چکیده فارسی عنوان : مقایسه میزان اثر دو درمان ترکیبی تیمولول/ دورزولامید و تیمولول / لاتانوپروست در کاهش فشار داخل چشم در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه باز استاد راهنما : دکتر رضا رضایی، متخصص و جراح چشم، استادیار دانشگاه استاد مشاور : دکتر جمال فلاحتی، متخصص و جراح چشم، استادیار دانشگاه نگارش و پژوهش : آمنه خلیلی مقدمه : گلوکوم یک نوروپاتی اپتیک است که با افزایش فشار مایع داخل چشمی همراه است و به طور پیشرونده سبب از دست دادن بینایی فرد می شود. گلوکوم دومین علت شایع نابینایی بعد از کاتاراکت می باشد و در عین حال یکی از مهمترین علل قابل پیشگیری نابینایی است که در صورت عدم درمان به موقع در این بیماران، بیماری می تواند تا از دست دادن کامل بینایی پیش رود. با درمان مناسب و استفاده از قطره های چشمی ضد گلوکوم و کنترل درست و به موقع فشار داخل چشم می توان از پیشرفت و تخریب هر چه بیشتر در این بیماران جلوگیری نمود. هدف از این مطالعه بررسی میزان اثر دو درمان ترکیبی تیمولول/دورزولامید و تیمولول/ لاتانوپروست و همچنین مقایسه دو مورد فوق می باشد. روش کار : در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی انجام شده است. 60 چشم مبتلا به گلوکوم زاویه باز بدون داشتن معیارهای خروج، وارد مطالعه شده اند که به صورت تصادفی در 2 گروه درمانی تقسیم شده اند. ابتدا متغیرها شامل فشار داخل چشم، میزان حدت بینایی و نسبت کاپ به دیسک اپتیک ثبت شده و سپس در گروه اول درمان ترکیبی تیمـولـول/ دورزولامیـــد به صورت2 بار در روز و در گروه دوم درمان ترکیبی تیمولول دو بار در روز/ لاتانوپروست یک بار در روز (شب ها) به مدت 6 هفته تجویز گردید. پس از 6 هفته متغیرهای فوق مجدد ارزیابی و ثبت شد. نتایج : میانگین سطح iop دو گروه قبل از درمان مشابه بوده است. میانگین میزان کاهش iop پس از 6 هفته دو گروهی که تیمولول / لاتانوپروست دریافت کرده اند. 64/0± 03/8 بوده و در مقابل در گروهی که تیمولول / دوزولامید دریافت کرده اند 63/0± 9 بوده است. اختلاف میانگین کاهشiop دو گروه به میزان mmhg 97/0 به نفع گروهی که تیمولول/ دوزولامید دریافت کرده اند بوده است. نتیجه گیری : بر اساس نتایج و روش آماری generalized estimating equations (gee) اختلاف معناداری بین میزان کاهش فشار داخل چشمی در دو گروه درمانی نبوده است. واژگان کلیدی : iop ، گلوکوم، تیمولول ، دورزولامید، لاتانوپروست