روابط علّی متغیر های سبک های مقابله، فراشناخت و اضطراب امتحان بر اساس مدل مفهومی کارکرد اجرایی خود نظم بخش (مدل ولز و متیوس 1999)در جمعیت دانشجویان ارزیابی شد. روش: 638 نفر دانشجو یان دختر و پسر دانشگاه تربیت معلم ودانشکده پردیس کشاورزی در بازه ی زمانی آبان تا آذرماه 1389، از طریق نمونه گیری سهمیه ای نسبتی در پژوهش شرکت کردند و پرسشنامه های اضطراب امتحان نجاریان وهمکاران (1375)، پرسشنامه سبک های مقابله با فشارروانی اندلر و پارکر (1990) و پرسشنامه ی باورهای فراشناخت ولز (1996) را تکمیل کردند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد راهبردهای مقابله ی هیجان مدار و مساله مدار، در رابطه ی باورهای فراشناخت واضطراب امتحان نقش میانجی دارند. اما راهبرد های مقابله ای اجتنابی در رابطه ی باورهای فراشناخت واضطراب امتحان نقش میانجی نداشت. از میان پنج بعد فراشناخت فقط باورفراشناختی مثبت و اطمینان شناختی اثر مستقیم بر اضطراب امتحان داشتند اما اثر ابعاد دیگر غیر مستقیم بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، تمرکز بر نوع راهبرد مقابله ای، می تواند اثر مهمی در اضطراب امتحان دانشجویان داشته باشد. پیشنهاد می شود مداخلات درمانی مبتنی بر فراشناخت ومقابله در درمان اختلال اضطراب امتحان مورد توجه قرار بگیرد.