این مطالعه در سال 1389 و 1390 روی 650 نفر از نوجوانان پسر 14-12 ساله ( مقطع راهنمایی ) شهرستان ماکو با ستفاده از نمونه گیری تصادفی انجام گردید . وضعیت لاغری ، چاقی و اضافه وزن بر اساس شاخص توده بدنی برای سن و جنس در مقایسه با صدکهای استاندارد cdc2000 ارزیابی گردید . الگوی ریم غذایی شامل کالای دریافتی و مصرف درشت مغذی ها با استفاده از پرسشنامه ی بسامد خوراک و فعالیت بدنی آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه pac-q که یک معیار پنج نمره ای است ارزیابی گردید . شیوع لاغری ، اضافه وزن و چاقی در بین آزمودنی ها به ترتیب 1/12% ، 8/10% و 8% بود . میانگین نمره سطح فعالیت بدنی آزمودنی های لاغر ، نرمال ، اضفه وزن و چاقی به ترتیب99/2 ، 90/2 ، 23/2 ، 3/2 بود میانگین کالری دریافتی آزمودنی های لاغر ، با وزن طبیعی و اضافه وزن – چاق به ترتیب 1976 ، 1907 ، 1968 ، 2022 کیلو کالری در روز بود . سطح فعالیت بدنی در گروه اضافه وزن – چاق نسبت به گروه لاغر و با وزن طبیعی به طور معنی داری کمتر و میزان تماشای تلوزیون د گروه اضافه وزن – چاق نسبت به گروه با وزن طبیعی به طور معنی داری بیشتر بود . هیچ تفاوت معنی داری درکالری دریافتی و مصرف درشت مغذی ها بین گروه ها مشاهده نشد . مقدار نوبت های مصرف صبحانه به طور معنی داری در گروه اضافه وزن – چاق نسبت به گروه با وزن طبیعی کمتر بود . ارتباط مثبت و معنی داری بین سطح تحصیلات والدین و bmi مشاهده گردید . هر چند مشکل لاغری و نوجوانان پسر 14-12 ساله شهرستان ماکو نسبتاً شایع است ولی مساله مهمتر شیوع بالای اضافه وزن و چاقی می باشد . کاهش سطح فعالیت بدنی و افزایش رفتارهای کم تحرک ( تماشای تلوزیون ) در این آزمودنی ها با اضافه وزن و چاقی مرتبط می باشد ولی هیچ ارتباطی بین الگوی رژیم غذایی و اضافه وزن و چاقی وجود ندارد .