پژوهش حاضر با هدف بررسی آمادگی دبیرستان های دخترانه اهواز برای استقرار مدارس هوشمند، به امکان-سنجی استقرار مدارس هوشمند از دیدگاه معلمان و مدیران در چارچوب مولفه های نگرش، دانش، مهارت معلمان و مدیران و منابع مالی، زیرساخت و تجهیزات، فرهنگ و عملکرد اداری مدرسه پرداخته است. روش انجام این پژوهش از نوع ترکیبی (کمی و کیفی) می باشد. جامعه آماری این تحقیق را معلمان و مدیران دبیرستان های دخترانه شهر اهواز تشکیل می دهد. نمونه آماری از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد که 100نفر از دانشجو- معلمان، 100 نفر از معلمان و 8 نفر از مدیران ناحیه یک اهواز را در برمی گیرد. روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق، دو پرسشنامه، مصاحبه، چک لیست ارزیابی و مشاهده است. روایی محتوایی و صوری این ابزار به تأیید چند نفر از اساتید مجرب رسید. پایایی پرسشنامه معلم پس از اجرای مقدماتی بر روی 30 نفر، از طریق آلفای کرونباخ 89/0، پایایی پرسشنامه مدیر پس از اجرا 94/0، و پایایی پرسشنامه تربیت معلم 84/0 محاسبه شد. نتایج پرسشنامه، مصاحبه و چک لیست ارزیابی در این پژوهش نشان داد که به طور کلی آمادگی دبیرستان های دخترانه اهواز برای استقرار مدارس هوشمند، از دیدگاه معلمان و مدیران در سطح پایین قرار دارد.