پژوهش حاضر رابطه میان راهبردهای شناختی و فراشناختی و عملکرد در آزمون شنیداری زبان آموزان ایرانی را مورد بررسی قرار داده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی چگونگی بکارگیری راهبردهای شناختی و فراشناختی در میان سطوح مختلف زبان آموزان ایرانی و تاثیر آن بر آزمون شنیداری زبان انگلیسی است. تحقیقات انجام شده در مورد استفاده از راهبردهای شناختی و فراشناختی و تاثیر آن بر آزمون شنیداری زبان انگلیسی هنوز به نتایج قطعی دست نیافته و اختلاف زیادی در مورد ماهیت و چگونگی بکارگیری این راهبردها و نقش آنها در آزمون های زبان اگلیسی و بین دسته بندی های نظری موجود و یافته های تجربی وجود دارد. در جهت نیل به اهداف فوق بر اساس یک دسته بندی جامع از راهبردهای شناختی و فراشناختی که مستخرج از دسته بندی های موجود بود، پرسشنامه راهبردهای شناختی و فراشناختی در آزمون شنیداری زبان انگلیسی طراحی گردید و پس از آزمون شنیداری از آزمون دهندگان خواسته شد به آنها جواب دهند. اطلاعات جمع آوری شده از عملکرد 96 نفر یادگیرندگان زبان انگلیسی در سطوح پیشرفته، بالای متوسط و متوسط در این آزمون با استفاده از محاسبات آماری متعددی از قبیل تحلیل عاملی، تحلیل واریانس و anovaمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که: 1 زبان آموزان ایرانی از راهبردهای فراشناختی بیشتر از راهبردهای شناختی استفاره می کنند. 2 بین استفاده از راهبردهای شناختی و فراشناختی و عملکرد در آزمون شنیداری زبان انگلیسی رابطه معنی داری وجود دارد. 3 بکارگیری راهبردهای شناختی و فراشناختی در میان سطوح مختلف زبان آموزان متفاوت است بدین ترتیب که زبان آموزان در سطوح پیشرفته از راهبردهای شناختی و فراشناختی بیشتری نسبت به زبان آموزان در سطوح پایین استفاده می کنند. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که بکارگیری راهبردهای شناختی و فراشناختی بر عملکرد آزمون شنیداری تاثیر مثبت داشته و می بایست توسط مدرسان زبان انگلیسی مورد توجه قرار گیرد.