هدف تحقیق حاضر، بررسی نقش اختلال شخصیت در اثربخشی فرایند درمان معتادان مراجعه کننده به مراکز درمانی مختلف شهر یزد می باشد. تعیین اختلالات شخصیت در بیماران، براساس پرسشنامه میلون-3 mcmi-iii انجام گرفته است. روش تحقیق حاضر توصیفی وهمبستگی می باشد.جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی معتادین مرد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد درطی سال90 شهرستان یزد جهت درمان دردوگروه درمانیcamp و mmtمی باشد. نمونه مورد نظر(n=73) به روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب گردید. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش درسطح آمار توصیفی(فراوانی و درصد) واستنباطی به روش آزمون همخوانی مجذور کا صورت گرفته است. یافته های این پژوهش نشان دادکه1-شیوع اختلالات شخصیت دربین گروههای مختلف درمانی اعتیاد،با(052/6=x^2)درسطح اعتماد 95درصد تفاوت معناداری وجود ندارد.2- بین ابتلا به اختلال شخصیت واثربخشی درمان، درگروه camp، با (485/4=x^2) درسطح اعتماد 95 درصد رابطه معنادار وجود دارد. 3- بین ابتلا به اختلال شخصیت ونتیجه درمان،در گروهmmt ، با (787/15=x^2) درسطح اعتماد99 درصد رابطه معنادار وجود دارد. نتایج نشان می دهد که ضمن همبودی اختلال شخصیت و وابستگی به موادمخدر، در نمونه مورد بررسی تفاوتی درگروههای مختلف درمانی ازنظر میزان شیوع اختلال شخصیت وجود ندارد. وهمچنین ابتلا به اختلال شخصیت در بیمارانی که برای ترک اعتیاد به مراکز مراجعه می کنند می تواند در روند درمان آنان تاثیرگذار باشد ونسبت به مراجعین فاقد اختلال شخصیت، احتمال عدم موفقیت در درمان آنها بیشتر است.