نیروی انسانی متعهد، وفادار و سازگار با اهداف و ارزشهای سازمان که فراتر از وظایف و مسئولیتهای شغلی فعالیت نماید، می تواند عامل مهمی در کارایی سازمانی باشد. لذا، پرستاران متعهد به عنوان مهمترین سرمایه ها و تنها مزیت رقابتی مراکز درمانی و بیمارستان ها بر افزایش کیفیت خدمات تاثیر بسزایی دارند. مطالعه حاضر به بررسی تاثیر قراردادهای روانشناختی بر تعهد سازمانی پرستاران پرداخته است که در این راستا اعتماد سازمانی به عنوان متغیر واسط در نظر گرفته شده است. از استراتژی پیمایشی– تحلیلی برای اجرای تحقیق استفاده شده است. داده های اخذ شده از 193 پرستار بیمارستان قائم(عج) در شهر مشهد با استفاده از ابزار پرسشنامه و روش نمونه گیری تصادفی مبنای تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش از مدل یابی معادلات ساختاری و روش حداقل مربعات جزئی با کمک نرم افزار اسمارت پی ال اس و رویه هالاند به منظور بررسی مدل های اندازه گیری و ساختاری و آزمون فرضیه ها استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش، حکایت از این مطالب دارد که اولاً مدل به کار گرفته شده، مدل نظری قوی برای پیش بینی تعهد سازمانی پرستاران بوده است، ثانیاً همه ی روابط مستقیم و غیرمستقیم بین متغیرهای مدل، معنادار بوده اند. ثالثاً، یافته ی تحقیق حاضر بر این نکته تأکید دارد که اثر واسط اعتماد سازمانی نیز در رابطه بین قراردادهای روانشناختی و تعهد سازمانی مورد پذیرش قرار گرفت. این بدان معناست نه تنها تعهد سازمانی پرستاران در گرو ایجاد فضای روانشناختی مثبت در آنها می باشد بلکه اعتماد تاثیر این فضا را برای تعهد فزونی می بخشد.