این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین دلبستگی به والدین و همسالان با خودمختاری نوجوانان انجام پذیرفته است. سوال اصلی پژوهش حاضر آن است که آیا بین دلبستگی به والدین و همسالان با خودمختاری نوجوانان رابطه معناداری وجود دارد یا خیر؟ در پی این سوال چند سوال فرعی نیز مطرح می گردد که به تفاوت دلبستگی به مادر، پدر و دلبستگی به همسالان در نوجوانان دختر و پسر اشاره دارد. همچنین بررسی تفاوت خودمختاری در بین نوجوانان دختر و پسر نیز از سوالات فرعی این پژوهش است. از لحاظ روشی، این پژوهش غیرآزمایشی، توصیفی و از نوع همبستگی با استفاده از پرسشنامه می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از تمامی دانش آموزان مدارس راهنمایی شهر تهران است. نمونه مورد مطالعه 250 نفر از دانش آموزان دختر و پسر (125 دختر و 125 پسر) مقطع راهنمایی مدارس شهر تهران است که به روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی انتخاب شده اند. ابزارهای جمع آوری داده در این پژوهش شامل پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسالان (ippa) و پرسشنامه خودمختاری نوجوانان (aaq) است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و همچنین آمار استنباطی استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که رابطه بین خودمختاری و دلبستگی فقط در میان نوجوانان دختر معنادار است. از طرف دیگر دلبستگی به مادر، پدر و همسالان در نوجوانان دختر و پسر متفاوت است. بدینگونه که میانگین دلبستگی به مادر، پدر و همسالان در نوجوانان دختر بالاتر از نوجوانان پسر است. از سوی دیگر نتایج پیرامون خودمختاری حاکی از آن است که بین خودمختاری کل و نیز هر یک از خرده مقیاس های شناختی، عاطفی و کارکردی آن در نوجوانان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود ندارد.