته است. در مطالعه حاضر، وضعیت هیدروشیمی آبخوان دشت بیرجند در سالهای 1376، 1384 و 1389 به ترتیب بر اساس تعداد 33، 18 و 20 داده آنالیز شیمیایی آب مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته که داده های سال 1384 تنها برای شناسایی توزیع فضایی کیفیت با استفاده از آنالیز فاکتوری به کار رفته اند. دشت بیرجند در مرکز استان خراسان جنوبی در شرق ایران و در ناحیه ای بیابانی با آب و هوای گرم و خشک واقع شده و ساختار های زمین شناسی و واحدهای سنگی گوناگون و متنوع از ویژگی های خاص این حوزه آبریز به شمار می روند. پس از توصیف آماری کلی داده های مربوط به سال های 1376 و 1389 و ترسیم نقشه های منحنی میزان برای برخی پارامترها، نمودارهای جعبه ای برای مقایسه مقادیر میانگین و پراکندگی هر متغیر در دو سال، ترسیم و تفسیر شده اند. همچنین نوع آب تمام نمونه ها با استفاده از روش آماری انجمن هیدرولوژی هند تعیین شده است. به علاوه از روش های گرافیکی چون نمودار پایپر، دارو، استیف، شولر و ویل-کوکس و شاخص های کیفی گوناگون جهت شناخت نوع و مطالعه کیفیت آب از لحاظ مصارف گوناگون استفاده گردیده است. در ادامه و طی تحقیقی به بررسی قابلیت شبکه های عصبی مصنوعی در پیش بینی پارامترهای کیفی آب زیرزمینی دشت بیرجند پرداخته شده است. در نهایت توزیع فضایی کیفیت آب در دشت بیرجند با استفاده از آنالیز چند متغیره فاکتوری و با تعیین سه فاکتور عمده، مشخص گردیده است. در مجموع آب زیرزمینی آبخوان مذکور از نوع آب های شور و با کیفیت اندک جهت مصارف شرب، کشاورزی و صنعت شناخته شده و فاکتور شوری به عنوان عامل اصلی موثر در کیفیت آب در این آبخوان معین گردیده است. همچنین کیفیت آب، با کاهش حجم آب ورودی به مخزن و استحصال بیش از حد در طول دوره زمانی مذکور، در بیشتر موارد با تنزل فزاینده ای روبه رو بوده است.

سنت گرایی یکی از جریان های فکری جهان معاصر است که در قرن بیستم میلادی در اروپا شکل گرفته است. سنت گرایان آن چنان که گنون معرفی می کند، پیروان سنت جاویدان (حکمت جاویدان) هستند. سنت یا حکمتی ازلی و جاودانه، که در عقل الهی ثابت است. سنت-های اصیل و ادیان الهی، همگی ظهوری از این حکمت الهی هستند، و از طریق آن ها حکمت جاویدان در تمامی وجود، ساری و جاری است. البته هر سنت خود به طور مستقل از منشأ الهی صادر می شود. دین در نظریه «وحدت متعالی ادیان» حقیقتی ثابت نزد خداوند دارد. خدا به این حقیقت شئون و تجلیات مختلفی داده است. در حالی که حقیقت ورای صور جای دارد، ادیان مختلف در مرتبه ظاهر این حقیقت را به زبان های مختلف نشان می دهند. سنت گرایان معتقدند در عصر حاضر مردم از سنت های اصیل و ادیان الهی فاصله گرفته اند، از این رو تلاش می کنند تا مردم، بار دیگر به حقایق جاویدان رجوع کنند. علت آن را نیز دوری بشر از عقل کلی یا شهودی می دانند. نزد سنت گرایان عقل دو صورت دارد. عقل کلی که شهودی نیز می گویند و عقل جزیی یا استدلال گر. شناخت حقیقت مطلق و به تبع آن وحی و نیز، «وحدت متعالی ادیان» تنها با عقل شهودی میسر است. زیرا باید از ظاهر عبور، و به باطن امور توجه داشت، تا حقیقت مشترکی را که ورای ادیان است شناخت. این تحقیق در پی، تبیین وحدت متعالی ادیان از منظر سنت گرایان معاصر با تأکید بر آراء رنه گنون و دکتر سید حسین نصر است. روش این تحقیق توصیفی مبتنی بر تحلیل محتوا است. این تحقیق اصول مشترک سنت گرایان، پیرامون وحدت متعالی ادیان را بیان می کند. و به این نتیجه می رسد که این نظریه اصل مشترک، میان سنت-گرایان است. در خصوص آراء گنون و نصر نیز به این نتیجه می رسد که با وجود خاستگاه مشترک و شباهت در نظرات، در توجه به ادیان مختلف و نوع نگاه، تفاوت هایی نیز با هم دارند، که دیدگاه آن ها را متمایز می کند.