هدف تحقیق حاضر مقایسه اکسیداسیون سوبسترا و هزینه کل انرژی در طی دویدن با شدت سبک و متوسط تا واماندگی و یک ساعت پس از آن در دانشجویان پسر چاق بود. بدین منظور در یک طرح تحقیق متقاطع 11 نفر (سن 69/1±45/20 سال، شاخص توده بدنی 3/1±26/31 کیلوگرم بر متر مربع و درصد چربی بدن 53/3±47/28 درصد) از دانشجویان پسر دانشگاه شرکت کردند و دو پروتکل ورزش، دویدن با شدت سبک (45 درصد vo2max معادل 66 درصد ضربان قلب بیشینه، 11n=) و شدت متوسـط (60 درصد vo2max معادل 76 درصد ضربان قلب بیشینه، 11n=) را روی نوار گردان اجرا کردند. گاز های تنفسی آزمودنی ها به مدت نیم ساعت قبل از فعالیت در حالت خوابیده (حالت پایه)، در حین فعالیت سبک و متوسط تا واماندگی و یک ساعت پس از فعالیت به عنوان epoc جمع آوری و تجزیه تحلیل شد. میزان اکسیداسیون چربی، کربوهیدرات و هزینه انرژی از طریق کالری سنجی غیر مستقیم اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در طول فعالیت ورزشی، اکسیداسیون چربی در ورزش با شدت متوسط به طور معنی داری بیشتر از ورزش با شدت سبک بود. اما در کل فعالیت، تفاوت معنی داری بین دو شدت ورزشی مشاهده نشد. همچنین در کل فعالیت ورزشی، اکسیداسیون کربوهیدرات و هزینه انرژی در ورزش سبک به طور معنی داری بیشتر از ورزش متوسط بود. ولی در طول فعالیت، تفاوت معنی داری بین دو شدت مشاهده نشد. در نتیجه می توان گفت انجام ورزش سبک تا واماندگی در مقایسه با ورزش متوسط تا واماندگی برای کاهش وزن بهتر است. اما اگر زمان فعالیت را در نظر نگیریم به علت اینکه حداکثر اکسیداسیون چربی در شدت نزدیک به شدت متوسط است. در این صورت فعالیت های ورزشی با شدت متوسط برای حداکثر اکسیداسیون چربی و کاهش وزن مناسب تر است.